Volltext Seite (XML)
210 Japoštołsko skutki, 25. 26. 21. A lulyž bč Pawol so wotwolal, zo by zakliowany byl za l’ozsudźcnjc Augusta,* přikazacli jebo zakhować, bač bycłi jebo poslal kc kcjžorej. 22. Agrippa pak rjekny kFestcj: Tež ja bycb chcyl (tolio) člowjeka slyšcč. (A won) rjckuy: Jutře budźeš jelio slyšeć. 23. Nazajtra pak, lulyž Agrippa a Hernice z wulkej pychn přińdźeštaj a do posluchařnje zastupištaj z tribunami a prčninii muženii mčsta, bu na Festowy rozkaz Pawol přiwjedźcny. 24. A Festus praji: Kralo Agripjia a wšitcy mužowje, kotřiž tu z nami sće, (tu) widźiće toho, kotrehož dla mjc cyly židowski lud w Jcruzalemjc namolwješe, žadajo a wołajo, zo won njesmĕ dlčje žiwy być. 25. Ale ja spoznaeh, zo njeje ničo smjerće hodneho činil. Dokelž pak sam k Augustej so wotwoła, wotmyslieh sebi jeho (tam) posłać. 26. A nimam wo nim, štož bych wč- steho (swojcmu) knjezej napisal. Tolio- dla sym jeho před was přiwjcdł, a wo- sebje před tebje, kralo Agrippa, zo bycli po wuprašenju mčł, štož bych napisał. 27. Přetož njerozomne zda so mi być, jateho pćsłać a jeho winy njewozna- mjenić. STAW XXVI. I’awol zamołwja před Agrippu swoju wĕu, powĕ- dajo po rjedźe swoje wobroćeuje a dopokazujo, zo je pod Božim zakitom Zidam a pohanam prĕdował, wotmołwja Festej, kiž bĕ prajił, zo pře mnohu wučenosć błazni, a přeje, zo bychu wšitcy křesćenjo byli. Agrippa praji, zo by so pušćić mohł, lidy by na kejžora so njewotwołał Agrippa pak rjekny k Pawolej: Dowola so tebi, zo by sam za sebje rĕčał. Tuž poča Pawoł, wupřestrčwši ruku, zamol wjeuje dawać. 2. Mam so za zbožowneho, zo smĕm wo wot Źidow, před tobu, kralo Agrippa, dźensa so zamolwjcć, 3. ’Wosebjc dokelž ty wšitko wĕš, kajke su naložki a prašenja pola Zidow; toho- dla prošu će, slyš mjc sćerpnje. 4. A tak moje žiwjenje wot mlodosće, kajke jc bylo wot spočatka mjez mojim na- rodom w Jeruzalemje, znaja wšitcy Zidźa, 5. A wčdźa doprjedy (hdy byclm swčd- ćić chcyli), zo sym tvot spočatka po najkrućišej wučbje našeho nabožnistwa* žiwy był, jako farisej. 6. A nčtko stoju sudej poddaty dht nadźije slubjenja,* kotrež je wot Boha šim wotcam so stalo, 7. Kotrež naše dwanaće splahow, wo- dnjo a w nocy služiey, docpčć so na- c; dla tutejc nadźije synt wobskor- ženy wot Židow, o kralo. 8. Čohodla ma so pola was za nje- wčrjomne, zo Boh mortwyeh zbudźa? 9. Tež ja drje mčnjach, zo dyrbju pře- ćiwo mjenej Jĕzusa Nazarethskeho wjele napřećiwneho činić; 10. >Stož sym tež činil w Jeruzalemje, a nmohich swjatych sym ja w jastwach zawrčl, polnomćc wot wyššich mĕšnikow dostawši; a lulyž bucliu morjeni, sym přiwdał (swoj) ldos. Wyše 8, 8. 11. A we wšĕch synagogach často jieh khostajo, nućach jich, zo byclm (Jĕzusa) luinili, a bole rozzlobiwši so na nicli pře- sćĕhach jicli hač do wukrajnych mĕstow. 12. Ildyž w tom (wotmysle) do Da- maska dźĕch z połnomocu a poručenjom wot wyššich mčšnikow, Wyše 9, 2. 13. Widźach, o kralo, připoldnju na puću, kak swčtło z njebjes, jasniše dyžli slonco, mje wobswĕtli, a tych, kotřiž ze mnu bčcliu. 14. A hdyž bčclnny wšitcy k zemi padnyli, zaslyšach hłos, kotryž mi pra- što wšim, čohož dla sym wobskorženy | ješe w liebrejskej rĕči: Saulo, Saulo, 21. Augustus, t. r. přenadobny, bĕ přimjeno abo titl koždeho romskeho kejžora; telidy bĕše Augustus Nero. XXVI. 5. Farisejowje bĕeliu w dopjelnjenju Mćjzesowełio zakonja krući, wosebje přećiwo sadducejskej sekće. — 6. t. j. nadźija na slubjenelio Messiasa.
