Volltext Seite (XML)
202 JapoŠtołske skutki, 17. 11. A tući bĕchu nadobniši,* dyžli tamni w Thessalonicy; woni přijacbu słowo ze wšcj žadosću, wšednje Pismo přcpytujcy, ma-li so to tak. 12. A tak wĕrjachu mnozy z nich a woscbnych pohanskich žonow a muži nic mało. 13. Hdyž pak Židźa w Thessalonicy zlioniclm, zo bu tež w Beroe słowo Bože prĕdowane wot Pawoła, přińdźecłiu tež tam, a znjemĕrichu a mućacliu lud. 14. Tuž tež bratřa hnydom Pawoła wotpćsłachu, zo by šoł w stronu morja; Silas pak a Timotheus tam wostaštaj. 15. Kotřiž pak Pawoła přewodźachu, dowjedźechu jeho liaĕ do Atliena;* a dć- stawši poruĕnosć wot njeho za Silasa a Timotliea, zo byštaj najspĕšnišo k njemu přišłoj, woteńdźecbu. 16. Hdyž pak Pawoł jeju w Athenje woĕakowaše, rozhori so jeho ducli w nim, widźo mĕsto přibńžstwu podate. 17. Rozrĕĕowaše so tohodla w syna- godzy ze Židami a z nabožnymi, a na torliošću wščdnje z tymi, kotřiž tam runje bĕchu. 18. A nĕkotři epikurejscy a stoiscy mudrowcy* wurĕĕowachu so z nim, a nĕkotři prajachu: Što clice tćn bajak prajić? Druzy pak: Zda so być připo- wĕdař nowycli bohow; dokelž jim Jĕzusa a horjewstaće wopowĕdowaše. 19. A wzawši jeho dowjedźechu jeho do Areopaga,* prajicy: Mćžemy zhonić, kajka je ta nowa wučba, kotraž wot tebje so připowĕda? 20. Přetož nĕšto nowc přinošeš k na- šimaj wušomaj; tuž chcemy zhonić, što by to było. 21. (Athenscy pak wšitcy a přikliadni hosćo njcpodawachu so niĕomu druhenni, haĕ zo bycliu nĕšto nowc powĕdali abo słyšeli.) 22. Pawoł pak stojo wosrjcdź Areo- paga rjekny: Mužowje athenscy, widźu, zo sće we wšim wĕriwiši.* 23. Přetož překhodźujo a wobhladujo waše swjatnicy nadeńdźech tež wołtař, na kotrymž bĕ pisane: Njeznatemu Boliu.* Štož tak njeznajcy ĕesćiće, to ja wam připowĕdam. 24. Bćh, kotryž je sĕinił swĕt a wšitko, štož w nim je, tćn, kiž je Knjez njebja a zemje, njebydli w templach, z rukomaj twarjenych.* Wyše 7, 48. 25. Tež njesłuži so jemu z ĕłowjeĕimaj rukomaj, jako by nĕšto připotrjebował, hdyž sam dawa wšĕm žiwjenje a wodych a wšitko, 26. A je sĕinił z jeuoho ĕłowjeka wšćn ĕłowjeski splah, zo by přebywał na wšim powjeřchu zemje, wotmĕrjejo postajene ĕasy a mjezy jich přebywanja, 11. t. r. podwolniši, zo na japoštołske powučenja posłuchachu. — 16. Hłowne mesto grekskeje krajiny Attiki, sydło grekskeje zdźĕłanosće, wĕdomosće a wumjełstwa. — 18. Epikurejscy mudri mĕjachu swoje mjeno wot Epikura, kotrehož wučbje bĕcliu podaći. Epikur njeprĕješe drje boliow, tola pak jich wliw na čłowjekow a na čłowjeske naležnosće; za najmudrišich mĕješe tych, kotřiž sebi wšĕ wjesela dowoleju, a wšĕ nakhilnosće spokojejn a po mćžnosći wjele wužiwaju. Stoiscy mudri mĕjachu swoje rujeno wot stołpoweho torhošća (Stoa), lidźež Zeno, załožeř tuteje wučby, wučeše. p 0 jeho wučbje je ton najmudriši, kiž zbožo a njezbožo, radosć a bolosć zacpĕwa, wšitko bjez- dźaknje znjese a pocćiwosć jeje sameje dla lubuje, njedźiwajo na Boha abo wĕčne myto. Wobĕ wuĕbje bĕštej potajkim křesćanstwu přećiwnej. — 19. Areopag t. r. hćrka přibolia Aresa abo Marsa, na kotrejž najwyšši sud so zhromadźowaše, hłowne statne naležnosće so wuradźacliu a ludej so wozjewjachu. — 22. W tych słowach leži khwalba, a tež porok; zo su wĕriwi ludźo, w tom jicli khwali, ale jich wĕra nima praweje mĕry, dokelž do mnohich bohow wĕrja. Pawoł chcyše sebi z tym słowom wutroby swojich posłucharjow dobyć. — 23. t. r. je tutćn wołtař swjećeny; Athenscy ĕesćachu tak pilnje bohow, zo so bojachu, zo by jim jedyn njeznaty wostał, a nochcychu jeho z najmjeńša njeĕesćeneho wostajić. Tohodla bĕchu tež njeznatemu bohu wołtař natwarili; to wuži swjaty Pawoł, zo by jim tutoho za nich dotal njeznateho a jeniĕcy wĕrneho Boha připowĕdał. — 24. t. r. po pohanskim zmysłu, jako by mćhł do twarjenjow so zamknyć a tam so stražować.