Volltext Seite (XML)
422 Prĕni list s. japoStoła Jana, 4. 5. 13. Na tom pdznawamy, zo w nim zwo- stawamy, a wdu w nas, zo je uam ze swojeho Ducha dał.* 14. A my smy widźeli a swĕdčimy, zo je Wote pdsłał swojeho Syna, zbdžnika swĕta.* 15. Štdžkuli wuzna, zo Jĕzus je Syn Boži, Bdh w nim zwostawa, a wdn w Bohu.* 16. A my smy spoznali a wĕrili lu- bosdi, kotruž ma Bdh k nam. Bdh je lubosć, a štdž zwostawa w lubosći, w Bohu zwostawa, a Bdh w nim.* 17. W tom je dospołna lubosć Boža z nami, zo byclimy dowĕru mĕli na su- dnyin dnju, dokelž jakož je wdn, tak tež my smy w tomle swĕće.* 18. Bojosće njeje w lubosći, ałe do- społna łubosć wućĕri bojosć, dokelž bo- josć ma čwilu; štdž pak so boji, njeje dospołny w lubosći.* 19. My tohodła lubujmy Bolia, dokelž je Bdli nas prjedy lubował. 20. Rjeknył-li by štd: lubuju Boha, a hidźił-li by swojeho bratra, je łhař. Pře- tož štdž njelubuje swojelio bratra, kotre- hož widźi, kak mdže Boha, kotrehož nje- w'idźi, lubować?* 21. A tu kaznju mamy wot Boha, zo by tdn, kiž Boha lubuje, lubował tež swojeho bratra.* Jan. 13, 34; 15, 12; Ef. 5, 2. STAW V. Wo tycli, kotřiž su z Boha rodźeni, wo prawej lubosći přećiwo njemu. Wĕra swĕt přewinje. Třo na zemi swĕdča, zo je Khrystus wĕrny čłowjek, a třo w njebjesach, zo je wĕrny Syn Boži; štćž do njelio wĕri, ma wĕčne žiwjenje. Wo lirĕše, kotryž je k smjerći a kotryž njeje k smjerći. Kdždy, kotryž wĕri, zo Jĕzus je Khry- stus, je z Bolia rodźeny; a kdždy, kotryž tolio łubuje, kiž jełio spłodźi, lubuje tež toho, kiž bu rodźeny z njełio.* 2. W tom pdznawamy, zo lubujemy dźĕći Bože, hdyž Boha lubujemy a jeho kaznje dźcržimy.* 3. Přetož to je lubosć Boža, zo jelio kaznje wobkedźbujemy, a jeho kazuje njejsu ćežke.* 4. Přetož wšo, štož je z Boha rodźene, přewinjc swĕt, a to je dobytwa, kotraž přewinje swĕt, naša wĕra.* 13. t. r. zo nam dar Ducha swjateho, kotrehož ma w połnosći, sobudźĕli. — 14. Zo Bćh woprawdźe z lubosće k nam swojeho jednorodźeneho do swĕta pćsła, a tak swoju lubosć k nam wopokaza, to wobswĕdčamy my japoštołojo. — 15. Stćž tohodla wuznawa po našim swĕdčenju, zo je Jĕzus wot Wćtca pćsłany Zbožnik swĕta, tćn zakorjenja z tym lubosć w sebi a zjednoća so z Bohom. — 16. Do Jĕzusa wĕrić, rĕka do lubosće Božeje wĕrić, kotraž je tak wulka, zo swojeho jednorodźeneho za nas poda, a tule wĕru mamy my. — 17. W tom wopokazuje so lubosć Boža w nas najdospołnišo, zo smĕmy na sudnym dnju z dowĕru před našeho sudnika stupić; dokelž lidyž lubujemy, smy na njeho podobni, kotryž bĕ tudy na zerni połny lubosće, a toliodla nas nje- zaćisnje. — 18. Tule dowĕru lubosć podawa, dokelž hdźež je lubosć, njeje bojosće, štćž Bolia wĕrnje lubujc, njeboji so jelio, tež nima stracha před khostanjom, dokelž jeno bojosć zbudźi stracli před khostanjom; z dospołnej lubosću so tohodla strach njeznjcse; štćž so hišće boji, w tom je Iubosć njedospołna. — 20. Ećžo je, bratra lubować, kotrehož widźiš, dyžli Boha, kotrehož nje- widźiš, kotreliož dospołnosće jeno z wĕry spćznawaš. K lubosći bližšeho nas wšĕdne poćahi k njemu pohonjeja, k lubosći Božej pak mćže nas přeznaturska inćc pohnuć. Štćž lćžšu winowatosć nje- dopjelnja, kak budźe ćežšu dopjelnjeć? — 21. Bćh nam přikazuje, zo byclimy lubosć k njemu z lubosću k bližšemu dopokazali. V. 1. I.ubosć k bližšerau ma swćj korjeń w lubosći Božej; dokelž bližši je přez wĕru do Jĕzusa z Boha rodźeny, nam ruuja, je tohodla naš bratr, dokelž ma tohosamelio wćtca, jakož my, a tohodla lubujemy wćtca, lidyž jeho dźĕći lubujcmy. — 2. Jakož z lubosću k bližšemu lubosć k Boliu dopokazamy, tak wozjewjamy tež z lubosću k Boliu lubosć k bližšemu, ale jeno potom, hdyž jeho kaznje pilnje dopjelujamy. — 3. Za wĕriwych njejsu kaznje Bože ćežke, dokelž jelio miłosć jich posylnja. — 4. Stćž je swoje duchowne žiwjenje wot Bolia dćstał, tćn ma w nim mćc, z kotrejž wabjenja swĕta přewinje, tale dobyćeřska mćc přińdźc z kruteje wĕry, kotraž je kužoł wšoho duchowneho žiwjeuja.
