Volltext Seite (XML)
Druhi list s. japogtoła Pĕtra, 2. 413 z njeprawdu njekmanikow a njeliańhići- wjm wobkhadom, wutorhny;* 8. Přctož po widźcnju a słyšenju be sprawny, přebywajo pola tycli, kotřiž dźeń wote dnja sprawnu dušu z kničom- nymi skutkami čwilowaclui.* 9. Knjez zamožc pobožnych ze spyto- wanja wutorlinyć, bjezbožnych pak za sudny dźeń skhować k čwilowanju; 10. Wosebje pak tych, kotřiž za mja- som w požadosći nječistoty khodźa a knježstwa zacpiwaju, khrobli, liordźi nje- boja so rozšćepjenja zawjedować ha- niey,* 11. Ildźež jandźelojo, hač runje su po sylnosći a mocy wjetši, žanolio hanib- nelio suda přećiwo sebi njewuprajeja.* 12. Tući pak, jakož njerozomne zwe- rjata, kotrež su wot přirody k łńjenju a rezanju, lianicy, štož njeznaja, załiinu w swojun 13. Dostawajcy mzdu njcsprawnosće; dokelž maja za wjeselo wokřewjenja dnja; wopluski a nješwary we wokřewjenjach so kormja, w swojich liosćinaeh z wami kwasujcy,* 14. Woči połne mandźelstwałamanja a njenasyćomneho lirčclia, wabioy nje- wobstajne duše, wutrolm majicy wu- wučenu w naliramnosći, dźeći zakleća.* 15. Wopušćicy prawy puć zabłudźiehu so, sćčhujcy puć Balaama, Bosorowelio syna, kotremuž so mzda njesprawnosće lubješe,* Jnd . n 16. Ale khostanje dćsta za swoju błaz- nosć; nema wosłica, na kotrejž sedźeše, z čłowječim hłosom rĕčicy, wobaraše pro- fetowej njemudrosći.* 4. Mojz. 22, 28. 17. Tajcy su studnje bjez wody a mrć- čele z wichorami honjene, kotrymž je najtołša ćma zakhowana.* 18. Přetož pyšne słowa prćzdnosće rččicy, walija w mjasnycli požadosćach njełiańbitosće tycli, kotřiž ledma ćek- nychu w błudźe khodźacym,* 19. Swobodnosć jim lubicy, mjez tym zo su sami wotročcy skaženja; přetož 7. Tež ćežke khostanje, kotrež so na mSsće Sodoma a Gomorrlia posła, wuei zjawnje, što maja woeakować, kotřiž su bjezbožnje žiwi; jeno sprawnelio Lota, kiž meješe w tamnym ziym wobkha- (lźowanju wjele wustać, wumožiwši. — 8. t. r. ani zły přikład, kotryž widžeše, ani njeklimane rĕee, na kotrež dyrbješe posłucliać, njezawjedžeclm jebo k złemu, dokelž be jeho duša cyle sprawna. — 10. t. r. lidyž Knjez njesprawnyeh za sudny dźeń k sprawnemu khostanju postaja, njewostaji tam- nych, kotřiž při njepoećiwym žiwjeuju bobahanjace wueby rozšĕrjeja, a wyšnosći, wosebje Khry- stnsej so poćisnyć njeehadźa, bjez khostanja. — 11. Khroblosć tutych bohahanjaoych wueerjow wuzbelmje z tym, zo na jandźelow pokazuje, kotřiž ełowjekow po mocy přetrjeclija a tola sebje njesudźa a njelianja, ćim ćežo zlireši čłowjek, kotryž so zwaži, lioha hanić. S. japoštoł ma tu s. Michała we woeomaj, kotryž ze złym jandźelom wo Mojzesowe ćeło wojujo hanjenja njewupraji (Jud. 9). — 12. Jakož zwĕrjata, kotrež su k tonm stworjene, zo byebu so łojiłe a rĕzałe a wot ełowjekow jako eyroba wužiwałe, tomu njewuńdu, tak njećeknu tež wĕčnemu zabinjenju tući błudni wučerjo, dokelž hanja, štož njerozemja. — 13. Jieli njesprawnosć wosebje w tom wobstoji, zo druheho wjesela njepytaju, dyžli wokomiknite mjasne wokřewjenja, su t.ohodla sami nješwary mjez čłowjekami, a hańba za nieh. Same nabožne liosćiny, kotrež prčni křesćenjo ze swj. woporom a ze swjatym woprawjenjom wuhotowaelm, zo by so cyła swjatočnosć poslednjej wječeri runała, na- łožuja tući ludźo k njepomernemu kwasowanju. — 14. Ze swojimi wočemi pokazuja swoju złu nje- spokojomnu požadosć za hroznymi hrechami njeeistoty a wabja k nim słabych čłowjekow; tež su wuwučeni, z čim byehu mohli sebi nĕšto dobyć, su to čłowjekojo, wĕčneho zatamanja hćdni. li>. Jakož bu wĕšćeř Halaam za pjenjezy wot moabskeho krala łialaka k tomu powołany, zo by israelskenm ludej klał, hae runje wĕdźeše, zo jon lioli žohnnje, tak reča tež tući wučerjo přećiwo prawdźe, jeno zo byelm z tym nešto dobyli. — 10. lialaamcj pak Hńh kleć njedowoli, ale pokhosta jeho z tym, zo woslica, na kotrejž sedźeše, rĕčeć započa a so mudriša wopokaza dyžli profeta, do- kclž widźeše jandźela Božeho, kotryž profetej do puća stupi, kotrelmž pak tuton njewidźeše, dokelž bĕštej jelio woči zaćĕmnjenej. — 17. Studnja, kotraž wody nima, a mrćčele, kotrež dešeika nje- dawaja, jebaja čłowjekow, a to činja tež tući wučerjo, kotřiž wĕrnosć lubja a tola wopačne wučby rozšĕrjeja; za tajke jebanje biulźa khostani w najtołšej ćmi. — 18. Z liordymi prćzdnymi słowami wabja tajcy wučerjo, kotřiž su w mjasnyeh wokřewjenjaeh, tyeh k sebi, kotřiž so runje pohanskeho błudu wotrjeknychu, a kotřiž su tohodla hišće we wĕrje a křesćanskich počinkach słabi.
