-4 290 -4- I -*-* Na ćeži, w hamće přewinjenej, Smy dźensa sobu wjeseli, Kaž na hćrkosći zalećenej, Kiž nadeńdźe će po domi. Dźens wopor dźakny Bohu Knjezu Ty pak tež njeses z wutrobu, Zo tajku jubilařsku mjezu Sy dokroćil tu přez hnadu; Na wšelke dźiwne Bože puće Dźens spodźiwajo pohladaš A Božej ruey dale kruće So z dowĕrjenjom podawaš. Na tajki puć a dalše dźĕJo Ci dźensa zbože přejemy, Zo by so wšitko derje mĕřo, Kaž po domje, tak w winicy; Duž wostań hišće doiho twojich Nan zbožowny we strowosći, A pas a hladaj duše swojich, Kiž tudy Bćh ći poruĕi. Hač do najdalšich lĕtow kćĕwaj Dom Mjeřwic w lubej Sprjewicy, Ty pak ze žohnowanjom dźĕiaj, Hač swjatok přińdźe Knjezowy; Bćh njech ći dale zbože dawa, Swčj mĕr a pomoc wudźĕla, Hač nĕhdy pyši dźak a siawa Row swĕrnoh’ serbskoh’ pastyrja. 3K *