-S- 289 -ł- ł Ze sylu zbćžnyct stowařšena Tam žnĕješ myto njebjeske, Hdźež hižo lube duše su, Kiž prjedy tebje wuńdźechu. Twćj wopomnik maš na wšš časy We našej swĕrnej wutrobi, Haĕ widźimy so horkach zasy We njerozdźĕlnej lubosći, Hdźež spĕwamy halleluja Při trńnje Božoh’ jehnjeća! (1868.) Swjedźeński spĕw česćedostojnemu knjezej fararjej Janej Mjeřwi w Sprjejcach z Burkhamorom, na dnju jeho 251ĕtneho duchownskeho jubileja, 30. junija 1858. (Serbske Now. 1858, 235.) Ci, bratře, pjećadwacetk je, Je so kaž rĕka nimo linył, Kaž ptačk, kiž nimo lećeše; Na Božej winicy sy dźĕłał Ty w Sprjewicach a Hńznicy, Pak wjesoły pak zrudny spĕwał A stadło hladał sprćcniwy. Duž bjerjemy dźĕl na tej hnadźi, Kiž Bćh ći wopokazał je, A witamy twćj swjedźeń radźi, Kiž slĕborny ći skhadźeše; ^ot hamtskich lĕt so dźensa minył —12 •