Volltext Seite (XML)
404 Prĕni list s. japoStoła Pĕtra, 2. 5. So tež wy, jako žiwe kamjenje, twafće, duchowny (lom, swjate mčšnistwo, zo byšće přinjesli ducliowne wopory, Bohu so spodobace přez Jezusa Kliry- stusa.* 6. Toliodla reka w Pismje: „IIlej, ja kładu na Sionje najwyšši rćžkny kamjeu, wuhrany, drohotny, a štćž do njeho weri, njebudźe wohaćbjeny."* Is. 28, 16; Rora. 9, 33. 7. Wam werjacym hu potajkim eesć; njewĕrjacym pak „kamjeń, kotryž twar- cy zaćisnychu, tćn bu rćžkny kamjeń SČinjeny 11 , P s . 117, 22; Is. 8, 14; Mat. 21, 42; Jap. sk. 4, 11. 8. A kamjeń postorka a skała po- hćrška za tych*, kotřiž so pohćršeju na słowje a njewĕrja, k čoinuž tež su po- stajeni.** 9. Wy pak sće wuzwoleny splah, kra- lowskc mčšnistwo, swjaty narod, lud do- hyty, zo hyšće wopowčdowali pćcćiwosće toho, kotryž was ze ćmy powoła do swo- jeho spodžiwneho swčtła,* 10. Kotřiž nčhdy njebčšćc lud, nčtko pak sće lud Boži, kotřiž njenamakašće miłosće, nĕtko pak miłosć namakašće.* Os. 2, 24; Rom. 9, 25. 11. Wajlubši, napominam was* jako přikhadnikow a cuzbnikow, zo hyšće so zdźerželi mjasnych požadosćow, kotrež přećiwo duchej wojuja.** Rom. 13, 14; Gal. 5, 16. 12. Mĕjće mjez pohanami swoje wob- kliadźenje dobre, zo bychu, čohoždla was wobrĕčuja jako złćstnikow, hdyž was z dobrych skutkow spćzuaja, Boha kliwa- lili na dnju domapytanja.* 5. Jalto so z kamjeni, kotrež so po neeim z podłožknym kamjenjom zjednoieja, twar na- twari, tak maćo so tež wy jako žiwe kamjenje z Klirystnsom we žiwej wĕrje zjednoeee k duchow- nemu twarjenju, k swjatej cyrkwi, a maee być duehowne, bohuspodobne meśnistwo, kotrež ma jako mĕšnistwo stareho zakonja Boliu wopory woprować, t. r. dobre počinki a dobre skutki, kotrež, lidyž so Khrystusa dla a w zjednoćenju z nim dokonjeja, so Boliu spodobaju. — 6. Zo mamy so ze žiwej wžru z Khrystusom zjednoeić a nad nim so jako templ Boži twarić, je Bńh bižo přez profetu Isaiasa wozjewie dał, kotryž jelio wubrany rožkny kamjeń mjenuje, tak zo žadyn, kiž je na njńn twarjeny, t. r. kiž do njeho wĕri, wohaubjeny njebudźe. — 8. Wam, kotřiž do njeho wĕ- riće, budźe to k ĕesći, wy budźeće za to wĕenje mytowani; tym pak, kotřiž do njeho njewĕrja a so z nim njezjednoća, ale jako rožkny kamjeń jelio zaćisnu, budźe wńn kamjeń postorka a po- hńrška, wo kotryž so storĕa a padnu a wĕĕnje zaliinu. ** Njewĕriwi pak mĕsto toho, zo byehu do słowa Božeho wĕrili, polioršeja so na nim, a maja tak wĕĕnu škodu na swojej duši; a runje k tomu su wot Bolia postajeni, zo byehu z t.ym, zo so zaćisnu, swĕdĕili, zo je njewĕra khostanja hodua. — 9. Wy wĕriwi pak sće Boliu spodobny lud, wot njelio žohnowany jakož wuzwoleny lud Boži; sće kralowske mĕšnistwo, kralowsku a mĕšnisku hodnosć wo sebi zjednoćicy; mĕšnisku bodnosć, do- kelž maće duchowne wopory Bohu woprować; kralowsku, dokelž maće knježić nad swojimi na- kliilnosćemi a nĕhdy tež podźĕl mĕć na knježstwje Khrystusowym nad wšĕmi stworjenjemi. Wy sće swjaty narod, dokelž see přez Khrystusowu krej wuĕisćeni wot wšoho hrĕeha a Bohu swje- ćeni; dobyty lud, kotryž sebi Knjez ze swojej smjerću z djabołskelio wotroĕstwa wukupi, zo byšće tolio kliwalili a ĕesćili, kotryž was ze ćmy do swojelio swĕtła powoła. — 10. t. r. kotřiž nje- bĕšće mńj lud, dokelž přiboham słužešće, nĕtko pak přez powołanje Bože bušće jeho lud, a na- makašće miłosće pola Knjeza (hl. Rom. 9, 25). — 11. Japoštoł napomina nĕtko ĕitarjow k pocćiwemu žiwjenju wosebje tež tohodla, dokelž su mjez pohanami žiwi, poruĕa wosebje, zo byehu wšitcy wyšnosći posłušni byli (r. 13—17), zo bychu słužowni podwolni byli swojim knježim (r. 18—25), zo byelui žony posłucliałe swojich muži a zo bychu pocćiwje žiwe byłe (r. 3, 1—6), zo byełiu mužojo swoje žony zańĕ mĕli (r. 7) a zo byeliu so wšitcy mjez sobu lubowali (r. 8—12) a sćerpni byli, lidyž su přesćĕhani sprawnosće dla (r. 13—22). ** Rřikhadnicy a cuzbnicy sće na zemi, dokelž waša wotĕina je njebjo, za nim maće žadać, tohodla njesmĕće. so podćisnyć mjasnym požadosćam, kotrež so prawej žadosći duše za njebjom napřećiw'jeja. — 12. Pohanjo njezapřijaehu dobre po- ĕinki křesćanow a tohodla wobskoržowachu jicli, zo potajnje wjele złeho dokonjeja, a toliodla na- pomina s. japoštoł, zo byehu swoje zdźeržliwe žiwjenje z dobrymi poĕinkami a dobrymi skutkami zjawnje pokazowali a z tym polianow přeswĕdĕili, zo su jieli njesprawnje sudźili, a zo bychu tući nĕtko Boha spńznali a khwalili, lidyž jich domapyta, t. r. lidyž jim swoju linadu podawa a jich rozswĕtla.
