-ž- 351 ...... 4-# • • Bĕdźerjo za wotcny kraj. Hinaus in die Ferne. ^/§on trarira klinža Nam rćžki do pola, Duž ćehńmy won lćštnje, Njech kdždy zaspĕwa; Duch wjesela swĕt sylnje přećehnje, I Mdc jeho tež nas krući a žohnuje. j Smy wutroba jena, j Kaž bratřa prawi su, ! Njech kćĕje mĕr złoty, ; Njech smjertne strachi du; ! Nas jedyn duch we ĕistej lubosći 1 Za česć a prawo ćĕri a rozsylni. Brćń ryćeřska ćesna Je naše wjesele, Z tej slubjeni dźemy Na dobre bĕdźenje Za wćtcny kraj a trćn a swobodu A k dobrom’ dźĕłu mamy lćšt, wutrobu. Před smjerću, před strachom So bojeć hańba je, Bćh přikrywa dobrych A jandźel z nimi dźe; A komuž B6h smjerć w cuzbje wotsudźi, Je tež tam w wćtcnym kraju a zbćžnje spi! jg {2-/9. 1806.) Płodny štoniik. (Tydź. Now. 1862, 199.) Ein B&umchen trug schon jung. ^f^jesł štomik je žno młoduški Płćd bohaty a najlĕpši, Duž zahrodnik ma wjesele A štomik česć a khwalenje. 1-