Volltext Seite (XML)
LII •wych tydźenjow profety Daniela. Zo je t6nle tak dołhi čas wopřijacy dźĕl tak krdtki, njesmĕmy so dźiwaĕ, dokelž wšo, ĕtož inĕješe cyrkej w tom Casu Avĕdźeć, je w evan- geliach hižo prajene. Druhi dźĕl wot 4. st. liaĕ do 22,5 wopisuje posledni ĕas, a štož liudźe so w nim podawaĕ; 4. staw wopisuje mĕstno, na kotrymž so podawki poslednjeho ĕasa plihotuja, je tak rjec zawod k tomu, štož ma sćĕhować; a w tom mćžemy třoji ĕin (akt) rozeznawac. l’rĕni dosaha 5, 1 —11, 14 a wopřija prĕnju połojcu poslednjelio swĕtoweho ty- dźenja; 5, 1—14 wopisuje so widźenje knilii ze sedmi zyglaini a Jehnjeća; 0, 1—17 wotewrjenje prĕnich šĕsć zyglow potajneje knilii; 7, 1—17 wopřija dwoje widźenje, kotrejž přihotujetej wotewrjenje sedmeho zygla, wopisano w 8, 1 - 11,14. l’o wotewrjenju sedmeho zygla sćĕliuja widźenja šĕsć prĕnich trubow, 8, 1—!), 21; před widźenjom sed- meje truby wĕšći so zahubjenjo křesćanstwu napřećiwneho židowstwa, 11, 1 —14; na tole wĕšćenjo přihotujo widźenjo wotowrjencjo knihi, kotruž Jan požrĕ 10, 1—11; z widźenjom sedinejo truby 11, 15—19 wopisujc so khwalbny spĕw w njebjesach nad dobytym knježstwom a z tyin je prĕni ĕin jioslcdnjelio swĕtoweho tydźenja, jeho prĕnja połojca skonĕona. Druhi ĕin dosaha wot 12, 1 — 20, 0; najprjedy 12, 1—14, 5 wopisuja so z wulkotnymi wobrazami wobstojnosće cyrkwjo Khrystusoweje a swĕtoweho cyrkwi na- přećiwneho kralcstwa w druhoj połojcy poslednjeho ĕasa. Tolc wopisanje je wobzamk- njeno z luboznym wobrazom, předstajacym, kak so swĕrna, knježniska wosada wokoło Jehnjeća w njelijeskim Sionje zliromadźa. 14, G-IG, 27 pokazuja na předposły sudu, jeho bliženje a wopisuja pod wobrazom sedmich mjedźeńcow lmĕwa Božeho, z kajkimi čwilemi budźe Boli křesćanstwu njepřećelny swĕt khostać; 17, 1— 20, G předstaja sud samon; najprjedy dokonja so nad liabylonskej kurwu, t. r. nad hłownym mĕstom swĕtowelio, křesćanstwu napřcćiwneho kralestwa; potoin sudźa so antikhryst a jelio pomoc- nicy, falšni profetowje a na posledku wuspiua so satan, mjez tym jeno na ĕas tysac lĕt; w tomle ĕasu ponjeso cyrkej w mĕrjo swoje najposlednišo, najrjeńše płody. Třeći čin dosaha wot 20, 7—22, 5, a wopřija dokonjenjo swĕta. Najprjedy, 20, 7—15 wopisujo, kak wotwjazany satan z nowa wšĕ swoje mocy hromadźi, zo by cyrkej Khrystusowu zničił. Alo podarmo; nahlo přińdźe na njeho skonĕny sud, kotryž joho wĕĕnje do helskejo liłubiny zastorči; na to mortwi stawaja a sudźa so žiwi a mortwi; potoni 21, 1—22, 5 wopisuje so wobnowjenjo a překrasnjonjo njebja a zemje. Z wobšĕrnym wopisanjoin noweho, z njebjes přikhadźaceho Jeruzalema je druhi dźĕl Apokalypsy wobzamknjeny. Na koncu (22, G—21) stoji třoje wobkrućenje wšitkich wopisanych widźenjow a wobswĕdčenje s. profety, kotrež sobi z hrožacymi słowami žada, zo dyrbi wĕšćenje njepřemĕnite wostać.