Volltext Seite (XML)
List s. japoštoła Pawoła na Romskich, 5. 6. 231 21. Zo by, jakož je hrĕch knježił w snijerći, tež linafła knježiła přez spraw- nosć k wĕčnemu žiwjenju* přcz Jĕzusa Kluystu.sa, našelio- Knjeza. STAW VI. We Khrystusu smy křeeni, zo byehmy wotemrĕei hrĕehej w nowym žiwjenju khodźili; jakož Khrystus jonu wumrĕ a pohrjebany bu, wstany k nowemu žiwjenju, zo by wjacy njewumrĕł. Njcbudźmy posłušni hrechej a požadosĕam, ałe wotwjazani wot zakonja a wumoženi přez Khry- stusowu hnadu wot lirĕeha, a słužownicy spraw- nosće, podawajmy w posłušnosei sprawnosĕe k žiwjenju swoje stawy, kotrež prjedy poda- ^wachmy w njecistoće k smjerći. Sto potajkim rjeknjemy? zwostanjemy w hrĕše, zo by hnada so roznniožiła?* 2. Nihdy. Přetož, kotřiž hrĕcłiej wo- temrĕchmy, kak hudžemy hišće žiwi w nim? 3. Abo njewĕsće, zo, kotřižkuli smy wukřćeni na Khrystusa Jĕzusa, na jełio smjerć wukřćeni smy?* 4. Přetož spohrjebani smy z nim přez křćeńcu na smjerć, zo hychmy, kaž Khry- stus wot mortwych wstany přez krasnosć Wćtca, tak tež my w nowoće žiwjenja khodźili* Gal. 3, 27; Kol.2, 12; Ef. 4, 23; Hebr. 12, 1; 1. Pĕtr. 2, 1; 4, 2. 5. Přetož jelizo smy z nim sobusadženi do podobnosće jełio smjerće,* budźemy to tež w łiorjewstaću, 0. To wĕdźicy, zo hu naš stary ĕło- wjek soł)ti křižowany, zo hy ćĕło lirĕclia moijene było, a zo byeluny hrĕehej wjacy njesłužili; 7. Přetož štdž jc wumrĕł, je wotwja- zany wot hrĕcha* 8. Jelizo pak z Khrystusom wumrĕcluny, wĕrimy, zo budźemy sobu tež žiwi z Khrystusom, 9. Wĕdźicy, zo Khrystus wstanywši wot mortwych njewumrĕwa; smjerć wjacy nad nim njeknježi. 10. Přetož (štož nastupa), zo wumrĕ, wumrĕ hrĕchej jćnu; štož pak, zo’je žiwy, je žiwy Bohu.* 11. Tak tež wy za to mĕjće, zo sće drje mortwi hrĕchej, žiwi pak Bohu w Khrystusu Jĕzusu, našim Knjezu. 12. Njech potajkim njeknježi lirĕch we wašim smjertnym ćĕle, tak zo byšće po- słuchałi jeho požadosćam. 13. A tež njepodawajće swoje stawy lirĕcliej jako brćnjc njesprawnosće, ale podawajće so Bohu jakož z mortwych wožiwjeni, a swoje stawy Bohu jakož brćnje sprawnosće. 21. Ildyž pak bĕ hrĕcli najmocnišo so rozšĕrił, a smjerĕ, wosebje tež duchownn smjerć na cłowjekow přinjesł, wozjewi so hnada Boža, wosprawni cłowjeka a slubi jemu wĕĕne žiwjenje. VI. 1. W prĕnicli pjeći stawach wopisuje s. Pawoł wosebje, štož je B6h za wumĕženje ĕło- wjeka skutkował. Pohani a Židźa trjebachu wumĕžnika, kotryž w Jĕzusu Klirystusu přińdźe a ze swojej přeboliatej lmadu lladamowy hrĕcli a jelio sĕĕhwki zniĕi, a žĕrło nowych hnadow za ĕło- wjeka wotewri, tak zo by mohł snadź nĕchto so prašeć, baĕ njeby wužitne było, dale zhrĕšić, zo by mćc Božeje hnady ćim jasnišo so zjewiła, Swjaty japoŠtoł wotpokazuje tajke njehćdne prašenje, a dopokazuje, što hnada Boža we wumćženym skutkuje a što we nim mori, haĕ do 13. rjadka a k ĕomu jeho pohnuwa. — 3. Přez křćeńcu zašćepichmy so do Jĕzusa, buchmy stawy jeho potaj- nelio ćĕła, a tohodla ma to, štož na Jĕzusa so dćńdźe, tež na nas so dćńć, potajkim tež smjerć; wumrĕć mamy hrĕchej a hrĕšnym požadosćam a wstanyć k nowemu žiwjenju, dokelž wšo, štož z Jĕzusom, našim wjeřchom, so sta, to ma so tež z nami stać. — 4. W prĕnich ĕasach křesćanstwa wudźĕleše so křćeńca z podnćrjenjom, z tym pokaza so hnydom na płćd křćeńcy; z podnćrjenjom bu stary hrĕšny ĕłowjek tak rjec morjeny a pohrjebany, a nowy, bohuspodobny ĕłowjek wuńdźe z wody. „Křćeńca na smjerć“ Jĕzusowu je nas do cyła z nim zjednoćiła, a tohodla ma na našu snijerć tež pohrjeb, t. r. dospołne dźĕlenje wot swĕta, a na pohrjeb pak wot-mortwych-wstaće sćĕ- hować a nowe žiwjenje, kotrež Bohu słuša. — 5. W křćeńcy mamy podobnje wumrĕć, jakož Khrystus; wumrĕć mamy staremu ĕłowjekej, złožić wšu hrĕšnosć, potom wstanjemy z Khrystusom k nowemu žiwjenju. — 7. t. r. mortwy njemože dale hrĕšić, njeje hrĕšnym wabjenjam a spyto- wanjam wustajeny; tak tež štož je w křćeńcy lirĕchej wumrĕł, dyrbi mortwy wostać za hrĕch a jeno žiwy być za Boha. — 10. Jĕzus wumrĕ za hrĕch ĕłowjekow, a ze swojej smjerću znici lirĕcli, tak zo hrĕch swoje knježstw r o zhubi a Jĕzus za njćn z nowa wumrĕć njetrjeba; nĕtko je wćn žiwy sedźo na prawicy Wotca do wĕĕnosće. 16*
