Volltext Seite (XML)
Druhi list s. japoStoła Pĕtra, 1. 411 4. Přcz kotrehož nam přewulke a drolie slubjenja poda, zo bycluuy jiřez nje po- dźĕl docpeli bdžskeje přirody, ćčkajiey skaženosć teje požadosće, kotraž je w swĕće:* 5. Wy pak wšitku starosć přiložujcy,* přidawajće k swojej wĕrje pćcćiwosć, k pćcćiwosći pak wĕdomosć, 6. K wĕdomosći pak zdžeržliwosć, lc zdźeržliwosći pak sćerpnosć, k sćerp- nosći pak pobožnosć, 7. K pobožnosći pak lubowanje brat- stwa, k lubowauju bratstwa pak lubosć [k wšĕm ĕlowjekam]. 8. Přetož budźa-li z wami tele [po- ĕinkij a to w połuosći, njepostaja was aui prćzdnycli ani bjez płodu w spć- znaću našelio Knjeza Jĕzusa Khry- stusa;* 9. Přctož při kimž tele njejsu, je slepy a masa z rukomaj zabywši wuĕisćenja swojich starych lirĕchow.* 10. Tohodla, bratřa, bćle so prćcujće, zo byšćo přez dobre skutki wĕste sčinili swoje powołanje a wuzwolenje; přetož to ĕiuicy, njezhrĕšićo nilidy.* 11. Přetož tak budźe wam boluiće po- skićeuy zastup do wĕeuelio kralestwa našeho Kujcza a Zbćžnika Jĕzusa Khry- stusa.* 12. Tohodla njepřestanu was stajnje na tole dopomujeć, a to was wĕdomych a wobkrućenych w přitomnej wĕrnosći.* 13. To pak niani za sprawne, kaž dolho liaĕ syin w tomle stauu,* zo was wubudźam z napominanjom, 14. Wĕdźo, zo je blizke złoženje mo- jelio stana, jakož mi to woznamjeni tež naš Knjez Jĕzus Khrystus.* Jan. 21, 19. 15. Budu pak sebi prćcu dawać, zo byšće po inojej smjerći stajnje mĕli, z ĕiinž byšće so na tele wĕcy dopomnjeli* 16. I*řetož uie wuĕeue basnje sćĕlio- wawši smy wain mćc a přitomnosć na- šelio Knjeza Jĕzusa Khrystusa wozje- wjeli, ale ze swojimaj woĕomaj jelio wul- kosć widźawši.* i. K or . i. 17. 4. Předrolie kubla, liotrež bž nam lioli slubił, wudźžla nam přez Jžzusa, zo byclnny z nimi powyšeni byli k božskemu byću, dokelž z liobom zjednoćeni dćstawamy podźćl na jelio dospoł- nosćaeb, a toliodla dźĕlimy so wot swĕta a wobaramy so z pomocu Itožej skažonosće, kotraž na- stawa ze złycb požadosćow, kotrež w swĕće knjcža. — 5. lldyž je wam lićh tak drobe kubła po- dał, dyrbice so tež sami procować, zo byšće w dobrycli počiukacli přiberali. D6stašće-li přez mi- k t°™« trjebaće sćerpnosć, dokelž bjez přestaća zbebaja so mjasuo nakhiluosće přećiwo lĕpšemu spćzuacu; trjebaće k tomu tez poboznosc, dokelž bjez nutrniwejo modlitwy njemćžemy wobstajni byc w dobrym; tute pocinki njcsmedźa bjez lubosće k bratram a bjez lubosće k wšitkim čłowje- kam wostać, dokelž štćž bližšebo njelubuje, njemćže tež Iioba lubować. Tak zjednoća so jedyn pocink z drubim w křescanskej dospołnosci. — 8■ Dobudźeće-li sebi tele počinki prawje dospołnje, budźa was pilnycli a płodnych cinic w spćznaću Jĕzusa Khrystusa, a budźeće Kbrystusa a jelio wĕrnosće a hnady přecy lĕpje zapřijeć a k dobrym skutkum je nałožeć. — 9. Štož pak tycble po- cinkow nima, je slepy w křescauskim ziwjenju, kbodźi njewĕsće jakož z rukomaj masajo, a nje- znaje swoje winowatosće a njcdokouja je swĕrnje a je tobodla njedźakomny za dobrotu, kotraž so jemu w křćeńcy wopokaza, bdyž so wot prjedawšicb brčcbow wučisći. — 10. Iłač runje sće z pra- wej wĕru tež k zbćžnosci powołani, maćo sebi z dobrymi skutkami t.ole powołanje zawĕsćić; štćž pilnje dobre skutki dokonja, njepřińdźe wo wĕčnu zbćžnosć, (lokelž njehrĕši. — 11. Hdyž so w dobrych počinkach a skutkach wudokonjeće, dćstanjeće boliate myto w kralestwje liožim. — 12. Kjenapoininam was na tele wĕrnosce, jako byšće je njeznali, alo dopominam na nje, bač runje sce w nich wobkruceni, bac runje su tele wĕrnosce wo wašim pomjatku přitomne; dopominam pak was na nje, zo byšće je tož w žiwjenju nałoželi. — 13. t. r. w swojim ćele, tudy na zemi. — 14. Nĕtko mam swoje wiuowatosće derjo dokonjeć, dokelž wĕin, zo borzy wumru, kaž je mi to Knjez wozjewił, a tak njezmčju přiležnosće, zakomdźene wurunać. — 15. To sta so z jelio listomaj, dokelž tutaj dopomnještaj wĕriwych na prjedy słyśane wĕrnosće tež po japoštołowej smjerći. — 16. Spodźiwne skutki a krasnosć Jĕzusowu wam wopowĕdajcy njejsmy wam rjenje wumyslene basuje powĕdali, ale štož smy widźeli a sami słyšeli.