Volltext Seite (XML)
List s. japoštoła Pawoła na Filipponskicli, 1. 2. 327 ‘22. Je-li pak žiwjenje w cĕle, to nii płod skutkowanja, aui njeweni, što bych wolił.* 23. Sym pak we wuzkosći dźeržany wot wobeju (stronow), hdyž mam žadosć wumreć a z Klirystusom być, štož je wjele lĕpje; 24. W ćĕle wostać pak je trĕbne was dla. * 25. A na to so spušćejo wĕm, zo wo- stanu a z wami wšitkimi zwostanu k wa- šemu wužitku a k wjesolosći wĕry,* 26. Zo by waše zradowanje nadobywało w Khrystusu Jĕzusu nade mnu přez mćj zasopřikliad k wam.* 27. Jcno hćdnje khodžće po evangeliu Klirystusowym, zo bych, njeeh přińdu a was wohladam, njech sym njepřitoiuny wo was słyšał, zo stojiće w jenom duchu jenomyslnje, sobudźĕłajcy we wĕrje evan- gelia, * 28. A zo w ničim so njestrachujeće přećiwnikow; štož je jim přicina zahu- bjeuja, wam pak zbćžnosće,* a to wot lłoha; 29. Přetož wam je date za Khrystusa, zo byšće nic jeno do njeho wĕrili, ale tež za njeho ćerpjeli,* 30. Dokelž maće to same wojowauje, kajkež sće na nnii widźeli a nĕtko wo mni słyšiće.* STAW II. Iv lubosći a k přezjenosoi a k wutrobnej pouiž- nosći napomina jich horliwje a zo bycliu skutko- wali po přikładźe Khrystusowym, w kotrehož mjenje so kćžde koleno zliibuje, w hojosći za swoju zbćžnosć. Zbćžnjuje jicli, zo su mjez złymi swjeće žiwi, a sebje samoho, zo ma taj- kieh wučownikow. Timothea khwali, zo swĕrnje evangelium připowĕduje a posłuclia; tohorunja tež Epařrodita, kotrehož k nim sćele, lidyž je wotkhorjeł. Je-li potajkim lidźe uapominanje w Khry- stusu, łulźe pokojenje lubosće, hdźe zjedno- ćenstwo duclia, lidźe wutroba smilnosće: 2. Dospołtiće moju radosć, zo sće je- najkeho zmyslenja, tu samu lubosć mĕjcy, jednomyslni, to sarne zrozymjejcy,* 3. Ničo (nječinicy) ze zwady, ani z prćzdneje khwałby, ale w ponižnosći je- dyn druheho wyše wažicy,* 4. Toho njehladajcy, štož jemu słuša, ale to, štož druhim* 5. Tak mjenujcy budźće we sebi znty- sleni, jakož tež Khrystus Jĕzus bĕše,* 6. Kotryž, hdyž bĕše w podobje Božej, za rubjeństwo njemĕješe, Boliu runja być,* 22. Hdyž je smjerć za mnje dobyće, dokelž so Khrystusom zjednoću, žiwjenje w ćĕle pak mi přiležnosć k japoštołskemu skutkowanju poskića, njewem, što mam wolić. — 24. Woboje mje tłoči: žadosć za smjerću, dokelž so tak z Khrystusom zjednoću, a žadosć za dalsim žiwjenjom, dokelž možu z tym wam słužić. — 2o. Dokelž wy mojeje słužby potrjebujeće, nadźiju so, zo hišće žiwy wostanu, zo byšće pokročeli we wĕrje a tu swjatu wjesołosć zacuwali, kotraz z wĕry nastawa. — 26. Zo bych zaso k wam přińć mćhł a wy na mni prawu wjesołosć mĕli. — 27. t. r. zo byšće wutrali w tom samym zmyslenju a swĕrnje sobudźĕłali jakož dotal za rozsĕrjenje evangelia. — 28. Zo su waši přećiwnicy a wĕriwych hanja, budźo jim k zaliubje, wam pak k zbožnosći. 29. Wot Khrystusa je to postajene, zo maće za njeho tež ćerpjeć, nic jeno do njelio wĕrie; to je za was wosebite žćrło zasłužbow. — 20. t. r. wosud, kiž so mi dćst.a, kaž widźešće a słyšesce, tez wy ze mnu njeseće. II. 2. Naležnje napomina Pawoł Filippenskich k přezjednosći; jelizo pokojenje, kotrež so w Khrystusowym mjenje stawa, zrudnych zmĕruje, jelizo lubosć posylnja, jelizo sće duchownje ze mnu zjednoćeni, a smilni přećiwo mi we wutrobje, přidajće k tutym počinkam přezjednosć, a potom budźe moja radosć nad wami dospołna. — 2. Njedajće so wodźić wot zwadniwosće a zadosce za prćzdnej česću, ale wot ponižnosće, kotraž bližšelio wyše waži, dyžli sebje. — 4. Njepytajće swojelio wužitka, ale štož je druhim k wužitku. — 5. Tak woporniwi a njesebični budźće, jako Khrystus. — 6—8. Podoba ISoža rĕka tak wjele, jako wobraz lloži (Kol. 1, 15) abo wotbłyšć a podobnosć Božeho byća (Hebr. 1, 3). Khrystus jako druha bćžska wosoba je wobraz Boži, w nim widźi a wozjewja so Boli přez Ducłia swjateho; Khrystus, słowo Bože, pak bĕ sam wĕmy Boh, a hdyž Bćh w nim so wozjewja, wozjewja so z tym tež jeho bćžske hyće; w podobje Božej abo jako wobraz Boži bĕ Khrystus tola Boliu runja, a tole „Bohu-runja-byće“ njemĕješe wćn za rubjeństwo, jako za nĕšto, štož by sebi z njeprawdu přiswojił, ale to mĕješe won jako jemu přisłušne. Khrystus njepřija ničo cuze, ale zwoprowa swoje, wosebje swoju podobu Božu, so wočłowječiwši a podobu
