Volltext Seite (XML)
Prĕni list s. japoštoła Pĕtra, 4. 5. 409 16. Jelizo pak jako křeseau [cerpi], njecli so njehańbuje, ale Boha khwali w tom mjenje. 17. Dokelž eas je, zo by so sud započal wot (lonni Boželio; jelizo pak najprjedy wot nas, kajki budźe kone taninyeh, kotřiž njewerja evangelijcj Bo- žeinu?* 18. A budźe-li sprawily lćdy wunio- ženy, bjezbožny a hrešnik, hdźe so po- kazataj ? * 1!). Poliodla njech tež ći, kotřiž ćerpja po woli Božej, swĕrncinu stworićerjej porueeja swoje duše w dobrych skut- kacli.* STAW V. fetaršicli [lmliij prosy, zo bycliu ze słowoui a při- kładoiu stadło łJože pasli, a młodyeh, zo byclm jim poddaei byii; naponiina wšitlucii, zo bychu so ponizcli, lJohu so cyle podawajcy, a w strć- zwosci a werje djabołej so napřećiwjeli. lotaršieh [ludu] pak, kotřiž su injez wa- mi, napoiiiiiiam sobustarši a swedk ćer- pjenjow Khrystusowyeh, a tež towařš jeho krasnosće, kotraž ma so přicliodnje wozjewić.* 2. Pasćo stadlo Bože, kotrež je mjez waini, je zastarajcy nic nućeni, ale samo- wolnje, Bolia dla; ani njchańbićiweho dobytka dla, ale z dobreje wole.* 3. A tež liio jako knjezujcy nad wo- sadnyini, ale jako přiklad postajeni za stadlo z wutroby;* 4. A lidyž so pokaže \vjefeh pastyrjow, dćstanjeće njezahinitu kroiiu krasnosće.* 5. Tohorunja mlodši, budźće poddaći staršim. Wšitcy pak wopokazujćc sebi mjez sobu ponižnosć, dokclž „Bćh přc- ćiwja so liordym, ponižnyni pak dawa llliIosć“.* Kom. 12, 10; Jak. 4, 6; 4, 10. 6. Ponižujće so tohodla pod mćcnu ruku Božu, zo by was powyšil w easu domapytanja,* 7. Swoju cyłti starosć na njelio zlo- žujey, dokelž wćn so za was stara.* Ps. 54, 23; Mat. 0, 25; Luk. 12, 22. 8. Budźće strćzwi a kedźbujće, dokelž waš přećiwnik, djabol, khodźi wokoło ja- kož rtijacy law, pytajo, kolio by pćžrĕł,* 17. Japoštoł pokassuje, zo by weriwych w ćerpjcnjaeli pokojał, na blizki sud, z kotrymž Khrystus, na prawicu Uožu powyšeny, najprjedy swoj dom, t. r. swojich weriwycb čisći wot jicli njedospołuosći a jieli swjatosća, wšelake liorja na nicli sćelo; potom pak sudźi tež druliich, a jelio sud budźe trać hač do kćnca sweta a skouči so z piikhadom Khrystusowyin ze zjawnym sudom; hdyž pak jeho sud nas tak ćežko trjechi, kak wjclo krućišo budźe njewčriwych sudźić, kotřiž su jelio njcpřećelojo. — 18. A hdyž sprawny při sudźe lĕdoina smilnosće nadcńdźe, budźe njesprawny tak rjec zničeny, t. r. naw’ččne zaćisnjcny. — 19. t. r. njech swoje duše sinilnosći Božoj, kotraž je stwori, poručeja, nie lenje, ale pilnje dobre skutki dokonjejey. V. 1. Swj. japoštoł wobroca so na wosadnych předstojićorjow, mjcnuje jicli staršich a sebjo samolio w ponižnosći sobustaršeho, dokelž jakož woni jeduotliwe cyrkwje nawjedowacłiu, tak jiřed- stoješo won cyłej eyrkwi. S. japoštoł mjenuje so tež, zo by swojim wučbam wjetšu moc dał, swčdk cerjijcnjow Khrystusowych, dokelž be přitomny, bdyž Khrystus ćerjiješe, a tohoilla ma tež podźel na krasuosći, kotraž so na Klirystusu a na wšitkich, kotriž z nirn ćcrpjachu, wozjewi, — 2. t. r. kedźbujće na weriwych, za nich so starajcy, nic jeno toliodla, (lokelž wašo powołanje tule wino- watosc vvain napołoža, alo tohodla, zo byšćo wolu Božu činili, nic doliytka dla, ale z lubosćo jiře- ćiwo wčriiyym, — 3. Moc, kotraž bu jim data, njesinedźa nałožować, zo dźčlam cyrkwje, kotrymž předstoja, jeno poručeja, ale zo je ze swojim dobrym přikładoin nawjeduja. — 4. Khrystus je uaj- wyšši^ pastyř, wjeřch jyastyrjow, dokelž jemu cyłe stadło wčriwych słuša, a jcdnotliwi su jelio po- mocnicy, kotřiž za swčrnu słužbu njezakhodne myto wččneho žiwjenja dostanu. — 5. Młodźency, kotrychž japoštoł tudy mčni, su tainui młodši cyrkwinscy słužownicy, kotřiž staršiin pomhaclm' wselake wonkowne słužby zastarajcy. Wšitldm wĕriwym jioruča pak ponižnosć. — 0. t, r. jio- dawajće so bjez wšoho wobaranja Bobu, kotryž was mńcnje a mudrje wodźi, z ćerjijenjemi was nĕtko ponižuje, zo by was powyšić mohł na dnju přildiada Khrystusoweho. — 7. Wšu styskniwu starosć, kotruž wam ćerjijenja přihotuja, přepodajće łiohu, dolcclž wĕsće, kak łubosćiwje so za was stara. 8. Dyrbiće wotućeni byc a strozwi wostać, dolcelž waš njepřećel njewusnje, ale stajnje na to mysli, kak by duše morił runja lawej, kiž wokoło khodźi a pyta, z čim by swoj hłod spokojił.