Volltext Seite (XML)
28 S. Mateja, 16. ko na pjeć khlĕby za pjeć tysacow inuži, a kelko korbow liazbĕrašće? Wyše 14, 17; Jan. 6, 9. 10. Ani na sedm khlĕbow za Styri ty- saey ludźi, a kelko korbow nazbĕrašće? Wyše 15, 34. 11. Přeĕo njerozymiće, zo wo klilĕbje wam njerĕĕach: Hladajće so zakisanelio ćĕsta farisejow a saducejow. 12. Tehdy zrozymichu, zo njebĕ prajił, so ldadać zakisaneho ćĕsta khlĕbow, ale wuĕby farisejow a saducejow. 13. Přińdźe pak Jĕzus do krajiny Cae- sareje Filipoweje* a wopraša so swojich wuĕownikow ]>rajo: Za kołio maju ludźo Syna člowjeka? Jiark. 8, 27. 14. Woni pak prajaehu: Nĕkotři za Jaua křćenika, nĕkotři za Eliasa, nĕkotři pak za Jeremiasa abo za jenobo z pro- fetow. * Mark. 8, 28; Luk. 9, 19. 15. Jĕzus praji jim: Za koho pak wy mje maće? 16. Wotmolwjejo rjekny Syman Pĕtr: 'fy sy Khiystus, Syn žiweho Boha. Jan. 6, 70. 17. Wotmołwjejo pak rjekny Jĕzus jenm: Złićžny sy, Symanje, syno Jona- sowy, dokclž mjaso a krcj njezjewištaj tebi, * ale moj Wćtc, kiž je w njebjesacli. 18. A ja praju tebi: Ty sy Pĕtr, a na tule skalu natwarju swoju cyrkcj a mocy hele njepřemćža ju.* 19. A tebi dain kluče njebjeskeho kra- lestwa; a štožkuli zwjazaš* na zemi, bu- dźe zwjazane tež w njebjesacli, a štožkuli wotwjazaš na zemi, lnidźe wotwjazane tež i w njebjesaeh. | 20. Telidy přikaza swojim wučownikam, zo byclni nikomu njeprajili, zo je wćn Jĕzus Khrystus.* 21. Wot tołio ĕasa poĕa Jĕzus swojim wuĕownikam wozjewjować, zo dyrbi do Je- mzalema hić, a wjele ćerpjeć wot staršich (ludu) a pismawučenych a wyššich mĕšni- kow, a morjeny być, a na třeći dźeń wot mortwych wstanyć.* 22. A Pĕtr jeho w stronu wzawši, poĕa jemu porokować prajo: Bćh njedaj, Knježe; to so tebi njestanje! 23. Wćn pak so wobroćiwši rjekny Pĕ- trej: I)źi wote nmje, satanje,* pohćršk mi sy, dokelž njepytaš, štož je Bože, ale štož je člowjeske. Mark. 8, 33. 24. Tchdy rjekny Jĕzus swojim wučow- nikam: Chce-li štć za mnu hić, zaprĕj sebje samołio, a wzmi swćj křiž, a sćĕhuj mje.* Wyše 10, 38; Luk. 9, 23; 14, 27. 25. Přetož štćž clice swoje žiwjenje za- kliować, zhubi je; štćž pak swoje žiwjenje I zhubi mje dla, namaka je. I Luk. 17, 33; Jan. 12, 25. I 26. Přetož što pomha člowjekej, by-li ; cyły swĕt dobył, na swojej duši pak škodu j ćerpjel? abo što da ĕłowjek jako wumĕ- jnjenje za swoju dušu?* 13. t. r. do wokolnosee mĕst.a Caesarea při liorje Libanon na mjezacli Syrije ležaceho, kotrež prjedy Paneas rĕkaše, potom pak bu wot tetrarchi Filipa wutwarjene a porjeńšene a k česći kej- zora 1 iberia Caesarea mjenowane. 14. Sudźa wo tebi, zo sy jedyn z prjedawšich wulkich pro- fetow, kotryž je zaso wot mortwych wstanył. — 17. To njejsy spćznał ze swojim čłowjeskim rozomom, ale přez zjewjenje njebjeskeho \V6tca. — 18. Ani mocy hele, ani njepřećelske mocy tohole swčta, njepředobudu cyrkej, kotruž Pĕtr abo jeho prawy nastupnik jako wjeřch nawje- duje. — 19. Zwjazać a rozwjazować t. r. ze zakonjemi zakazować a dowoleć, zdźeržować a spu- šćeć. Khrystus postaji tu Pčtra jako klučnika, t. j. najwyššeho a najmocnišelio zastojnika swojeje cyrkwje a wobkruća, zo kaznje, kotrež budźe wćn dawać abo zbčhać, w njebjesach so připoznaja. Pčtrowi nastupnicy su romscy bamžowje. — 20. Tak praji, zo njeby z tobo zbčžk ludu přećiwo prawej swčtnej mocy romskeho kejžora nastał, dokelž Zidźa myslachu a wočakowachu, zo budźe Messias jako l)avidowy potomnik tež wulki mocny kral, kotryž jicli wot romskeho knjejstwa wu- mćže. — 21. To poča jim netko Klirystus rozestajeć, zo njebyclm so dale swĕtnelio kralestwa nadźeli, ale na jeho bolosćiwu smjerć přihotowani byli. — 23. t. j. přećiwniko, spytowarjo, wabjerjo! To je Boža wola, zo dyrbju ćerpjeć a swčt wumćžić. — 24. Štož chce moj wučownik być a wostać, dyrbi sebje zaprĕwać, swoje nakhilnosće podušeć a wšelake wobćežnosće tohole žiwjenja sćerpnje znjesć! — 26. Ničo nima, z čimž by sam swoju dušu mohł wukupić.