Volltext Seite (XML)
324 List s. japoStota Pawoła na Efesskich, 6. 5. Wotročcy, posłuchajće ćĕłnych knje- zow,* z bojosću a třepotanjom, we wĕr- nosći swojeje wutroby, jakož Khrystusa, Kol. 3, 22; Tit. 2, 9; 1. Pĕtr. 2, 18. 6. Nic k woĕomaj słužicy, jako ći, ko- třiž chcedźa ĕłowjekam so lubić, ale jako wotroĕcy Khrystusowi, wolu Božu z wu- troby ĕinicy; 7. Z dobrej wolu słužicy, jakož Knjezej, a nic ĕłowjekain; 8. Wĕdźicy, zo kćždy, štožkuli je dobre ĕinił, to zaso dćstanje wot Knjeza, njech je wotroĕk, njech jc swobodny. 9. A wy, knježa, ĕićće jim to same, wostajejcy so hroženjow, wĕdźicy, zo je jich a waš Knjez w njebjesach, a dzi- wanje na wosoby njeje pola njeho.* 5. M6jz. 10, 17; 2. Kliron. 19, 7; Job. 34, 19; Mudr. 6, 8; Sir. 35, 15; Jap. sk. 10, 34; Komsk. 2, 11; Kol. 3, 25; l.Petr. 1, 17. 10. Hewak, bratřa, posylujejće so w Knjezu, a w zamćžnosći jelio mocy.* 11. Wobleĕće so brćń Božu,* zo byšće mćhli wobstać přećiwo leĕenjam djaboła. 12. Přetož naše wojowanje njeje (jeno) přećiwo mjasu a krewi, ale přećiwo wjeř- cltam a mocam, přećiwo knježićerjam swĕta tuteje ćmy, přećiwo ducham złćsće pod njebjom* 13. Tohodla wzmiće brćń Božu, zo byšće so wobrćć mćhli na złym dnju a we wšim hotowi stać.* 14. Stćjće potajkim, wopasani na swo- jich ledźbach z wĕrnosću, a wobleĕeni ze železnym kabatom sprawnosće,* 15. A na nohomaj wobući z hotowosću za evangelium pokoja.* 16. K wšomu wzmiće nastawu wĕry, z kotrejž zamćžeće wšĕ žehliwe kłoki złeho wuliasyć.* 17. A wzmiće nahłownik spomćženja* a mjeĕ ducha, kotryž je słowo Bože,** ls. 59, 17; 1. Thess. 5, 8. 18. Přez kćždu modlitwu a prćstwu w kćždym ĕasu so modlicy w duchu, a w tom kedźbujcy ze wšej wobstajnosću a prćstwu za wšĕcli swjatych,* Kol. 4, 2. 5. t r. kotrymž z ćžłom słužiee, tyeli posłuel.ajće jakož Klirystusa, wašeho duel.owneho Knjeza, a to , bojosĕu a třepotanjom, t. r. ze wšej kedźbliwosću, so bojiey jieh rozlmĕi iako taiey kotřiž niežadaiu ĕłowjeskeho spodobanja, ale kotrm ełowjekam słuza, dokelz je to wola Ilo^a, z na^źiju iia wĕene myto, - 9. t. r. budźće lubosćiwi přećiwo wotroćkam - dopomnjejey maće toho sameho Knje/a, a sprawnelio sudnika, kaž wom. - 10. t. r /adajće/obywaBĆ ze swojej l.nadu wobkrućał, zo byšće złe skerje předobyli. - U. t. r. nałozujee wš.tlke sržii£ hoła trež wam ł.nada Boža poskićk. - 12. t. r. uimamy jeno so wobarae słabyeh ełowjekow. ale djabo , a złyel. dueł.ow, kotnž su podobnje, kaž jandźelojo, do w elak.eh rjadownjow dzĕlem djab° ło '' ř mienuie iapoštoł knježićerjow swĕta, dokelž swĕt, t. r. kubłam toho swĕta cyle poddatycli na wjeduja; tonle wot nicł, nawjedowany swĕt khodźi w ducl.ownej ćmĕ, dokelž swetło wžru0 ^ , ' d ' 1 ' Z cyła nic ĕłowjekow, ale złyeł, duehow, kotřiž su pod njebjom, t r. wyse nas, wobarać, a tohodla duehownu łiroń so woblec. - 13. t. r. zo byšće ze wš.m wobronjen, wobstj, w času stracha a ćežkiel, spytowanjow. - 14. Jako pas a železny kabat wojowarjowe e o zak.tu e, tak ma so křesćan wobrouić z wĕrnosću a sprawnoseu, ma wselake błudy, kotre/ so jernu uatykuj , wotpokazać z křesćanskej wĕrnosću, a wabjenja k přestupjenju kazn, Boz,eh ze J wolu. - 15. Jako wojak, na puć so hotowaey, erije so wobuwa, tak ma kresea^ t. r. z wužbanii a napominanjemi „a puć křesćanskeho ž,wjenja so pnhotowac; l,łowne vvobjece evangelia pak je pokoj, kotryž b„ mjez Bohon, a čłowjekom prez Jezi.sa Khrystusa doby y a uye nadźija na tonle słodld pokoj dyrłii křesćana w jeho wojowanju precwo złemu posylnjec a k * nosći pohnuwać. - 16. Nastawa bĕ hłowna broń, z kotrejž so romsk, wojak wobarase Wera . to žiwa kruta wĕra, dyrbi za křesćana tajka broń być, z kotrejz wćn eezke spytowanja, wosebje želiliwe kłoki, t. r. wabjenja k nječistoće poduša. - 17. Nahłownik zakrtowaše '^owu hłowu dopomnjeće abo nadźija na wĕčnu zbožnosć ma křesćana w eezk,eh spytowanjaeh /-ak.Uc Wojak ma nic jeno so wobarać, ale tež njepřećela přimać a k tomu nosy mjee; tajk, mjec »a r w słowje Božim, kotrež je l.ueh swjaty za njeho přihotował, zo by z n,n, wopae,m lubjenja złeho nienřećela znieił kaž nĕhdy Jĕzus, hdyž djaboł tež na njeho so zwaz,. — 18. Hac runje je takie wobrćnjeny, nima so křesćan na sebje samol.o spušćeć, ale dyrbi tež Boha njeprestawujo prosyc w duchu, t. r. swoje mysle a žadanja k njemu wobroćić, a tak kedźbliwje, zo we wš.m, stož &»,. Boha we woeomaj zdźerži.
