Volltext Seite (XML)
List s. japoStoła Pawoła na Rornslcicli, 9. 10. 239 25. Jakož pola Oseasa praji: „Biułu nijenować moj lml, kotiyž njebĕ moj hul, a lubowanu, kotraž njebč lubowana, a miłose namakacu, kotraž njebĕ miłosĕ namakała.* Oseas 2, 41; 1. PPtr. 2, 10. 26. A stanje so, na mĕsĕe, lidźcž bu jim prajene: Wy njejsĕe mĕj lud, tam łmdža mjenowani synowje žiwelio Bolia.“* Oseas 1, 10. 27. Isaias pak woła nad Israelom: „By-li liĕba dźĕĕi Israela była jako pĕslt morja, budźa (jeno) zbytki wumĕžene. 28. Přetož wusud dokonja a pospĕši (jon) w sprawnosĕi, dokelž spĕšny wusud wuwjedźe Knjez na zemi.“* Is. 10, 22. 29. A jakož je Isaias wĕšĕił: „Njeby-li Knjez wĕjskow nam symjenja zawostajił, jako Sodoma bycbmy sĕinjeni byli a Go- morrjo byclnny byli podobni."* Is. 1, 9. 30. Sto toliodla rjeknjemy? Zo po- liani, kotřiž so njeprĕcowaclm za spraw- nosĕu,* sprawnosĕ dĕstachu, a to spraw- nosĕ, kotraž je z wĕry. z polianow" dopokazuje, zo hnada Boža, kaž s. Pismo swedči r. 25—29, wšitkim čłowjckam so po- skićuje, nic jeno Židam, zo sebi ju nichto zasłužić nje_m6že, zo pak ma ju koždy přijeć, hdyž a kaž so jemu poskića, a z njej solmskutkować. — 25. Štož proteta Oseas wo dźesaćieli splahaoh israelskicli praji, kotrež bĕcliu k přibožstwu připadnyłe a z tyni prawo ludu Boželio zhubiło, mjez tym zo nekotři z nicli, přez Božu miłosć zas k wĕrnenm Boliu so přiwobroćiwši, prawa ludu lložeho zas dćstachu, — to nałožuje s. Pawoł na polianow, kotřiž w přirunanju zo Židami njebĕcliu lud Boži, dokelž přiboham słužachu, kotřiž pak nĕtko jim poskićenu hnadu přijaclm, křosćanstwu so při- wobroćicliu a nĕtko jelio lud bucliu, pola njeho smilnosć a luhosć namakawši. — 26. Tež tute słowa płaća najprjedy dźesaćim splaliam, kotrež budźa na tom samym mĕsće, t. r. w Palestinje, hdźež bechu Boha wopušćiwši přez to khostani, zo buchu do cuzelio kraja a mjez połianow wotwjedźeni, po swojim nakazanju a wrććenju do domizny, z nowa lud Boži mjenowani; s. Pawoł pak nałožuje tole słowa na pohanow, kotřiž budźa na tom samym mĕsće, t. r. wšudźom po cyłej zemi, lidźcž pře- bywaju, lud Boži rĕkae a pokazuje tak z tym na rozšĕrjenje křesćanstwa mjez pohanami. — 28. Zasakłosće dla, kotruž Židźa pokazuja, budźe wjetši dźčl zaćisnjeny ajeno mała črjodka zbćžna; a borzy a spĕšnje wozjewi Boh swoju sprawnosć nad israelskim ludom. — 29. „Kymjo“, to su swjeći japoštołowje a prĕni wučownicy Jĕzusowi ze Židowstwa; ći su, kotřiž při wulkich zapusćenjach, kotrež na židowski kraj a lud přińdźeclm, jako symjo, z kotrehož mĕješe nowy lud za Boha zrosć, tak zo cyły lud njezaliiny, kaž mĕsće Sodoma a Gomorrha. — 30. t. r. njeprćcowachu so za spraw- nosću, kotraž ze zakonja přińdźe, dokelž zakonja njemĕjaclm. — 31. ł'awoł dopokazawši, zo niehto na linadu wumoženja prawa nima, zo sebi ju niclitć zasłužić njemože, ale zo Boh po swojej njewuslĕdźomnej mudrej radźe lmadu dawa, a swoj lud hromadźi ze Zidow a polianow. — 32. Wulki dźĕl Židow njepřińdźe k sprawnosći, dokelž do Jĕzusa njewĕrješe, na jelio nizkosći so pohćršowaše, a wosprawnjenje ze zakońskicli skutkow wočakowaše, a nic z wĕry do Jĕzusa. — 33. Klirystus je zakładny a rožkny kamjeń nowozakońskeje cyrkwje; štož do njeho wĕri, njebudźe wohańbjeny, ale zbćžny; štož pak so na nim a na jelio wučbje pohoršuje, bndźe wohańbjeny a zastorčeny. X. 1. S. japoštoł rozestaja nĕtko, zo su Židźa na swojim zaćisnjenju sami wina, dokelž bĕcim tak hordeje wutrobj', zo Klirystusa, kotryž w ponižnosći a čłowječej słabosći so wozjewi, zaepĕchu, jclio słowam njowĕrjachu, ale jeno na swoj splah jako Ahrahamowi potomnicy a swoje zakońske skutki so spušćachu. Prjedy pak, liač s. Paw’oł z tynde rozcstajenjom počina, wozjewi jim swoju lubosć z tym, zo praji, kak we swojej wutrobje za jieli wĕčnym zbožom žada a kak Boha nutrnje wo nje prosy. 31. Isrttcl pak procujo so z:i zakonjom sprawnosĕe, njctlocpĕ k zakonjej spraw- nosće.* 32. Čohodla? Dokclž (so to sta) nic z wčry, ale jako ze skutkow; přctož stor- čiclm so wo kainjeń postorka,* 33. Jako jc pisane: „Hlej, kładu w Sionjc kamjcń postorka a skału poliorška; a ko- tryžkuli wĕri do njcho, njclmdźe wohań- bjeny.“* Is. 8, 14; 28, 16; 1. l’čtr. 2, 7. STAW X. Japoštoł prosy za Židow, kotřiž su drje zahorjeni za Bolia a za zakoń, ale nic z prawym spć- znaćom; přetož Khrystusa, zamĕr zakouja nje- znajcy, pytachu sprawnosć zo zakońskich skut- kow. \Vo wšelakosći sprawnosćc, kotraž ze zakońskieh skutkow wukhadźa a wo tamnej, ko- traž z wĕry wukliadźa, kotruž mataj Žid a po- lian přezjene. Wšudźe pak po cyłej zemi hu wozjewjana Khrystusowa wĕra, kotruž połiani přijacliu, lidyž ju Židźa zaćisnyelm. Bratřa, přeće mojeje wutroby a mo- dlitwa k Boliu stawa so za nicli k spo- moženju.*
