Volltext Seite (XML)
List s. japoštoła Pawoła na Kolossenskich, 1. 333 7. Jakož nawukuyšće wot Epafrasa,* našeho najlubšeho sobuslužownika, kiž je tež za was swĕrny služownik Khrystusa Jĕzusa,** 8. Kiž nam tež wozjewi wašu lubosć w duchu.* 9. Tohodla tež my wot toho dnja, na kotrymž smy to slyšeli, njepřestawamy za was so modlić a prosyć, zo byšće na- pjelnjeni byli ze spćznaćom jeho wole we wšej mudrosći a duchownej rozom- nosći,* 10. Zo byšće hćdnje khodźili, Bohu we wšim so spodobajcy, w kćždym do- brym skutku plćd dawajcy a přibĕrajcy we wĕdomosći Boiej,* 11. Ze wšej sylnosću posylnjeni po mocy jeho krasnosće, wc wšej sćerpnosći a dolhocakawosći z radosću,* 12. Dźakujcy so Bohu Wćtcej, kiž je nas hćdnych sĕinil dźĕlbnosće na herb- stwje swjatych we swĕtle;* 13. Kotryž nas wutorhny z mocy ćmy a přenjese do kralestwa Syna swojeje lubosće,* 14. W kotrymž mamy wumćženje přez jelio krej, wodaće hrĕchow;* 15. Kotryž je wobraz Bolia njewidźom- neho, prĕnjorodźeny přede wšim stwo- rjenjom.* 16. Přetož w nim je stworjene wšitko w njebjesach a na zemi, widźomne a nje- widźomne, njech su trćny, abo knjejstwa, abo wjeřchowstwa, abo mocy; wšitko je přez njeho a za njelio stworjene.* 17. A wćn je před wšitkimi, a wšitko wobstoji we nim* Jan. 1, 3. -18. A wćn je hłowa ćĕla cyrkwje, ko- tryž je spoĕatk, prĕnjorodźeny z mort- wycli, zo by we wšim wćn prĕnjosć mĕl.* 1. Kor. 15, 20. Zjew. 1, 5. 19. Přetož (Wćtcej) so zespodoba, zo by w nim bydlila wšitka polnosć*, 20. A zo by přez njeho ze sobu wujednal wšitko, pokoj ĕinjo přez krej jeho křiža, štož je na zeriii, a to, štož je w njebjesach.* 7. Epafras je Kolosseuskim evangelium prčdował a mjez nimi křesćansku wosadu /ałožił; hewak so wo nim ničo njewĕ, khiba zo bĕ nĕkotry čas při jatym Pawole w Romje. ** t. r. wćn je wam Khrystusowu wučbu wozjewjał a jelio miłosć wudźĕlał a tohodla je za was Khrystusowy swĕrny słužownik. — 8. t. r. lubosć, kotruž maće ke mni a kotruž je we was Ducli swjaty zbudźił. — 9. My prosymy njepřestawajcy, zo by Duch swjaty waš rozom rozswĕtlił, tak zo byšće wolu Božu jasnje spćznali. — 10. Spćznaće wole Božeje dyrbi was polinuć, zo byšće žiwi byli, kaž so słuša, zo je waša wĕra wožiwjena w dobrych skutkach, a zo Boba přeco lĕpje spoznawaće. — 11. Hodne žiwjenje sebi tež žada, zo ćerpjenja a přećiwnosće znjesećo ze sćerpnosću a zo so nje- wjećiće na tych, kotřiž was přesćĕhaju, a zo sće při wšĕch horjacli wjeseli. To njedokonjeće z při- rodźenymi mocami, k tomu dyrbiće posylnjeni być z mocu, kotraž wukliadźa z krasnosće Božeje. — 12. H6dne žiwjenje dyrbi was k dźakej pohnttć za to, zo bušće powołani do křesćanstwa, zo maće wočakować herbstwo w swĕtle njebjeskeje zbćžnosće. — 13. Ze ćmy njewĕdomosće a hrĕš- nosće je nas Khrystus wumćžił a nas přcsadźił do kralestwa Boželio, w kotrymž knježi Syn, na kotrymž ma B6h swoje spodobanje. — 14. Khrystus je za nas swoju krej přelał, a z tym bu w6n za wšitkich žorło wum6ženja, a wodaća hrĕchow. — 15. Pawoł přiruna Khrystusowe byće ze stwo- rjenjemi; w6n je před kćždym stworjenjom, t. r. wot wĕčnosće; w6n njeje stworjeny, ale spłodźeny, njeje stworjenje, ale wĕrny Syn Boži, w kotrymž njewidźomny B6h so zjewi; w6n je Bohu Wotcej cyle runja, a tohodla wobraz Bolia njowidźomneho. — 16. Kaž je wšitko přez njeho, tak je tež wšitko za njeho stworjene, won je žćrło wšoho a je tež zamĕr wšoho. — 17. t. r. won zdźeržuje tež wšitko. — 18. Tu samU prĕnjosć, kotruž ma Jĕzus nad cyłej stwćrbu, ma won tež nad cyrkwju, w6n je hłowa jeje ćĕła, je wjeřch cyłeho wumćženeho čłowjestwa, wšitcy su kaž stawy jeho ćĕła; w6n je tež spočatk wšoho přeznaturskeho žiwjenja, dokelž wot njeho wuliwa so wšitka miłosć a hnada Boža w cyrkwi, přez kotruž přeznaturske žiwjenje so płodźi; je tcž prĕnjorodźeny z mort- wych; kaž je prĕui wot mortwych wstanył, a wjacy njewumrĕł, tak wstanu tež wšitcy, kotřiž su přez jeho hnadu do njelio zašćĕpjeui, na sudnym dnju a njewumru wjacy, a tuž je w6n prĕni w cyłej stwćrbje, a tež prĕni w kralestwje Božim, w kralestwje hnady. — 19. t. r. W6tcowa wola je, zo je Khrystus ž6rło wšitkeje hnady, a zo wšitcy wot njeho miłosć dćstawaju. — 20. Přez Khrystusowu smjerć chcyše W6tc tež cyłu rozlinĕwanu stwćrbu ze sobu wujednać; dokelž přez hrĕch zhubi čłowjek nic jeno spodobanje Bože, ale tež jandźelojo jako přećelojo Boži rozhnĕwachu so na čłowjeka. Přez Khrystusuwu smjerć wujednany čłowjek bu zaso přećel jandźelow.