Volltext Seite (XML)
XXXIX kotrež jeno Tłmothejej płaća (6, 3—21). Z wudžĕlenjom japoStołskeho požohnowanja list wobzamknje. 11. Druhi list na Timothea. 1. Zamĕr lista je dwoji. S. japoštoł chcySe z Jistom wĕru a wutrajnosĕ swojeho wuĕownika wobnowiĕ a wobkrućiĕ a tak k słužbje Božej zaliorić; potom ]iak prosy tež, zo by k njemu do Boma přišoł, dokelž „ĕas jelio rozwjazanja so ldi/i“ (2. Tim. 4, 6). 2. čas a mĕsto, w kotrymž bu list pisany, zhonimy z njelio samolio. Je w Romje pisany, w ĕasu, w kotrymž liĕ Pawoł druhi krćć jaty a w kotrymž ma blizku smjeru wĕstu, potajkim w lĕće 67. Tonle list je poslednje pismo, kotrež mamy wot s. Pawoła, w kotrymž tak jasnje pokazuje wćteowsku lubosć k swojemu wuĕow- nikej, nutmu starosć za dalĕe rozšĕrjenje s. evangelia a spodźiwnu dowĕru na Jĕzusa, bćžskeho załožerja s. cyrkwje, kotryž budźe ju tež we wšitkich strachach Skitować a jemu po tak dołhim mužnym wojowanju přihotowanu kronu wĕĕneho žiwjenja dać. 3. Wopřijeće. Mćžemy w lisće wyše zawoda dwaj dźĕlaj derje rozeznawać. W zawodźe (1, 1—5) dźakuje so Pawoł po postrowjenju, zo jeBoh Timotheowu wĕru wobkrućił. W prĕnim dźĕlu (1, 6 — 2, 13) napomina Timotliea, zo by we scbi hnadu zbudźował, kotruž je w mĕšniskej swjećiznje dćstał, a zo by so w dokonjenju swojeho zastojnstwa swĕrny wopokazał, a zo so njeby zawjesć dał přez přikład tajkich, kotřiž so w -^siji wot njelio wotwobroćichu; přirunajo wuĕefstwo z wojefstwom a rćlnistwom, pohonja jeho, zo by mužnje a pilnjo za Khrystusa wojował a dźĕłał a ćeřpjeł, a k tomu mćc ĕefpał z přikłada Khrystusowolio a Pawołeho. \V druhim dźĕlu (2, 14 — 4 r 8) wospjotuje prawidła, kotrež ma w pastyřskim dźĕle nałožeć, wosebje kak ma so zadźeržeć přećiwo błudnowĕriwym a lirĕšnikam; po- kazuje, kak wnlka škoda cyrkwi wot falšnych wuĕerjow a njekmanyeh ludźi hrozy, kotřiž druhich zawjeduja; tohodla dyrbi Timotheus ćim swĕrnišo kedźbować a w straš- nyin ĕasu swoju winowatosć ze swjatej zahorjenosću dokonjeć. Na kćncu (4, 9—22) prosy s. japoštoł, zo by Timotheus bćrzy do Roma přišoł, dokelž je skoro wot wšitkich přećelow wopušćeny. Z postrowjenjemi a z požohnowanjom wobzamknje list. 12. List na Tita. 1. Titus. Na Tita Japoštołske Skutki ani njespomnja. Z druhicli dźĕlow s. Pisma wĕmy, zo l>ĕ rodźeny pohan, najskerje z Antiochijo w Syriji. Pawoł je jeho sam we křesćanstwje rozwuĕował, mjenuje jeho (Tit. 1, 4) lubowaneho syna, dokelž je w niin n°we duchowne žiwjenje spłodźił. Hdyž Pawoł do Jeruzalema pućowaše, zo by tam z druliimi japošlołami wuradźił, haĕ maja z pohanstwa wobroćeni najprjedy wobrjadam Mćjzesoweho zakonja so podćisnyć, př-ewodźeše jeho tež Titus (Oal. 2, 1). S. Pawoł pře- podawaše Titej pozdźišo wobstaranje wažnych naležnosćow, pćsła na swojim třećim ja- poštołskim pnćowanjn Tita z Efesa do Korintha, zo by nastate překory zmĕrował a nje- posłušnych k poddatosći dowjedł. Hdyž bĕ wottam so wrććiwši ze s. japoštołom w Mace- doniji so zetkał, bu druhi krćć do Korintha pćsłany, zo by tain druhi list s. Pawoła donjesł a hnydom jamołžnu za khudych Jemzalemskich křesćanow liromadźił (2. Kor. 2, 13; 7, 6; 8, C; 16, 23). W dmliim lisće na Timothea (4, 10) spomni so, zo je Titus do Dalmatije wotešoł, najskerje wot Pawoła tam pćsłany. Z lista samoho (Tit. 1, 5) zhonimy hišće, zo je s. japoštołej pomhoł, na kupje Kreće evangelimn wojiowĕdować a zo bu tu jako biskop postajeny, łidyž s. Pawoł kupu wopnšći. Po cyrkwinskich po- dawizuach je wćn po dołhim spomćžnym skutkowanju 94 lĕt stary tež tam wumrĕł.
