-*- 91 -5- + To jemu rjenje w wuše zynči A jeho hordosd łoskota. „Aha!“ wdn praji z dowĕru,' „To wĕdźach ja, zo přewinu“. Hač Nahob nĕtk je wumĕženy Wot hubow złych a wopluska? Nĕtk tola wĕsĕe spokojeny Swĕj drohi pokoj wužiwa? Ach, lĕdma lĕto nimo dźe, Wĕn swoju khwalbu słyšeše: Hi hi toh’ nĕhdy bohateho! Raws wbohi, kak so tamle drje! Wĕn nima pokhiłenja złeho, Skĕrc puzorny pak wostanje, Wĕn, jako pokład rozdari, Bĕ tola błazyn dundyrski! * * * łWšĕm prawy byĕ« — štĕž za tym wudźi A njewĕ sam, što prawe je, Z tym je so stało, tĕn so prudźi A wĕtřik haĕid spytuje; ^Kiž mĕhł wšĕm prawje wutrjechiĕ,l j Ma wšak so hišĕe- narodźj.11 * n1 |q !| * 72. Khudy muž. [45.] ;už khudy khodźi po lĕsu I A sylzy rozliwa, t*. (11. ]3. 1651.)'