Volltext Seite (XML)
300 Druhi list s. japoštoła Pawola na Korinthskioh, 12. 13. ilušo, njech sym, čim lnile was lubuju, oim mjenje lubowany.* lti. Ale ujecli je! ja was njejsym wob- čežowal; ale ilokelž sym překlepany, za- jadi was z lesću?* 17. Wuklukach was přez nčkoho z tych, kotrychž k wam poslach? 18. Tita sym prosył, a z nim sym po- slalbratra. Je was Titus wuklukal? Njej- smoj w tom samym duclm kliodźiloj? nic w tych samych stopach? 19. Dawno mĕniće, zo před wami so zamolwjamy? l’řed Bohom w Khrystusu rččimy; wšitko pak, najlubši, je za waše natwarjenje.* 20. Přetož boju so, zo k wam přišedši snadź was njeuadeńdu tajkich, kajkichž clicu, a zo budu ja wot was namakany, kajkchož mje njechceće; zo su snadź mjez warni zwady, zawisće, hnĕwanja, rozkory, wobrĕčenja, přisłodźenja, nadu- wanja a zbĕžki;* 21. Zo by mje Boh, hdyž přińdu, zaso njeponižił pola was, a zo byeli njetrjebał žarować wo mnohich z was, kotřiž su prjedy hrešili a njejsu pokutu činili dla nječistoty a kurwafstwa, a njehańbitosće, kotruž su skućili.* STAW XIII. Japoštoł brozy tym, kotřiž bdchu zlirešili, zo by jicli k pokućo pohnuł, a nuzowany njobył, k niui přińć a jicli khostać; k tomu bu jemu wot Khrystusa nioc data, kotruž dyrbja tož při sebi samych spoznać; a přidawa powšitkowno na- pominanja a postrowjenja. Hlejće, třeći krńć nĕtko du k wam. „\Ve rće dweju abo třoch swĕdkow wob- stoji kožde s!owo.“* 5. Mojz. 19, 15; Mat. 18, 16; Jan. 8, 17; Uebr. 10, 28. 2. Předpowĕch a předpowčdam jako přitonmy a uĕtko njepřitomuy tym, kotřiž prjedy zhrĕšichu, a wščm druhim, zo, hdyž zaso přińdu, njepřepušću.* 3. Zadaće dopokaz toho, kiž we mni rĕči, Khrystusa, kotryž njeje słaby we was, ale mńcny we was?* 4. Přetož hač runje bu křižowany ze slabosće, je tola žiwy w mocy Božej. A tež my smy slabi w nim; ale budźemy žiwi z nim z mocy Božeje přećiwo wam.* 5. Sebje samych přcpytujće, liač sće we w'ĕrje; sebje samych wobhladujće. Abo njeznajeće sebje samych, zo je Khry- stus Jĕzus we was? khiba zo suadź sće njedoswĕdĕeni.* 6. Nadźiju pak so, zo spńznajeće, zo my njejsmy njedoswĕdčeni.* 15. Nic jeno swoje kubła, liaj sebje clicu woprować, zo byeli waše duše za wečuu zbožuosć dobył; tež clieu was lubować, a to ćirn bole, čim mjenje sym wot was lubowany. Tak njesebičnje skutkowaše japoštoł. — 16. Japoštoł wotpokazuje porok, kotryž by inćhł so činić, zo liač runje sam ničoho nježadaše, zo je sebi přez tamnycłi, kotrycliž pćsła, nĕšto podawać dał. Tež ći, wosebje Titus, su w tom samym duchu, njesebičnje evangelium připowĕdali. — 19. Mysliće sebi, zo před wami so zamołwjamy; tola njestawa so to, jako bychmy was za swojich sudnikow mĕli; Boh je uaš sudnik, před nim so zamołwjamy, a to w Khrystusu, t. r. po Khrystusowej wučbje, jako prawi křesćenjo, z nim zjednoćeni; rĕčimy pak tež k wašemu natwarjenju, t. r. zo byšće wumoženi z rukow njeprawych wučerjow w křesćanskej dospołnosći přibĕrali. ■— 20. Dyrbju po wšitkich zhonjenjacli so bojeć, zo was w křesćanskim žiwjenju tak wobkrućenycli njenamakam, jakož dyrbju sebi to žadać a zo tohodla tež wy mje krućišeho wuhladaće, dyžli sebi přejeće. — 21. Jako dobre počinki ja- poštołej wjeselo a česć přinjesu, tak zrudźa a ponižeju jeho ćežke hrĕchi, kotrež so w jeho wosadźe skućichu a njezapokućichu; tohodla skorži japoštoł, zo mnozy lirĕcłii njezapokućeju, w kotrychž bĕchu žiwi, hdyž jich posledni kroć wopyta. XIII. 1. Přińdu a po swĕdčenju rozsudźu wšitke skćržby, kotrež so přećiwo wam zjewja. — 2. Předpowĕch wam a nĕtko byrnje zdaleny, tola pak runje tak wažnje, jako bycłi přitomny był, wam připowĕdam, zo budu bjez smilnosće khostać; praju to tym, kotřiž zhrĕšichu, zo bycliu pokutu činili. — 3. Abo dyrbju wam dopokazać, zo Khrystus we mni rĕči a was napomina a wam hrozy? haj Khrystus, kotryž we mni mjez wami so słaby njepokaza, ale mocny, we wšelakich dźiwach. — 4. Njemĕjće dotalnu dobroćiwosć za słahosć; ałe podołmje, kaž so Kłirystus křižować da, jako by najsłabši był, tola pak z Božej mocu wožiwi, tak mam ja nĕtko podźĕl na jeho słabosći, wožiwju pak tež z nim z mocu Božej nail wami, t. r. dopokazam, zo smĕm z nim zjednoćeny hrĕšnosć kliostać. — 5. Za tym njeliladajće, liač je Khrystus we nas, ale sebje samych pruhujće, hač sće krući we wĕrje; tak spoznajeće sebje samych, a wosebje hač je Khrystus we was, hač we was ze swojej hnadu skutkuje. Njesp6znajeće-li pak Khrystusa we sebii njejsće doswĕdčeni. — 6. Nadźiju so, zo
