Volltext Seite (XML)
424 Druhi list s. japoStoła Jana. 17. Kdžda njeprawda je lirech; a je hrčch k smjerći.* 18. Wĕmy, zo koždy, kotryž je rodźeny z Bolia, njehrĕši, ale narodźenje z Boha zakhowa jeho, a zly so jeho njeddtka.* 19. Wĕmy, zo smy z Boha, a zo cyly swĕt w zlyin leži.* 20. A wĕmy, zo je Syn Boži přišol a podał nam zmysl, zo bychmy pdznali wĕrneho Boha, a zo bycluny byli w jeho wĕrnym Synu. Tdn je wĕrny Bdli a wĕčne žiwjenje.* L U k. 24, 45. 21. Dźĕcatka, hladajce so přibohow.* Amen. KHIIHI LIST S. JAl’OŠTOŁA JANA. Klektu a jeje dźĕći w lubosći a wĕrje wobkruća, zo byehu so wot bhiduikow zawjesć njedałe, a to z krćtkiini słowami, druhe sebi skhowawši, douiž k nitn njeprińdźc. iotarši Elekće* knjeni a jeje dźĕćom, ko- trež ja lubuju we wĕrnosći**, a nic ja sam, ale tež wšitcy, kotřiž wĕrnosć poznachu,*** 2. Wĕrnosće dla, kotraž w uas zwo- stawa, a z nami budźe na wĕki.* 3. Budź z wami milosć, smilnosć, po- koj wot Boha Wdtca a Jĕzusa Kliry- stusa Wotcoweho Syua we wĕrnosći a lubosći.* 4. Zwjeselich so jara, zo sym nadešoł mjez twojimi dźĕćimi nĕkotre, kotrež khodźa we wĕrnosći, jakož přikaznju dd- stachmy wot Wotca.* 5. A. nčtko prošu tebje, knjeui, nic jako nowu přikaznju ći pisajo, ale ko- truž mĕjaehmy wot spoĕatka, zo so lu- bujemy jedyn druheho.* Jan. 13, 34; 15, 12. 6. A to je lubosć, zo khodźimy po jeho jiřikaznjach. Přetož to je přikaznja, zo, jakož sće slyšeli wot sjioĕatka, w totn khodźiće.* wobeńdźecliu, kotrež pak njejsu k smjerći, prosyli, a woni dostauu zas žiwjeuje hnady; za tauuiyeh pak, kotřiž su w hrĕchach, kotrež su k smjerći, njezakazuje drje, zo bychu prosyli, ale njeradźi to tež. — 17. Kožde přestujijenje liožeje kaznjo je hrčeh a toliodla ma so liidźić, ale kožde nima jenak zrudnyeh sćehwkow; su pak tež tajke hrćchi, kotrež wobnowjenje duchowneho žiwjenja přez wĕrnu pokutu njepřijiušća, kotrež su tohodla hrĕchi k smjerći. — 18. llucliowne žiwjenje, kotrež je wot llolia dćstał, zakita jeho jiřed hrechoui, a zly njepřećel ujezwaži so, jemu ze swojim hrešnym wabjenjom so bližić. — 19. t. r. je cyle w mocy złeho ducha, djaboła. — 20. Nimamy so jeno z Bolia narodźić, ale lnamy tež wĕčnje w lioliu žiwi być, tohodla je Syn Boži na swĕt jiřišoł, a je nam ze swojej wučbu a linadu duchownu mysl wotewrił, zo byclnny werueho Bolia spńznali a z jelio Sy- nom 80 nutrnje zjednoćili, tak zo smy my w uim a won w nas. Tonlo Syn Boži pak je tež sam wĕrny Bćh (Jan. 1, 1) a wečne žiwjeuje, tak zo ma kńždy, kiž je w nim, podźĕl božskeho wĕčneho žiwjenja. — 21. lldyž je Syn Boži sam přišoł, zo byšće wĕrneho Bolia spoznali, maće ćim swĕr- nišo kedźbować, zo byšće jemu słužili a uic přiboham. 1. S. japoštoł mjenuje so starši, dokelž bĕ tehdom hižo we wysokich letach, druzy jajio- štolojo bĕclm liižo wutnrĕli. Stń žonska be, na kotruž sti tele napomiuanja pisaue, njewĕmy, tež jeje mjeno njeje wĕste, dokelž „Elekta“ t. r. wuzwolena, drje rtjeje mjeno wosoby, ale ltajskerjo jeno pristawk k napisej; možno tez je, zo je list cyłej wosadźe, a nic jednotliwej wosobje jtisauy. ** t. r. we wĕrnej, jirawej lubosći. *** t. r. wšitcy, kotřiž k sjińzuaću wozjewjeneje wĕrnosće Bo- žeje přiiidźecliu. — 2. l’řičina tejelo lubosće wĕriwycli uijez sobu je w tom, zo wšitcy wozbožacu wĕru Božu wobsydnu, a zo ju zhromadnjo wobkhowaju na wčki. — 3. Wĕrnosć a lubosć płodźitej miłosc Božu a smilnosc, tohodla su to njerozdźĕlomne dary. — 4. t. r. kotřiž swoje žiwjenje rja- duja po spńznatej wĕrnosći, jakož je nam to jiřez kaznju Božu jiředpisane. Zrozemimy-li pod sy- nami stawy wosady, dyrbimy sebi niyslić, zo bĕ ju swj. japoštoł před krńtkim wojiytał; zrozemimy-li pak dźĕci žonskeje, dyrbimy z tolio sudźić, zo bĕ so z jednym z nich zetkał a wot toho zlionił, zo wšitcy po Božich kaznjach žiwjenje njewjedu. — 5. 1. Jan. 2, 7. —• 6. t. r. to je so wam při- kazało wot wšoho spočatka, zo wy po wučbje Božej swoje žiwjenje zarjadujeće.
