+ 310 -I- f-# Ale ruka Božej’ hnady, Kiž wšo dobre plaći rady, Wotrunaj ći w tamnu stronu Z njezachodnej ćestnej krćnu, Štož ći Serbja dołžimy, Drohi njezapomnity! (2*./2. 1870.) * Swjedźeński blidowy spĕw k 22-lĕtnym swjećinam Budyskeje serbskeje Bjesady 12. febr. 1872. (Łužičan 1872, 83.) 4 Hłćs: Ha widźu-li ptačata ćahnyć. Ta črjćdz'ićka twojeho sluba Ze sławu budź wĕncowana! Tak druhe a dwacete lĕto Dźens wuznawa pupkojty haj, Duž škowrončki, rčžowy swĕto Ce wobćahnu witajo kraj. Pod winowym pjeńkom a kiću Tćn postrow nam k wutrobje dźe, Nan Noah nam nažimał k piću Najlĕpšich tež jahodkow je. So k swjećinam Bjesada mĕri A zanoša radostny spĕw, A wćtčinska „Meja“ so šĕri A zwjeduje pyšny sej kćĕw. Wšĕ wokolne hory te skalne, Kaž jehnjatka poskakuja, A Lubin a zahony zdalne Jim z radosću přihłosuja. !&>ćh postrow a žolinuj će, luba Ty Bjesada Budyšinska;