HE— 397 Ht~ III. Pomyslenki. & 1. fS;crbske j>ola, jara dobrt' jjola: Wone tež swojicji njepředelow žiwja. 2.TI)źiwiiy lud we serbskim kraju: llNčkotry ma tu serbski žołdk a nĕmski jazyk. 3.1 Serbski kopoł [_Njeje wot nĕmskebo rozeznać. 4.fZajĕdźe Serbej liordosć do wutroby: 1 Dha zajĕdźe jemu Nĕmo do hłowy. 5.rCorne kruwy su w Nĕmcacb a Serbaob, LWšitke jenak ĕorne. 6.r\V holi je wšitko bćle we swojej woli, /jW horacb je bćle w zaĕinjenych dworac.h. 7. Nĕmske swĕtlene škćrnje tež ćišća Kaž serbske mazane. 8. Holan pĕsaĕny polau, Horak tuĕnišu-brćzdu-worak. 9. Wuńdz'e do Čĕskej’ a Budyskej’ syłobika pytać: A zady pjecy je spĕwał. 10. W runym šćrcušku do Nĕmcow na słužbu, ^W kušim šćrcušku z kobjelku zasy do Serbow domoj. 11. Hdyž je so nĕmski prošeř serbskeho khlĕba najĕdł, Poĕina tak z korbom mjetać, haĕ khlĕb z njeho lĕta. 12. Bćh mje zwarnuj před darniwosĕu bohatych ludźi A před ponižnosću nowych zemjankow. 13. Štćž ma ćežki mĕch pjenjez khować, Pola teho je spĕwanja a wjesołosće kćnc, A štćž na nim lĕha, leži na twjerdym a nima mĕra. 14. Nĕkotryžkuli ĕłowjek a twarožk inataj to přez jene, Zo staj starej lĕpšej haĕ za młode. 15. Požčowanje a zajimanje ĕini starosć; Zbožowny je tćn, kiž so wobojeho mudrje zminyć wĕ. 3(e* — HK