Volltext Seite (XML)
314 List s. japoštoła Pawoła na Efesslcicli, t. 4. Kaž nas wuzwoli w nira před zalo- 11. W kotrymž tež ray přez los po- žcnjom sweta, zo bychmy swjeći a nje-; wolani buclimy, předpostajcni po přede- woblakowani byli před jelio wobličom | wzaću tolio, kotryž skutkuje wšitko po w lubosći,* j radže swojeje wole,* 5. Kotryž nas předpostaji k přijeću i 12. Zo bycluny byli ke khwalbje jeho dźesćowstwa přcz Jezusa Khrystusa za scbje, po spodobanju swojeje wole,* (i. Ke khwalbje krasnosće swojeje mi- łosće, w kotrejž nas spodobnych sčini w swojim lubowauym Synu,* 7. W kotrymž mamy wumoženje přez jeho krej, wodaćc hrĕehow, po bohatstwje jcho milosće,* 8. Kotraž bu přenadobna we nas we wšej mudrosći a w spoznaću,* 9. Zo by nam znatu sčinił potajuosć swojeje wole po swojim spodobanju, ko- trež je při sebi předpostajił,* 10. Za zarjadowauje połnosće časow*, tak zo by wšitko w Khrystusu zaso krasuosće* my, kotřiž smy so prjedy na- dźijeli w Khrystusu,** 13. W kotrymž [bušće powołanij tež wy,* słyšawši słowo wĕruosće, evangelium wašeho spomoženja, w kotrymž bušće tež wĕriwši woznamjenjeni ze swjatym Du- chom slubjenja,** 14. Kotryž je zawdawk našeho herb- stwa na wumoženjc dobytwy, ke khwalbje jeho krasnosće.* 15. Tohodla tež ja, słyšawši wo wašej wĕrje, kotraž je w Knjezu Jĕzusu, a wo lubosći k wšĕm swjatym,* 16. Njepřestawam dźak prajić za was, wopotninajo was we swojich modlitwach, wobjal, štož je w njebjesach a štož je na 17. Zo by Boh našeho Knjeza Jĕzusa zemi, we nim, j Khrystusa, Wćtc krasnosce, wam dał 4. Před załoženjom sweta, t. j. wot weenosće je Boh wohzamknył, zo ehce nas swjatosćic, zo hychmy před nim hjez hrĕcha žiwi hyli a w luhosći dohre skutkowali. — 5. K swjatosći nas powoławsi přiwza nas B61i nic po našich zasłužbach, ale po swojim spodobanju Jezusowych za- słužhow dla jako swoje dźĕći. — 0* Jako B61i wsitko k swojemu překrasnjenju cini, tak wuzwoli a poswjeći tež nas, zo by jeho njeskćncna miłosć khwalena hyła. — 7. Khrystus je nas ze swojej krwju wot sprawneho hnĕwa Božeho wumćhł a wodaće hrĕcliow zasłužił. — 8. Miłosć pokazuje so w tom, zo na inudrosći a spćzuaću pribĕramy, t. j. zo wĕrnosce Bože jasniŠo spćznawamy a swĕrnišo w žiwjenju nałožujemy. — »)• Bohatstwo miłosće, kotruž nam B6h wopolcaza, je wosebje w tom, zo nam wozjewi, štož hĕ dotal potajne, zo clice nas wumožić a zo ma so k tomu jeho hćžski Syn woĕłowječić. Wocłowjecenje Syna Božeho a wumoženje cłowjestwa je potajnosć jełio wole, jeho lubosće; ale tež wozjewjenje tuteje potajnosće je wosehita miłosć, kotraz w poł- nosći časow Čłowjekam so zjewi po Božim spodohanju. — 10. „Połnosć casow“, t. r. ton cas, w ko- trymž je so wsitko dopjelniło, štož be doprjedy postajene a wot profetow wesćene, w kotrymz bĕchu Zidźa a pohani přihotowani na přikhad wumožnika. r Iale połnosć Časow hu wot Boha za- wjeřch wohnowjeneho swĕta. Z přikhadom Khrystusowym so tuto wobnowjenje poča a ze sudnym dnjom so skonči. — 11. A tež my smy w nim powołani jakož přez I6s k wumoženju a k herbstwu zbćžnosče hjez našich zasłužbow, po spodobanju Božim. — 12. Ze swojim powołanjom mamy Boha khwalić a Česćić. ** t. r. my Židźa, kotřiž smy z profetow Khrystusa spćznali a na njeho so na- dźijeli. — 13. t. r. kotřiž sće prjedy poliani byli. ** Z wopowĕdowanjom evangelia hušće k spo- moženju powołani, a dokelž evangeliu wĕrješće, dostašće tcž we křćency a tirmowanju Ducha swjateho; potajkim dyrhiće słyšeć a posłuchać na evangelium, jcmu werić a woznamje- njenje abo wobkrućenje dćstać přez swjatosćacelio Ducha; to je puc, kotryž hrĕšneho čłowjeka wosprawnja. Ducli swjaty mjenuje so Duch sluhjenja, dokelž hu přez profetow sluhjeny. 14. Hdyž B6h nĕkomu hnady Ducha swjateho wudźĕli, sluhi jemu z tym, zo jemu tež dospołne herbstwo, t. j. wĕčnu zb6žnosć da; tohodla mjenuje so Duch swjaty zawdawk herbstwa na wumoženje dobytwy, štož je čłowjestwo, t. r. zawdawk, zo wšćn přez wumoženje Bohu dobyty lud, křesćanstwo, k wĕčnej zbćžnosći dowjedźe, wĕzo, jelizo hnady Ducha swjateho k swojemu spomoženju nałožuje. Xak dokonja so wumožeński skutk Khrystusowy ke kliwalbje a česći Božej. — 15. t. r. dokelž sće powoł^ni Jt.zj)6žnosći a z Duchora woznamjenjeni, njepřestawam so Bohu dźakować,.