Volltext Seite (XML)
S. Matoja, 21. 22. 37 wam, zo clownicy a kurwy prjedy was přińdu do kralestwa Božeho.* 32. Přetož Jan přińdźe k wam na puću sprawnosće, a njejsće jemu wčrili; cłow- nicy pak a kurwy su jemu werili; wy pak'to widźiwši, njejsće ani potom po- kutu činili, zo byšće jemu wčrili.* 33. Slyšće druhe přirunanje: Bčše čło- wjek liospodař, kotryž winicu nasadźa, a ju z plotom wobda, a we njej winowu prasu wury, a wčžu natwari, a přenaja ju winicarjam, a poda so preč. is. 5,1; Jer. 2, 21; Mark. 12, 1; Luk. 20, 9. 34. Hdyž pak so čas płodow přibliži, pćsła swojich wotročkow k winicarjam, zo bychu jeho płody wzali. 35. Ale winicarjo wupřimawši jeho wo- tročkow, jenoho přebichu, druheho za- bichu, třećeho pak skamjenjowacliu. 36. Zaso pćsla druhich wotročkow, wjacy dyžli prjedy, a sčinichu z nimi ru- nje tak. 37. Najposledy pak pćsla swojeho syna k nim, prajo: Budźa so mojeho syna strachować. 38. Wuhladawši pak syna rjeknychu winicarjo sami při sebi: Tćn je herba, pćjće, zabijmy jeho a zmĕjcmy jelio herb- stwo. Niže 26, 3; Jan. 11, 53. 39. A přimnywši wustorčichu jelio z winicy, a zabichu jeho.* 40. Hdyž pak knjez winicy přińdźc, što sčini tutym winicarjam? 41. Rjeknychu jemu: Zlych zlč zahubi, a swoju winicu přenajmje druliim wini- carjam, kotřiž jemu płćd wotedadźa w swojim času.* 42. Jčzus rjekny jim: Njejsćc ženje w pismje čitali: „Kamjeń, kotryž twarcy za- ćisnychu, tćn je rćžkowny kamjeń sči- njeny?* wot Knjeza je so to stało, a je spodźiwne před našimaj wočomaj ?“ Ps. 117, 22; Jap. sk. 4,11; Romsk. 9, 33; 1. Pĕtr. 2,7. 43. Tohodla praju warn: KralestwoBože budźe wot was wotewzate, a ludej date, kotryž jeho plody přinjese.* 44. A štćž padnje na tćnle kamjeń, rozrazy so; a na kohož wćn padnje, toho rozmjeće.* 45. A wyšši mĕšnicy a farisejowje sly- šawši jeho přirunanja, spćznachu, zo wćn wo nicli rčči. 46. A spytujcy jeho zajeć, bojachu so črjćdow, dokelž mčjachu jeho za profetu. STAW XXII. Přirunanjo wo kralu, kiž swojemu synej kwas wu- hotowa, při kotrymž so bjez kwasneje drasty za blidom sedźacy do wonkowneje ćmy ćisnje. Jžzus je spytowany wot farisejow w nastupanju dawka, kotryž ma so kejžorej dawać a wot saducejow w nastupanju wot-mortwycli-wstaća; jim poro- kuje njewĕdomosć, horjestaće mortwych dopo- kazujo. Z nowa spytuje so wot zakonjawučo- neho w nastupanju wulkeje kaznje zakonja. Tež farisejow so praša, čeji syn je Khrystus. A wotmołwjejo rččeše k nim Jĕzus zaso w přirunanjach, prajo: Luk. 14, 16. 2. Njebjeske kralestwo je podobne člo- wjekej kralej, kotryž swojemu synej kwas wuhotowa. Zjew. 19, 9. 3. A pćsła swojich słužownikow, zo bychu prošenych na kwas powołali, a nochcychu přińć. 4. Zaso pćsła druhich słužownikow, a rjckny: Prajće prošenym: Hlej, swćj wo- bjed sym přihotował, moje woły a mćj 31. Skerje budźa wčrić, zastupja do eyrkwje a budźa zbćžni dyžli wy, dokelž ći nochcycliu prjedy ničo słyšeć wo wobkedźbowanju Božich kazni, na Janowe prčdowanje pak so nakazachu. — 32. Wy sće tohodla na druheho syna spodobni. — 39. Winica je židowski lud, kotryž bčše zakład Jčzusoweje cyrkwje; wupćsłani słužownicy su profetowje, kotřiž bčchu k Židam pćsłani; syn pak je Klirystus, kotrehož su Židźa morili. — 41. Wuprajichu tak Židźa sami sĕbi swćj wusud, kotryž je so nad nimi potom dopjelnił. — 42. Rćžkowny kamjeń, na kotrymž při twarbje wjele zaleži, a kotryž bčchu Zidźa zaćisli, bč Khrystus, podłožk swojeje cyrkwje. — 43. Praji tu Jčzus Židam, zo runje po jijch wusudźenju kralestwo Bože, cyrkej, so jim wozmje a k pohanam donjese. — 44. Židźa po- horšowachu so nad Jčzusom, storčiclm so takrjec do toho kamjenja, a rozrazychu so na nim, buchu zničeni a zahubjeni, a tak die so wšitkim, kotřiž Khrystusa zaćisnu a jemu so napřećiwjeja.