Volltext Seite (XML)
Zjewjenje s. Jana japoStoła, 22. 465 2. Wosrjedź jelio wulicy a po wobe- maj stronomaj reki štom žiwjeuja, ko- tryž njese dwanaće plodow, w koždym mĕsacu podawa swoj plckl, a lisćo štoma k wustrowjcnju narodow.* 3. A žanoho kleća njebudže wjacy, ale tron Boži a Jebnjećowy budźe w nim a jeho služow’nicy budźa jemu služić,* 4. A budźa widźeć jeho wobličo, a jeho mjeno budźe na jicb čolach* 5. A noc.y dale njebudźe, a njebudźa trjebać swetlosće swĕcy ani swĕtlosće slćuca, přetož Knjez Bćh rozswetli jicli, a budźa knježić wĕki na wĕki.* Is. 60, 20. G. A rjekny mi:* Tele slowa su cyle wĕste a wĕrne, a Knjez Bćli duchow pro- fetow pćsla swojeho jandźela, zo by po- kazal jeho služownikam, štož ma so bćrzy stać.** 7. A hlej, přińdu khĕtře.* Zbćžny, kiž dźerži slowa wĕšćenja tejele knihi. 8. A ja Jan, kiž to slyšach a widźach; a hdyž bĕcli to slyšal a wuhladal, pa- dźech, zo bych so modlil před nohomaj jandźela, kotryž mi to pokazowaše.* 9. A rjekny mi: IUadaj, zo by to nječinil; přetož sym twćj sobuslužownik a twojich bratrow, profetow, a tych, ko- třiž dźerža slowa wčšćcnja tejele knihi; k Bohu so modl. 10. A rjckny mi: Njezazygluj slowa wčšćenja tejele knihi; přetož čas je blizko* 11. Stćž škodźi, njech škodźi liišće, a štćž je nječisty, njeclt je nječisty hišće, a štćž je sprawny, njech so wospraw- nja hišće, a swjaty njech so swjatosća hišće* 12. Hlej, přińdu bćrzy, a moja mzda je ze mnu, zo bych podal kćždemu po jeho skutkach. 13. Ja sym Alfa a Omega, prĕni a posledni, spočatk a kćne.* Is. 41, 4; 44, 6; 48, 12; wyše 1, 8. 17; 21, 6. 14. Zbćžni, kotřiž čisća swoje drasty w krcwi Jehnjeća,* zo bychu mćc mĕli 2. Kĕka je wosrjed/, liasy; raamy tu hłownn wulicu zrozemić abo možemy sebi tež myslić, zo so liłowna rĕka dźřli do mjeńšicb, kotrež po pobočnycli wulicacli bčža. Jakož woda žiwjenja njepřestawajcy bčži, tak njese tež štom žiwjenja, abo wjele wjacy njesu štomy žiwjenja po wobĕmaj bo- komaj ržki stojace, w kćždym mĕsacu swoje płody, kotrež wobydleri mĕsta žiwja, tak zo so jiin smjerć njebliži, a lisćo štomow zakita jicli tež před kliorosćemi. — 3. W swjatym mĕsće njebudźe ničo poklate, t. r. k zničenju wotsudźene, njeswjate, dokelž je wono najswjećiše, w kotrymž Bćh a Jehnjo knježitaj. — 4. Zmĕja mjeno Bože na swojieh eołach, t. r. sn Bohu swjećeni, Boliu přisłušni. — 5. W nowym swĕće budźe stajny wĕčny dźeń, dokelž swĕtło jasnosće Božeje rozswĕtla jon a jełio wobydlerjow; a woni budźa nĕtko nad cyłej stwćrbu knježić; k tomu bĕše tež prĕni čłowjek po Božej woli postajeny, ale dokełž bĕ sam Bohu njeposłušny, spjeći so tež stworba přećiwo njemu; nĕtko pak je wšitko zjednane, a prĕnjotne prawo wrćći so tež čłowjekej. — fi. Mjenujcy jandźel, snadź ton 21, 9 spomnjeny abo jedyn druhi. ** Z tymile słowami wobkruća jandźel wšitke zjewjenja, kotrež bĕ Jan dostał, zo wot Boha přińdu, kiž ma duchow profetow w swojej mocy, a jicli wodźi po swojim spodobanju; kiž toliodla tež Janej zjewi, štož ma so borzy stać. — 7. Zo Khrystus bćrzy přińdźe, mĕješe Jan zlionić a wĕriwym wopowĕdować; to je krotke wopřijeće Zjewjenja s. Jana. Štož wučby, kotrež su w tymle Zjewjenju, wobkedźbuje, njetrjeba so Klirystusoweho přikliada bojeć; budźe zbćžny. — 8. Podobnje jakož 1, 14 a 19, 35, wobkruća tež tudy Jan, wosadam derje znaty, zo je wšo, štož je tudy napisał, tež sam słyšał a widźał; jelio wobkrućenja dćstanu liišće wjetšu wažnosć přez swĕdčenje jandźela, kotryž so jelio bratr a sobusłužownik profetow mjenuje a za wĕr- nosć napisaneho rukuje. — 10. 8. Janej so zakazujfe, wĕšćenja zazyglować, t. r. je potajić, ale ma je wĕriwym wopowĕdować. Čim spĕšnišo so čas bliži, ćim prjedy maja so wĕriwi z wĕmosćemi Zjewjenja pokojeć a posylnjeć. Nimamy po tajkim tule knihu jako potajnu kliować, ale pilnje ju čitać a zrozemjeć pytać. — 11. Stćž ehce tež nĕtko, hdyž je tele krasne wučby słyšał, lirĕšić a nje- kmany wostać, njecli wostanje, zlioni zalie dosć, dokelž so kćnc bliži, zo sebi škodźi, kliroble lirĕšo. Štćž pak započa so wosprawnjeć a swjatosćić, njecli w tom pilnje pokročuje a wĕsće do- stanje swoje myto. — 13. Dokełž je Klirystns jako wĕčne słowo spočatk a kćnc wšolio, knjez wšoho časa, wotwisuje wot njelio tež wšitko, a tohodla wćn sudźi tež cyły swĕt a płaći kćždemu po jeho skutkacli. — 14. Zbćžni su, kotřiž swoje hrĕchi wopłakaju a přez zasłužby Khrystusowe wodaće dćstanu; poda so jim podźĕ). płodow’ ze štoma žiwjenja a přistup do njebjeskeho mĕsta Jeruzalema. 31
