Volltext Seite (XML)
Japoštołsko skutki, 21. 200 (5. A lidyž hecliiny nijez sobu so roz- žolinowali, stupielimy na Ibtlź; woni pak wroćicliu so domoj. 7. My pak wjezbu dokonjejey přiń- dźcehmy z Tyra do (mesta) Ptolemais, a hdyž bĕchmy bratrow postrowili, wo- stachmy dźeń pola nich. 8. Xazajtra pak wotkhadźejcy přiń- dźeclnuy do Caesareje; a zastupiwši do donm Filipa, evaugelisty,* kotryž be jedyn ze sedmich, wostaclimy pola njeho., 9. Wbn pak meješc štyri dźowki, | knježny, kotrcž wešeachu.* 10. A lidyž zwostawaelnny nčkotre dny, | přińdźe z Judeje jedyn profeta, z mjenom I Agabus. ! 11. Hdyž be ton k nam přišol, wza Pawolowy pas, a zwjazawši sebi nozy a riicy rjekny: Muža, kotrehož jc tbnlc pas, zwjazaju tak Židźa w Jeruzalemje, a podadźa do rukow pohauow. 12. Hdyž bĕclnny to słyšeli, prošaehmy my a kotřiž wc wonym mĕsee bĕclm, zo by do Jeruzalema njekhodźil. 13. Tuž wotmołwi Pawoł a rjekny: Sto čiuiće, zo plakaće a ćežiee moju wutrobu? Přetož ja sym hotowy, nic jeno zwjazany być, ale tež wumrĕć w Je- ruzalemje za mjeno Knjeza Jĕzusa. 14. A lidyž jemu wotradźić njemožach- my, spokojiclnny so, prajicy: Knjczowa wola so stań. 15. Po tychlc dnjach pak přihotowaeh- my so a dźčchmy do Jeruzalema. 16. Woteńdźechu pak z nami tež ne- kotři wuĕownicy z Caesarejc, a wjcdźechu nas k wĕstcmu Mńasonej, Cypriskenm, starenm wuĕownikej, pola kotrehož bycli- my hospodu mĕli.* 17. A hdyž bĕchmy do Jeruzalema přišli, přijachu nas bratřa radźi. 18. Kazajtra pak dźeše Pawol z nami k Jakubej, a wšitcy starši so zhroma- dźichu* 19. A lulyž bĕ jicb postrowil, powĕ- daše nadrobnje, što je Bbb ĕinil mjez polianami přez jeho słužbu. 20. A lulyž woni to wuslyšaclm, Knje- za wulcy khwalachu, a rjeknychu jemu: Widźiš, bratřc, kelko tysacow je mjez Židaini, kotřiž bucliu wĕrjacy, a wšitcy su horliwey za zakoń.* 21. Wo tebi pak su slyšdi, zo wotpad wot Mbjzesa wuĕiš (tycli) Židow, kotřiž su mjcz pobanami, prajo, zo njedyrbja swojich synow wobrĕzać, ani khodźić po wustajenjacb.* 22. Što je nčtko (ĕinić)? Zawĕsće dyrbi mnohosć so zhromadźić; přetož budźa slyšeć, zo sy přišol.* 23. Tuž sĕiń, štož tebi prajimy. Pola nas su štyrjo mužowje, kotřiž maju slub na sebi.* 8. t. r. wučerja evangelia, jedyn ze sedmi diakonow, lil. st. 6, 5. — 9. t. r. kotrež w swjatej zaliorjenosći easto rĕčachu, wučachu a přichodne wĕcy wĕdźachu a powĕdachu. — 16. Mĕješe naj- skerje w Jeruzalemje khĕžu, w kotrejž možeše nĕkotrym hospodu poskićić. — 18. Jakub bĕ jenički japoštoł, kiž w Jeruzalemje jako biskop tuteje wosady přebywaše; pola njeho zhromadźicliu so starši, t. r. wosadni mĕšnicy. — 20. t. r. maju zakońske postajenja za wužitne, a wobkedźbuja je, hač runje njejsu wjacy poručene. — 21. To njebĕ swjaty l’awoł wučił; won sam dopjelnješe Mćjzesowy zakoń, wosebje hdyž so boješe, zo bychu Židźa pohćršk brać mćldi, luly by jon za- njechał. W6n wučeše jeno, zo za křesćanskich Zidow jednotliwe postajenja zakonja jako wino- watosće dale njepłaća, a zo woni tohodla njezhrčša, hdyž postajenja zakomdźeju. — 22. t. r. Sto ma so stać, zo by tebje wuhladawši lud pohoršk njebrał a tebje za njepřećela Mojzesoweho zakonja njemĕł? A mĕšnicy jemu radźa, zo by ze zjawnym wosebitym skutkom dopokazał, kak njewčrne su powĕsće wo nim a zo won tež Mojzesowy zakoń dopjelnja, zakońske sluby złožuje a wopory wopruje. — 23. To bĕ tak mjenowany nazirejski slub; štož jćn činješe, mĕješe so wšelakich napojow zdźeržeć a sebi włosy rosć dać, doniž čas sluba so njeminy. Třihanje włosow bĕše wobrjad abo ceremonija, z kotrejž so slub skćnči; před tym pak woprowachu so wšelake wopory, kotrež bĕchu z wulkimi wudawkami zjednoćene, tak zo khudši je sami płaćić njemćžacliu. Z tym nĕtko, zo Pawoł z druliimi nazirejski slub na so wozmje a zjawnje wšitko dokonja, štož sebi zakoń žada a zo won z woporami zjednoćene wudawki tez za druhich zapłaći, dyrbjachu Zidza złionic, zo won Mćjzesowy zakoń njezacpčwa a zo su wo nim rozšĕrjene powĕsće njeprawe.
