Volltext Seite (XML)
414 Drahi list s. japoštoła Pĕtra, 2. 3. wot kohož l)u št<5 přcwinjcny, tolio je teź shlžownik.* Jan. 8, 34; Kom. 6, 16. 20. 20. Přetož lnlyž, ćeknywši nješwaram swĕta w spĕznaću našeho Knjeza a Zhćžnika Jĕzusa Khrystusa, so w nich z nowa zaplećeni předohywaju, staclm so jich poslednje wĕcy hdrše dyžli prĕnje.* Hebr. 6, 4; Mat. 12, 45. 21. Přetož lĕpje hy za nich było, zo hychu puć sprawnosće njespoznali, jako hdyž po spćznaću so zas wotwobroćichu wot teje swjateje kaznje, kotraž hĕ jim data* 22. Přetož jim je so stało to, štož wĕrne přisłowo praji: pos je so k swo- jemu wuhlancej wrććil, a: swinjo wu- myte wala so w błćće* Přisł. 26, 11. STAW III. Nĕlcotrycli smešerjow (lla, kotřiž drulii Knjezowy přikbad preja, dopokazuje přicbodne wobnowje- nje swĕta, lidyž Knjcz w krdtkim a njewočakany přiudźe; napomina, zo bychu so k tomule při khadej přiliotowali, kliwali Pawołowe spisy, kotrež njewuceni kaža. Hlejće, najluhši, tćnle druhi list wam pisam, w kotrymž z napominanjom wu- hudźam wašu wĕrnu mysl, 2. Zo byšće spominali na tamne slowa, kotrež předpowĕch wot swjatycli pro- fetow a wašich japoštolow, přikaznje Knjeza a Zbćžnika;* 3. To najprjedy wĕdźicy, zo w po- slednich dnjach smĕšerjo w jebanju přiń- du, khodźicy po swojich samotnych po- žadosćach,* 1. Tim. 4, !; 2. Tim. 3, 1; Jud. 18. 4. Prajiey: Ildźe jo slubjenje aho jeho přikhad? přetož potom haĕ wćtcy wu- snychu, zwostawa wšitko [jakož] wot spo- ĕatka stworjenja. Ezecb. 12, 17. 5. Přctož kotřiž to chcedźa, njewĕdźa, zo hĕštej prjedy njebjo a zemja z wody a přez wodu wobstojaeej ze slowom Božim, 6. Pře ĕož tehdomniši swĕt z wodu potcpjeny zahiny.* 7. Njehjo pak, kotrež nĕtko je, a zemja huchu přez to same slowo wotložene, za woheń zakhowane na dźeń suda a za- hubjonja bjezbćžnych ludźi* 8. Tole jeue pak wam njewostań po- tajnc, najlubši, zo je jedyn dźeń pola Knjeza jako tysac lĕt, a tysac lĕt jako jedyn dźeń.* 19. t. r. zawjedu jicli wosebje z tym, zo jim swobodu lubja, zrozymja pak z tym samo- wolnosć, kotrejž m6ža kaznje llože a winowatosće křesćanskeho žiwjenja po swojim spodobanju nałožować; wĕrnu swobodu njemćža lubić, dolselž su sami přewinjeni wot mjasnych nakhilnosćow, a toliodla wotroĕcy tutych. — 20. lSuchu jćnu, lidyž we wĕrje Knjeza a Zbćžnika spćznachu, z tamneho wotročstwa wumćženi; dadźa-li pak so nĕtko z nowa wot hrĕšnych nakhilnosćow, kajkež w swĕće knježa, přewinyć, su so jako wosebiće słabi wopokazali a toliodla su bćle k wobžarowanjn, dyžli prjedy. — 21. Ećžśe zamołwjenje bycbu mĕli, bdy bycliu křesćansku wĕru njespćznali, jako bdyž ju přijawši zas prĕja, a žiwi su přećiwo kazni, kotraž mĕješe jich k swjatosći dowjesć. — 22. K prjedawšim hrĕcliam so wrććiwši, su psej runja, kiž to zas žerje, wot cohož bĕ skhorjeł, a štož bĕ toliodla wubluwał; su swinjoin runja, kotrež so zas ilo błćta lelmu, łidyž bnchu runje wumyte. III. 2. Swj. japoštoł chce dobru, za wĕrnosć žadosćiwu mysl swojich čitarjow z tym wu- budźić, zo jicli dopomina na słowa profetow, kotrež Knjezowy druhi přikliad wĕšća a na kaznje, ko- trež je Knjez dawał a kotrež su japoštołojo wopowĕdowali, zo bycliu wĕriwi na Knjezowy přikhad čakajcy bohuspodobnje žiwi byli. — 3. Sinĕšerjo přińdu w dnjach před druhim Knjezowym přikłiadom, zo bychu druliich jebali, prajicy: slubjenje so njedopjelni, Klirystus njepřińdźe, kaž bĕ to slubił, z mocu a majestosću; a slubjeny nowy rjad so njezawjedźe, dokelž wot časa jow, w kotrymž waši wćtcojo wumrĕchu awkotrymž buto prajene, je wšo při starym wostało, jakož je było wot stworjenja swĕta sem a tak wostanje tež přicliodnje. — 6. Kotřiž tak rĕča, njedopomnja so, zo so swĕt wot spočatka sem jńnu přemĕni, mjeniijcy z łijeńcu, w kotrejž so potepi, Tcłidy swĕt z wodu zahiny, jakož bĕ přez słowo Bože z wody nastał. — 7. Jakož bĕ za stary swĕt postajene, zo dyrbješe z wodu za- hinyć, tak je za nĕtčiši swĕt přez to same słowo Bože postajene, zo ma z wolinjom zahinyć, a to so stanje na sndnym dnju, lidyž budźa so khostać bjezbćžni ludźo. — 8. Z toho, zo so Knjez ze swojim přikhadom komdźi, njesćĕliuje, zo z cyła njepřińdźe, dokelž B6h njemĕri čas, jakož my; pola njeho je wšo w tom samym wokomiknjenju přitomne, zańdźitosć a přichodnosć.