Volltext Seite (XML)
Japoštolske skutki, 23. 24. 213 16. A lulyž wo tomle leoenju sotřiny syn Pawola zastyša, přińdźe a zastupi do twjerdźizny, a powč to Pawolej. 17. Pawoł pak jenoho ze stotnikow zawolawši rjekuy: Dowjedź tutoho ndo- dźenoa k tribunej; přetož ma jetnu nešto wozjewić. 18. A tak tćn jeho wzawši dowjedźe jeho k tribunej a rjekny: Jaty Pawoł je mje prosyl, zo byeh toholc młodźenca k tcbi dowjcdl, dokelž ma tebi nešto rjcc. 19. A tribun wzawši jelio za ruku, wotstupi z nim w stronu a wopraša so jeho: Što je, štož maš mi wozjewić? 20. Won pak rjekny: Židźa su po- stajili tebje prosyć, zo by jutře Pawola do rady přiwjedl, jako bychu nešto wesćiše chcyli zhonić wo nim; 21. Ty pak njewĕř jim; přetož na njeho lakaju wjacy dyžli štyrceći muži, kotřiž su přisahali, zo njebudźa jesć ani pić, hač jelio morja; a nčtko su přihoto- wani, čakajcy na twojc slubjenje. 22. Tuž pušći tribun młodźenca a při- kaza, zo by nikomu njeprajił, zo je jemu to wozjewił. 23. A zawolawši dweju stotnikow rjekny jimaj: Přihotujtaj dwč sćč wo- jakow, zo bychu šli hač do Caesareje, a sedmdźesat jčzdnycli a dwĕ sćĕ hlebi- jerjow, wot třećeje nćcneje hodźiny.* 24. A skoćata přihotujtaj, zo byštaj Pawola na nje sadźiłoj a stroweho do- wjedloj k bohotej Felixej. 25. (Přetož woboja so, zo bychu jelio snadź Židźa hrabnyli a morili, a won potom lianjenje ćerpjeć mčł, jako by [wot nich] pjenjezy přijal był.) 26. A napisa list tole wobsahowacy: „Klaudius Lysias najlĕpšemu bohotej Felixej postrowjenje. 27. Tutoho muža, kotryž bu wot Židow zajaty a mĕješe (wot nich) morjeny być, wutoržech z wojskom k tomu přišedši, hdyž zhonich, zo je Romski. 28. A dokelž ehcych winu wčdźeć, kotrejež dla na njelio skoržaclm, do- wjedźech jeho do jicli rady. 29. A uamakach, zo je wobskoržowany wo prašenjach jich zakonja, zo pak ninui (na scbi) žanejc zlćsće, kotraž by smjerć abo puta zawinila. 30. A lidyž bu mi powčdźene wo le- čcnjach, kotrež bčchu jemu přihotowane, pćsłach jeho k tebi, wozjewicli tcž wob- skćržbnikam, zo bychu před tobu rččeli. M6j so derje.“ 31. Tuž wojacy, jakož bč jim poru- čene, Pawola wzawši, jeho dowjedźechu w nocy do Ant-ipatridy.* 32. A na druhi dźeu wostajiwši jčz- dnych, zo bychu z nim jĕehali, wrććichu so do twjerdźizny. 33. A hdyž bčchu do Cacsarejc při- jčchali, a list bohotej přepodali, stajichu před njeho tež Pawola. 34. Hdyž pak bč čital a so woprašał, z kotreje krajiny je, a zhoniwši, zo je z Cilicije, 35. Rjekny: Přcslyšu ćc, hdyž twoji wobslcćržbnicy přińdu. A přikaza jeho w Herodesowym hrodźe stražować. STAW XXIV. Před bohotom l'elixom jo Pawoł wot Tertulla, rĕenika Zidow, wobskoržowany a wotpokazuje złosee, kotryebž jelio winuja; wuznawa pak, zo je křesean a zo je prajił, zo je z-mortwyeh- wstaća dla sudźeny. Felix a Drusilla słyšitaj Pawoła w nastupanju křesćanskeje wĕry. Do- kelž pak Felix wot l’awoła pjenjez njedćsta, wostaji jeho jateho swojemu nastupnikej Portiej Pestej. Po pjećich dnjach pak dońdźe wyšši mĕšnik Ananias z uĕkotrymi staršimi a z wčstym Tertullom, rĕčnikom (do Caesa- reje), a ći wustupichu před bohotom pře- ćiwo Pawołej. 2. A hdyž bč Pawol powołany, poča Tertullus wobskoržować prajo: žo smy we wulkim pokoju žiwi přez tebje, a zo 23. t, j. na dźewjatu hodźinu wječor. — 31. t. j. mĕstačko na puću z Jeruzalema do (Jaesareje,
