Volltext Seite (XML)
246 List s. japoštoła Pawoła na Romskich, 13. 14. dobre, wyšnosće so njebojeć, čiń zmĕješ kbwalbu wot njeje; 4. Přetož je słužownica Boža, tebi k dobremu. By-li pak złe činił, bćj so; přetož nic podarmo nosy mječ. Boža słužownica dźĕ je, wjeceřka w hnewje nad tym, kotryž złe čini. 5. Tohodla z potrĕbnosće budźće pod- daći, nic jeno khostanja dla, ale tež swĕdomja dla. 6. Tohodla dźč tež dawki dawace; přetož słužownicy Boži su, kotřiž runje w tom słuža.* 7. Dajće tak kćždcmu, štož sće wino waći: dawk, komuž dawk; cło, komuž cło; bojosć, komuž bojosć; česć, komuž česć. Mat. 21, 21. 8. Nikomu njebywajće ničo winowaći, khiba to, zo byšće so mjez sobu lubo wali; přetož štćž bližšeho łubuje, je zakoń dopjelnił. 9. Přetož: „Njezłamaj mandźelstwo, njcmorduj, njekradni, njedaw'aj talšneho swĕdčenja, njepožadaj“ a je-li łiisće druha kazuja, wobjima so w tom słowje: „Lubuj swojeho bližšelio, jako sebje samolio.“ 2. M6j-/,. 20, 13; 5. M6jz. 5, 18; 3. Moj-/.. 19, 18; Mat. 22, 39; Mark. 12, 31; Oal. 5, 14; Jak. 2, 8. 10. Lubosć bližšeho nječini złelio. Do- pjelnjenje zakonja potajkim je lubosc. 11. A to (čińće), dokełž časy znajemy, zo je hižo hodźina, zo bychmy ze spanja wstanyli. Přetož nĕtko je naše spomć- ženje bližše, dyžli hdyž buchmy wčrjacy* 12. Nćc je zašla, dźeń pak je so při- bližił. Wotpołožmy tohodla skutki ćmy, a woblečmy so brćń swčtła.* 13. Jako wo dnju khodźmy čcstnje, nic we wožrałstwje a wopiłstwje, nic we lehwacli a njehańbitosćacli, nic we zwadźe a zawisći; 14. Ale woblečćc so Knjeza Jezusa Khrystusa,* a wo k požadosćam ćčło so njestarajće STAAY XIV. Sylni we wSrje dyrbja tycli, kotřiž su liišće słabi, hajić a nic hidźić, ani ći ani tanini njesmed/.a druliich sudźić dla ro/.dźela jedźi abo dnjow, wedźicy, zo maiuy wšitey toho sauielio Knje/.a, kotremuž słušamy žiwi a mortwi, kotremuž ma tež koždy sam za sebje /.amolwjenje dawae. A liač runje žana jčdź njeje nječista, njesmĕ tola niclitć jĕsć, štož je bratrej pohćršk a sto/. je přcćiwo jelio swĕdoioju. Słabeho we wčrje pak přijimajće, nic k wurččowanju wo nahladach.* (i ł r (lokdž WYŠ.IOSĆC na to prćcu nałožuja, zo by dobry rjad wobstał, dyrbja poddaći (i. t. r. tloke y > s , v0 : e ] 10 bližšeho prawje lubuje, njecmi jemu knwdj, '■ JW. ““j' J dokonjeC iokoB o»., w kotrjml Klirj.t.s j.ko * *. ‘Totfil W» 1‘awot toi drnhdic w .wojioh li.t.oh w.pr.jai to j. .... l.r.o..., .k,„k T „i 1 ttl.L“£ p»-.j., kotreš L, pto. w..j.wj.„j. njewedomosce a lirtsnosćc, d/.en j w 5 H dźo so minyła, tola wotehĕra a swĕtłosc krescan- i5o“Vibi““ir...r« .k„tkow w. i» w4... «w, h,t,.«. “ *• Łřrt zzr*j£ši?js£. kss ssr^« rts.rt swjedźenje. Křesćenjo /. pohanstwa wobrocem jenj u /adźĕwatie a
