Volltext Seite (XML)
336 List s. japoStoła Pawoła na Kolossenskich, 2. 15. A wurubiwši wjeřchowstwa a mo- cy, předwjedźe je khroble, zjawnje nad nimi dobyće swjećo přez sebje samoho.* 16. Tohodla njesudź was nichtć po jĕdźi abo po piću abo ze strony swja- teho dnja abo noweho mĕsaca abo sa- batow,* 17. Kotrežwĕcy su sćĕń přichodnych; ale ćĕło je Khrystusowe* 18. Nichtć was njezawjedź, chcyjo to (ĕinić) z ponižnosću a słužbu jandźelow, postupujo k tomu, štož njewidźi, po- darmo so naduwajo po mysli swojeho mjasa,* 19. A so njedźeržo hłowy, z kotrejež cyłe ćĕło přez wjazadła a zwjazki wu- hotowane a twarjene rosće k zrćstej Bo- žemu.* 20. Tohodla, jelizo sće wotemrĕli z Khrystusom poĕatkam tohole swĕta, přeĕo postajeće liiśće, jako byšće w swĕće žiwi byli? 21. Njedćtkajće so, ani njewoptawajće, ani njepřimajće, — 22. Kotrež wĕcy su k zahinjenju z wu- žiwanjom samom —, (to je) po při- kaznjach a wuĕbach čłowjekow,* 23. Kotrež maju drje napohlad mu- drosće w přiwĕrje a w ponižnosći, a w njepřełutowanju ćĕła, nic w nĕkajkej ĕesći k nasyćenju mjasa.* STAW III. Wo Žiwjeuju jich rosswucuje, zo bycliu stareho cłowjeha z jeho skutkami so swleknywsi no- weho so woblekli, w kotrymž njeje rozdźĕl na- roda a wobstajnosće, zo bycliu sebi pocinld přiswojeli a wselako 15oha khwalili, wšitko na njeho poćahujcy. Wuci j>otom, kak dyrbja mandźelske a mandźelscy, dźĕći a starši, słu- žowni a knježa mjez sobu wobkhadźeć. Tohodla, jelizo z Khrystusom wstanyšće, k tomu podpĕru poskićał; tež pohanjo bĕchu tamnym zakońskim pnkaznjam podćisnjeni, kotrež hĕchu do jicli wutrobow zapisane (Kom. 2, 15). Za Zidow a polianow bč zakoń kaž dołžny list, do- kelž njepřestawajo dopjelnjenje wĕstych winowatosći žadaše. — 15. Ze swojej smjerću na křižu je Kliry- stus zakoń zbĕlmył, dołžny list takijec roztorhnył, abo na křiž přibił, tak zo dale njepłaći, a wjeř- chowstwa a mocy, t. r. wšitke rjadownje złych duchow, kotřiž zakońske postajenja jako brćń k tomu nałožowachu, zo čłowjeka k hrĕchej wabjachu, je z tym wurubił, t. r. brćń jim wutorhnył, a je khroble zahańbił, kaž su předobyći wojacy zahańbjeni, łidyž jim jich bronje wozmu; Khrystus je to dokonjał přez sebje samolio, ze swojej mocu. — 16. Dokelž je Khrystus zakoń zbĕhnył, nima was nichtń sudźić, hdyž zakońske postajenja, jĕdźe abo pića abo swjećenje swjedźenjow abo wĕstych ĕasow nastupace, dale kedźbu nimaće, dokelž tajke postajenja njepłaća wjacy. —17. Wšitke tajke postajenja su runja sćĕnjej. Sćĕń sam na sebi ničo njeje, pokazuje jeno na nĕkoho, kotryž jćn čini; tak bĕchu tež zakońske postajenja same na sebi prozdne, polcazowachu jeno na nĕkobo, kiž wo- prawdźe je, mjenujcy na Khrystusa, kiž je hłowa přichodneho kralestwa krasnosće, na kotrež zakoń přihotowaše, kotrehož postajenja pak bĕcbu same na sebi prćzdne. — 18. Nichtć was njezjebaj z tym, zo so po zdaću ponižuje, prajo, zo je čłowjek přenizki, hač zo by k Bohu so bližić smĕł, abo jako by Boh k njemu so bližić mćhł, a zo može čłowjek z Boliom jeno wobkhad mčć přez jan- dźelow. Tak wučachu falšni wučerjo, jandźelow jako srjedźićerjow mjez Bohom a cłowjekami na mĕsto Khrystusa stajejcy; ale z tym wuča wĕcy, wo kotrychž ničo wĕdźeć njemćža, dokelž do swĕta jandźelow poliladać, je čłowjekej njemožno, a kotřiž wudawaju, zo to znaja, naduwaju abo liordźa so jeno prćzdnje z wĕdomosću, kotruž mĕć njemćža, a wopokazuja so jakoz ludźo, kotřiž su hrĕš- nym nakliilnosćam mjasa hišće podćisnjeni, mjenujcy liordomyslnosći. 19. lajcy wottorlinu so wot hłowy, t. r. wot Khrystusa, hdyž mĕsto njeho jandźelow jako srjedźićerjow postajeju. Jako ćĕło jeno žiwe wostanje, hdyž je ze žiłami a čuwami zjednoćene z hłowu, z kotrejež žiwjenje a cuće do njeho přikhadźa, tak mćže ćĕło cyrkwje jeno žiwe być a rosć k zrostej abo twarej Božemu, łidyž je z Khrystusom zjednoćene, wot kotrehož wšitke stawy dćstawaju wernosće wĕry a hnady, duchowne žiwjenje, kotrež je w lubosći wjaza. — 20—22. t. r. lidyž sće we swjatej křćeńcy z Khry- stusom so zjednoćili a do njeho wĕricy tamnym njedospołnym zakonskim postajenjam, kotrež mĕ- jacliu na njeho jenož přiliotować, wotemrĕli, čohodla sće tak žiwi, jako by zakoń hišće za was płaćił, a styskniwje so bojiće, čłowjeskich přikazni dla, wĕstych jĕdźi so dćtknyć abo je woptac? Tak činicy, zadźeržiće so, jako by wĕčna zbćžnosć wotwisowała wot wecow, kotrež dźĕ zahinu, lidyž so wužiwaju. — 23. Tajke postajenja zdadźa so jeno mudre być, dokelž wĕru do samo- wumyslenych přiwĕrkow, tajenu ponižnosć a po zdaću krute wustupowanje přećiwo swojemu ćĕłu žadaju, kotrež sel)i tak mało waža, zo jeho potrĕbnosće ani njespokojeju; tola je we wšim tym jeno ćĕłua mudrosć, kotraž z tajkimi skutkami jeno zmyslnosći słuži.
