Volltext Seite (XML)
Drnlii list s. japoStoła Pawoła na Korinttislcicli. 3. 285 2. Naju list sće wy, napisany we naju j tak zo israelske dźĕei Mćjzesej do wo- wutroback, kotryž je znaty a so čita wot j bliča poliladnyć njemožacliu, dla krasnosee wsčcb ludži:* Ijeho wobliča, kotraž be zaeliodna: 8. Kak njebudźe wjele wjacy shižba dueha w krasnosei?* 9. Přetož lidyž je služba wotsudźenja krasnose, nadobywa služba wosprawnjenja wjele wjacy w krasnosei.* 10. Ilaj tež bjez krasnosee je, śtož bčśe zdźčlakrasne,přenadobnejekrasnosee dla.* 11. Přetož lidyž je krasne, Stož je zachodne, je wjele wjacy w krasnosči, štož wostawa.* 12. Dokelž mamy potajkim tajku na- dźiju, pokazujemy wjele dowĕry, 13. A nic, kaž Mojzes zawčšk kladźeše na swoje wobličo, zo byelm dźčći Israela do jcho wobliča njehladale, kotrež je zachodne; 3. Dokclž je znate, zo sće list Khry- stusowy, dokonjany wot nas a napisany, nie z čornidtom, ale z duehom žiweho Boha, nic na kamjeiitne deski, ale na ćčlnc deski wutroby.* 4. Tajku dowčru pak mamy přez Khry- stusa k Bohu: * 5. Nie, jako byehmy zamćžili, nešto myslić wo sebi, jako sami ze sebje, ale naša zamožnosć je wot Boha,* 0. Kiž je nas kmanyeh sčinil za slu- žownikow nowcho zakonja, nic pismika, ale ducha; přetož pismik mori, duch pak wožiwja.* 7. Ildyž pak be služba smjerće, z pis- mikami do kamjeni zarubana, w krasnosći, 2. 3. t. r. naju list, t. j. mńj a Timotlieowy list, kotryž inčže naju pola was a pola drnliich poručeć, sće wy, dokelž waša wčra a waše křesćanske žiwjenje je přez naju zakorjenjene a wol>- krućene; to je list, do naju wutrohow zapisany, dokelž na was myslimoj a was lubujemoj, list, kiž je tež znaty a čitany wot wšee.b ludži; přetož wšitey znajn waše icřesćanske žiwjenje, a wčdža, zo je wone Khrystusowy skutk, přez naju wuwjedženy, takrjec list, wot Kbrystusa diktowany a wot naju spisany, nic z čornidtom (tintu), ale z pomocu Duclia swjatelio. Tćnlo list, t. j. waše křc- sćanske žiwjenje, njeje zaryty do twjerdyeh kamjeni, kaž zakoń Mojzesowy, ale do žiwych deskow wašicb wutrobow. — 4. Tu dowčru, zo sm6j pola was jako Klirystusowaj stužownikaj so wopoka- zaloj a za jelio kralestwo uešto dokonjałoj, nimamoj samaj wot so, ale wot Khrystusa. — 5. Kma- nosć za japoštołske džĕło nimataj Pawoł a Timotheus samaj wot so, ale k tomu je jeju B6h powołał a jimaj moc k tomu dal; přetož samaj wot so njebyštaj na to ani pomyslić moliłoj, wjele mjenje tajki skutk započcć a wuwjesć. — C. B6h je jimaj kmanosć dał, zo mćžetaj nowy zakoń rozšerjeć, kotryž njeje pismik, kaž stary zakoń, kotrehož zakład bč Mojzesowy napisany zakoń, ale kotryž je ducli, t. r. kiž wudžĕla moc Duclia swjatełio, kotryž čłowjeka wožiwja, jeho k dokonjenju skutkow imlionja, kajkež jenm žiwjenje bnady a z tym wečne žiwjenje přibotuja. Stary zakoń ze swojimi napisanymi kaznjemi wułmdža w čłowjeku často złu požadosć, kotraž jelio k hrčcliej wabi a tak ducliownje mori; piirunaj Komsk. 7, 5; 8, 10. 1. Kor. 15, 56. Nowy zakoń je wjele wosebniši dyžli stary, tołiodla je tež słužba nowelio zakonja sławniša, dyžli słužba stareho, to wuči Pawoł w rjad- kach 7—11. — 7. 8. Słužba stareho zakonja, kotrejež srjedžićeř bč Mojzes, rĕka słužba smjerće, dokelž z napisanym zakonjom přiležnosć k přestupjenju, t. r. brčcliej podawaše, a duchownu smjerć přihotowaše; słužba noweho zakonja, kotrejež srjedžićerjo su japoštołojo, pak mjennje so słužba ducba, kotryž wožiwja, dokelž wudžĕluje hnadu Ducha swjateho, duchowne žiwjenje płodžacu, Mćjzesowa słužlia pak bĕ łiižo tak sławna, zo so, kaž 2. M6jz. 34, 29 powĕda, tajka jasnosc na Mojzesowym wobliču błyšćeše, bdyž wćn po štyrecćidnjowskim přebywanju na liorje Sinai z taflomaj, na kotrymajž beclm kaznje Bože zaryte, so pokaza, zo lud jenm do wobliča poliladać njemožeše; kak wjele sławniša je potajldm słužba ducba, słužba japoštołow. — {). Słužba stareho zakonja mjenuje so słužba wotsudženja, dokelž zakoń, k brĕcliej wabjacy, zlmdžuje lmčw Boži, kotryž jc w zakonju samym (5. Mojz. 27, 26) přestupjerjam liroženy, a tak wotsudža so brčšnicy k wĕčnemu zaćisnjenju. Nowy zakoń pak mjenuje so zakoń sprawnosće, dokelž łtnadu Ducłia swjatełio wudželejo wo- sprawnja čłowjeka před Boliom. Ildyž jiak be słužba wotsudženja slawna, ćiui sławniša je słužba sprawnosće. — 10. t. r. přiruna li so sława słnžby nowelio zakonja ze sławu słužby st.arelio zakonja, njemože so tuta ani sławna mjenować; wona je cyle lijez sławy, dokelž bĕ jeno z džela sławna, mjez tym zo je słužba nowelio zakonja přenadobnje sławna. .Jako jasnosć liwčzdy zańdže, lulyž słoncko zeskbadža, tak z.lmbi so sława słužby stareho zakonja před sławu słužliy nowelio zakonja. — 11. Stary zakoń bč jeno nakliwilny, meješe nowy zakoń přihotować a potom zańć; nowy zakoń pak dyrbi wostać a tež toliodla je słužba nowelio zakonja wjele sławniša, dyžli słužba starelio zakonja.