♦S"* 88 Hh r 'Wćn stajnje blido krjte ma A sylu hosći powita, Tež khudym swćj khlĕb kraje. Tćn bohaty a darny knjez Bu pozbĕhany do njebjes, Kaž kĕždy wĕrić budźe; Wćn jeno zyknyć trjebaše, A k jeho słužbje spĕchuje So kćždy rad a wšudźe. Wšo zbože pak je njeswĕrne, Kaž knježe słužby kulojte — To so tež tudy zhoni. Knjez Hawł, tćn prjedy bohaty, Kaž cyrkwinska myš wokhudny A hćrke sylzy roni. Wćn prosyć dźe a płakaše, Što joh’ najbĕle boleše? Štć mi tćn podawk zhćda? Ty mysliš, zo je spušćiła Nĕtk jeho syła njedźakna Toh’ kormjeneho knjeza. Nĕ! hćrje jeho boleše. Zo dał bĕ mužej najmjenje, Kiž najprjćdcy bĕ hćdny, A to bĕ šĕdźiwc khabławy We nizkej khĕžcy domjacy A husto khory, hłćdny. • t