Haj, při syle wuzwolenej, Wšeho hrĕcha wumćženej, Tam při stole zbĕžnika Rjeńše hody swjeĕu ja! * K nowemu lĕtu 1844. (Tydź. Now. 1844. 1.) Hł<5s: M6j křesćijano, za mnu dźi atd. ^Hffe Božim mjenje započńmy To luhe nowe lĕto. Naš čas a přichod njewĕsty, Naš skutk a naše myto, Wšo, wšitko Bohu poručmy, Wĕn budź nam dobry, šĕedriwy. A ty, naš luby zbĕžniko, Khodź tuto lĕto z nami; Na tehje złoži duša so, My nochcemy hiĕ sami; Pćj, budź naš wodźeř lubozny, Tak derje, zbĕžnje pĕńdźemy. Njech twoje słowo swĕĕi nam A twoje znamjo tudy; Sy wĕrnosĕ a puĕ k njebjesam Za nas a za wšĕ ludy; Twĕj mĕr a twoje pĕznaĕe Płodź do wšĕch nowe žiwjenje. (1843.)