Volltext Seite (XML)
Prĕni list s. japoštoła Pawoła lia Tkessaloiiiskicli, 4. 343 3. To je mjeinijcy wola Boža, waiśe swjatoscenje:* zo byšće so ztlźerželi kur- wařstwa, Kom. 12, 2. Kfes. 5, 17. 4. Zo by koždy wedźał swoje sudowjo dobyć w swjatosćenju a česći,* 5. A nic w nahłej požadosći, jako po- hani, kotřiž Boha njeznaja,* (i. A zo by nichtć swojeho bratra nje- přehnal abo njewojebal we wikowanju; přetož Boh je wjećeř wšoho tolio, jakož smy wam předpowĕdźeli a wobswĕdčili.* 7. Přetož Boh njeje nas powołal k nje- čistoće, ale k swjatosćenju. 8. Tuž štož to zacpĕwa, njezacpĕwa člowjeka, ale Boha, kotryž je tež swojeho swjateho Ducha do nas dal.* 9. Wo lubosći pak nimamy trjeba wam pisać; přetož sami sće wot Boha nawu- čeni, zo so mjez sobu lubujeće. Jan. 13, 34; 15, 12, 17; 1. Jan. 2, 10; 4, 12. 10. Přetož to dźĕ činiće wšĕm bratram po wšej Macedoniji. Prosymy pak, bra- třa, zo byšće (w tom) bćle nadoby- wali, * 11. A so prćcowali, zo byšće pokojni byli a swoje dźčlo wukonjeli, a zc swoji- maj rukoinaj dźĕlali, jakož smy wam při- kazali, tiik zo byšće čestnje wobkhadźeli přcd tymi, kotřiž su zwonka, a zo byšće wot nikoho ničo njepotrjebowali. 12. Mochccmy pak, zo byšće njewĕdźeli, bratřa, wo tych, kotřiž su wusnyli, zo byšće so njerudźili jakož druzy, kotřiž nadźije nimaju.* 13. Přetož hdyž wĕrimy, zo je Jčzus wumrčl a wot mortwych wstanył, tak tež Bćh tycli, kotřiž sti we Jĕzusa wusnyli, z nim přiwjedźe.* 14. Přetož to wam prajimy we słowje Knjeza,* zo my, kotřiž smy žiwi, kotřiž smy wostajeni hač na přikhad Knjcza, njgpřcdeńdźemy tycli, kotřiž su wusnyli; ** 1. Kor. 15, 23. 15. Přetož Knjez sam z rozkazom a z hłosom arcjandźela a z trubu Božej* zestupi z njebja, a mortwi, kotřiž su w Khrystusu, wstanu prĕni; 16. Potom budźemy my, kotřiž smy žiwi a kotřiž smy wostajeni, sobu z nimi torhnjoni na mrćčelach do powĕtra Khry- stusej napřećiwo, a tak budźemy přeco z Knjezom. 17. Tohodla pokojće so mjez sobu z tutymi słowami. 3* Wopřijeće wšitkieh kazni abo wole Božeje je, zo byšće bole a bole w swjafcym ži- wjenju přibĕrali, a wosebje njeĕistoty so wostajili. — 4. t. r. w dowolenym mandźelstwje ĕestnje a boliabojaznje žiwy bye. — 5. Pohanjo, kotřiž liolia spoznali njejsu, moža skerje zamołwjeni bye, lidyž su po přinarodźenych nakhilnoseaeh žiwi, ale křeseonjo njesmĕdźa so jim runać. — G. Tež nahrabnosee maju křesćenjo so wostajić, a njesmĕdźa z nicim swojeho bližseho wojebać, dokelž Boh by to khostał. — 8. 8tož to, štož kaznje Bože přikazuja, njeĕini, ale ze swojim žiwjenjom zaprĕwa, njehrĕši přećiwo ĕłowjekam, ale přećiwo Bohu, kotryž je nam kaznje a tež Ducha swjateho dał; wot njeho rozswĕtleni a posylnjeni, mćžemy tež jieh poruĕnosće dokonjeć. — 10* 11. Zo je was Boh sam wuĕił, kak maće so mjez sobu lubować, to pokazujeće z tym, zo wšitkich wĕriwycli w Mace- doniji lubujeće, k lubosći samej was njetrjebam pohonjeć, ale zo byšće w njej rostli a we wšĕch dobryeh poĕinkaeh přibĕrali, w pokoju ze swojimi bližšimi žiwi byli, na sebje a na swojo naležnosće kedźbujcy, wo naležnosće druhieh so njestarajcy. Tak njebudźeće pohanam pohćršk dawać, a nje- budźe wam trjeba, druhieh wo podpĕru prosyć. — 12. Pawoł rozwuĕuje Thessaloniskich wo wote- mrĕtyeh, a mjenuje jich wusnjenych; přetož křesćanska smjerć je runja sparej, z kotrehož na sudnym dnju wotućimy; tohodla nimamy so wo nieh rudźić, jakož pohanjo, kotřiž nadźiju na wĕĕnje zbožne žiwjenje nimaju. — 13. Kaž Jĕzus wumrĕ a zaso wstany, tak smĕmy so nadźijeć, zo B6h tych, kotřiž we wĕrje do Khrystusa wumreehu, tež zbudźi a z Khrystusom zjednoći. — 14. t. r. po wĕr- nosći, mi wot Knjeza zjewjenej. ** S. japoŠtoł woĕakowaŠe druhi přikhad Khrystusowy w krotkim ĕasu, w kotrymž budźa hišće nĕkotři žiwi, na kotrychž w’6n piŠe; tola to bĕše jeno jeho mĕnjenje, nic pak wozjewjena w'ĕrnosć Boža. Ći nĕtko, kotřiž budźa kaž wćn praji, při přikhadźe Jĕzusowym hišće žiwi, njepřińdu před wotemrĕtymi k zbćžnosći, ale po Božej poruĕnosći na hłćs arcjandźela a mćcneje truby Božeje wstanu wusnjeni, a z nimi so ći, kotřiž budźa hiŠće žiwi, k njebju znjesu, Khrystusej napřećiwo, kiž z njebjes zestupi, a zjcdnoća so na wĕĕne z nim. — 15. Truba mjenuje so Boža, dokelž so po Božej poruĕnosći trjeba.
