Volltext Seite (XML)
Prĕni list s. japoštoła Pawoła na Korinthskich, 1. 253 11. Přetož mi bu wozjewjene wo was, moji bratřa, wot domjacych Chloe,* zo su zwady mjez wami. 12. Mĕnju pak tuto, zo kdždy mjez wami praji: Ja wšak sym Pawołowy, ja pak Apollowy, ja pak Kefasowy, ja pak Khrystusowy. Jap. sk. 18, 24. 13. Je Khrystus dźĕleny? Bu drje Pawoł křižowany za was? abo bušće we mjenje Pawoła křćeni?* 14. Dźakuju so Bohu, zo nikoho z was křćił njejsym, khiba Krispa a Kaja, Jap. sk. 18, 8. 15. Zo by nichtć njerjekł, zo sće w mo- jim mjenje křćeni.* 16. Sym pak tež Stefanasowy dom křćił; hewak njewĕm, zo bych nĕkolio druheho křćił. 17. Přetož Klirystus njepćsła mje křćić, ałe evangelium prĕdować, nic w mudrosći słowa, zo by křiž Khrystusowy njebył po- słabjeny.* 2. I'ĕtr. 1, 16; niže 2, 1. 4. 13. 18. Přetož słowo křiža je wšak tym, kotřiž budźa zhubjeni, błaznosć, tym pak, kotřiž budźa wumćženi, to je nam, mćc Boža.* Eom. 1, 16. 19. Přetož pisane je: „Zniču mudrosć mudrycli, a rozom rozomnych zaćisnu.“* Is. 29, 14. 20. Hdźe je mudry? hdźe pismawuče- ny? hdźe wurĕčowař tohole swĕta? Nje- sčini Bćh mudrosć tohole swĕta błaznu?* Is. 33, 18. 21. Přetož dokelž w Božej mudrosći swĕt přez mudrosć Bolia njespćzna, ze- spodoba so Bohu, přez błaznosć prĕdo- wanja wozbožić wĕrjacych:* 22. Dokelž kaž Židźa znamjenja žadaju, tak Grekscy mudrosć pytaju;* 23. My pak prĕdujemy Khrystusa kři- žowaneho, Židam drje polićršk, pohanam pak błaznosć,* 24. Ale powołanym samym, Židam a Grekskim, Khrystusa jako Božu mćc a Božu mudrosć:* 25. Dokelž błaznosć na Bohu je mu- driša, dyžli čłowjekowje, a słabosć na Bohu je sylniša dyžli člowjekowje.* 26. Přetož pohladajće na swoje po- wołanje, bratřa, zo njejsu (powołani) nmozy mudri po mjasu, nic mnozy mćcni, nic mnozy wosobni,* 11. Št6 Chloe bĕ, njeje znate, najskerje wosobna žćnska w Korinthu, kotrejež přećelowje abo słužownicy do Efesa přišedši, Pawołej wo nastatych překorach powĕdachu. — 13. Khrystus, kotryž je jeno jedyn, a tohodla tež jenu wučbu wučił, jeno jenu cyrkej załožił, njehodźi so dźĕlić. — 15. Pawoł wjeseli so, zo njeje wina na tychle překorach, dokelž jeno porĕdko křćiješe, za to pak ćim pilnišo prĕdowaše. — 17. Pawoł prĕdowaše z jasnymi ale jednorymi słowami; eyangelium, wučba wo křižu t. j. wo wumćženju je sama na sebi tak mćcna, zo wšitkich hnuje a přemĕni; štćž ju z přewulkej čłowjeskej mudrosću wuhotuje, słabi křiž Khrystusowy, t. r. wučbu wo wumćženju, dokelž mĕni, zo čłowjesku podpĕru potrjebuje. — 18. Zhubjeni budźa wšitcy ći, kotřiž do słowa křiža, t. r. do křižowaneho zbćžnika njewĕrja, dokelž maju evangelium we swojim hordym duchu za błaz- nosć; wšitcy pak, kotřiž do słowa křiža wĕrja, budźa zbćžni; přetož za nich je wučba wo křižo- wanym zbožniku potajna m6c, kotraž jich žiwjenje přemĕni a jicli w pćcćiwosći wobkrući. — 19. B61i zuiči mudrosć mudrych, hdyž to, štož maju woni za mudre, hidźi; to pak, štož maju woni za błazne, wu- zwoli, zo by přez to swoju mudrosć zjewił. — 20. Mudri tohole swĕta, t. r. kotřiž na swoju samsnu mudrosć twarja, mudrosć wĕry zacpĕwajcy, su so minyli a jich wĕdomosć njepřinjese płodu. — 21. Swĕt, t. r. swĕtni čłowjekowje njesp6znachu Boha z jeho skutkow, kotrež w6n tola z wulkej mudrosću rjaduje; tohodla wobzamkny B6h, zo chce z wučbu wo křižu, kotruž maju ćile ludźo za błaznosć, wumćžić wšitkich, kotřiž do njeje wĕrja. — 22. Zidźa žadaju dźiwy a Grekscy, t. j. po- liansey mudri wulke dopokazy, prjedy dyžli wĕrja, jednorym słowam pak wĕru zapowĕdźeju. — 23. Wučba, zo je Khrystus na křižu swĕt wumćžił, je za Zidow, kotřiž mćcneho swĕtneho krala jako wumćžnika žadachu, pohćršk; za mudrowacych pohanow pak, kotřiž zapřijeć njem6ža, zo by přez smjerć na křižu swĕt wumćženy być m6hł, je tale wučba błaznosć. — 24. Tym pak, kotřiž su přez hnadu Božu k wĕrje powołani, je Khrystus na křižu najwjetši dopokaz Božeje mocy a dobro- ćiwosće a mudrosće. — 25. Śtož čłowjekam na Božich skutkaeh błazne być so zda, je tola mu- driše, dyžli najmudriše čłowjeske skutki, a štož so na Božich skutkach słabe być zda, je tola mćcniše, dyžli najmćcniše skutki čłowjekow. — 26. K wĕrje njebuchu powołani mudri, kotřiž na swoju wĕdomosć twarja, nic mćcni a wosobni, kotřiž so na tute swĕtne wĕcy spušćeju.