Volltext Seite (XML)
398 Katholski list s. japoštoła Jakuba, 3. 4. ‘J. Z nini kliwalimy Bolia a Wotca, a na smilnosće a dobryeli plodow, nje- z nim lianimy čłowjekow, kotřiž su po sudźaca, lijez tajenja. 18. Plod sprawnosće pak rozsywa so w pokoju tym, kotřiž pokoj einja.* STAW IV. Požadosćam njesmćmy posłuchać, ale djabołejma- my so napřećiwjeć, a Uohu so bližić a \vo nje- sebićnu lubosć so starać, njeweste wĕcy Božej přetlwidźiwosći přewostajiwši. Ii wotkel wojny a zwady mjez wami? Nic wottud? z wašich požadosćow, kotrež wojuja we wašich stawach?* 2. Žadaće a nimaće; moriće* a za- widźiće, a njemćžeće dosalinyć; wadźiće so a wojujeće, a nimaće, dokelž nje- prosyće.** 3. Prosyće a njedćstawaće, dokelž nje- prawje prosyće, zo liyšće |to| na swoje požadosće naloželi.* 4. Mandźelstwolamarjo, njewĕsće, zo je přećelstwo toliole swĕta njepřećel Boži?* Štćžkuli tohodla zechce přećel tohole swĕta być, bywa njepřećel Boži.** 5. Alio zda so wam, zo Pismo podarmo praji: „Ze žarliwosću lubuje Ducli, ko- Božej podobnosći stworjeni. j 10. Z toho samolio rta wukhadźa ž.oh-l nowanje a kleće. Nima pak to tak być, moji bratřa. 11. Wuliwa dlia žćrlo z tym samym promjenjom słćdku a hćrku wodu? 12. Mćže dha, moji bratřa, figowc kiće njesć aho winowc tigi? Tak tež slony kužot slćdkeje wody dawać njezamćže.* 13. Mtć je mudry a nazhonjeny mjez wami? Njech pokaže z dobrym wob- khadom swoje skutkowanje w ćichomysl- nosći mudrosće.* 14. Jelizo pak maćc hćrku zawisć a swarjenja w swojich wutrobach, nje- khwalće so a njełžiće přećiwo wĕrnosći.* 15. Přetož to njeje mudrosć, kotraž wot horjeka přikhadźa, ale zeińska, ĕło- wjeska, djał)ołska.* 16. Přetož lidźež je zawisć a swarje- nje, tam je njewobstajnosć a wšćn zły skutk* 17. Mudrosć pak, kotraž je wot horjeka, je najprjedy čistotna, potom pokojna, mĕrna, podwolna, doliremu přikbilna, poł- tryž we was bydli ?“* 12. Cyta přiroda wuři, zo /. teje sameje pnčiny sebi napřeeiwne wecy njewulOiad/.eja, tak te/. njemože wo prawdže jazyk tak napřećiwne skutki, jakož je khwalba a banjenje dokonjeć, ale hdyž tak wjele złelio reči, lijemože dobre, žolinowanje a kliwalenje, kotrež tež drulidy słyšeć da, wo- prawdźite być. — 13. Kotřiž so k wučenju ćišća, njesmčdźa so jeno wobarać brčchow, kotrež so z jazykoin wobeńdti, ale tež falśneje liiudrosće, kotruž chcedźa jako wuřerjo rozščrjeć. Stož ma so woprawdźe za mudrelio, njecli to ze skutkom dopokazuje, ćiclioiuyslnje z drubimi wobkhadźnjo, jakož to wčrna mudrosć čini. — 14. .Štož ze swojim bližšim ze zawisću a ze złobami wobkhadźuje, a při tom za mudreho so wudawa, tćn so prozdnje khwali a łži. — 15. Werna mudrosć wukhadźa wot Holia; jieh mudrosć pak ma swoj kužoł na zemi, w ni/.kicli ełowjeskich požadosćaeli alio w djabołskich wabjenjacli. — 16. lldźež zawisć a žarliwosć knježi, tani so wobstajnje (lobre nje- čini, ale wšelake złe skutki, a te njepřińdu wot Iloha, a tohodla njemože wot njeho tež tamna nmdrosć być, kotraž je dokonja. •— 18. Jakož falšna mudrosć njewobslajnosć a wšelake złe skutki płodźi, tak płodźi prawa mudrosć sprawuosć. Tonle płćid pak jeno w pokoju, nic w njemerje rosće a zrawi, a so tym wudźčla, kotřiž pokoj lubuja a jon zakhować so procuja. IV. 1. Japoštoł spomina na kužoł njepokoja, kiž je w jich mocnych liakliilenjach k swčtej, wot kotrehož maja so dźĕlić, jelizo chcedźa přećelojo Itoži być a sebi jelio miłosć dobyć. — 2. t. r. liidźiće a přejeće druliiui smjerć. ** Žadaće za swčtnymi kubłami, za boliatstwom a česću, ale waše žadanja so njespokoja, tuž wotuća zawisć a hidźenje tycli, kotřiž je maja, ale to tež nje- pomba; tuž počiuaće so wadźić a z nimi wurččować, a z tym tež njedobudźeće, a na tymle puću k ničomu njepřińdźeće, dokelž njeprosyće. — 3. t. r. počinaće drje netko prosyć, ale njedostanjeće teź ničoho, dokelž prawje njeprosyće, dokelž jeuo wo časne kubła prosyće, zo byšće z nimi swoje mjasne požadanja spokojili. — 4. t. r. ludźo, kotřiž Bohu slubjenu swčru złamašće a ze swčtom dźeržiće (hl. Mat. 12, 39). ** Dokelž je swčt njepřećel Boži, je tež koždy, kiž swčt lubuje abo kiž je wot swĕta lubowany, njepřećel Boži. — 5. Boh lubuje čłowjeka žarliwje, t. r. žada sebi, zo jeho tež wy lubujeće, a druhim, po tajkim swĕtej tak rjec zawidźi a njepopřeje, hdyž jćn wy lubujeće.