Volltext Seite (XML)
Japoštołske skutki, 9. 187 5. A W(5n rjekny: Što sy, Kuježc? A tut(5n: Ja sym Jezus, kotreliož ty přcsćĕhaš; ćežko budźe tehi, přećiwo kałakej bić.* 6. A wćn • třepotajo a postrćženy rjekny: Kuježe, što cliceš, zo bych sčinił? 7. A Knjez k njemu: Wstań a dźi do mĕsta, a tam budźe tehi prajene, što maš činić. Ći mužowje pak, kotřiž z nim sobu pućowachu, stojachu zastrćženi, hłćs drje słyšicy, nikoho pak njewidźicy. 8. Saul pak wstany wot zemje, a woči wotewriwši ničo njewidźcše. Tuž wzachu jeho za rucy, a dowjedźechu jeho do Damaska. 9. A wćn bĕše tu tři dny njewidźacy; a njejĕdźeše a njepiješe. 10. Bĕše pak w Damasku jedyn wu- čownik, z mjenom Ananias; a rjekny k njemu Knjez we widźenju: Ananiaso. A wćn dźeše: Hlej, tu sym, Knježe! 11. A Knjez k njemu: Wstań a dźi do wulicy, kotraž rĕka Runa, a woprašej so w Judasowym domje za Tarsenskim [mužom] z mjenom Saul; přetož hlej, wćn so modli. 12. (A wćn je widźał muža z mjenom Auaniasa, kak přistupuje a jemu rucy napołoža, zo by zaso widźał.)* 13. Ananias pak wotmołwi: Knježe, sym wot mnohich wo tom mužu słyšał, kak wjele złeho je činił twojim swjatyn w Jeruzalemje. 14. A tudy ma mćc wot wyššich inĕšnikow, zo by wšitkich zjimał, kotřiž k twojemu mjenu so wołaju. 15. Rjekny pak k njemu Knjez: Dźi, dokelž wćn je mi wuzwolene sudowjo, zo by mojc mjeno donjesł před pohanow a kralow, a před synow israelskich. 16. Přetož ja pokažu jemu, kak wjele ma mojeho mjena dla ćerpjeć. 17. A Ananias woteńdźe, a zastupi do domu; a rucy jemu napołožiwši rjekny: Bratře Saulo, Knjez Jĕzus, kiž tebi so zjewi na puću, na kotrymž dźĕše, je mje k tebi pćsłał, zo by widźał, a napjelnjeny był z Duchom swjatym. 18. A hnydom spadźechu z jeho woĕow caž łupizny, a wćn zaso widźeše; a wsta- nywši bu wukřćeny. 19. A jĕdź k sebi wzawši posylni so. Wosta pak při wučownikach, kotřiž bĕchu w Damasku, nĕkotre dny. 20. A hnydom prĕdowaše w synagogach Jĕzusa, zo tćn je Syn Boži. 21. Dźiwachu pak so wšitcy, kotřiž (jeho) słyšaclm, a prajachu: Njeje to tćn, kotryž w Jeruzalemje tycli zahubi, kotřiž so k tomu mjenu wołachu, a sem na to přińdźe, zo hy jich zwjazanych dowjedł k wyššim mĕšnikam? 22. Sauł pak mćcnješe so přeco bćle, a zmućeše Židow,* kotřiž w Damasku bydlachu, dopokazujo, zo tćn je Khrystus. 23. A hdyž bĕ so wjele dnjow minyło, wuradźichu Židźa mjez sobu, zo bychu jelio morili* 24. Saulej pak buchu zjewjene jich leĕenja. Stražowachu pak tež wrota wo dnju a w nocy, zo bychu jeho morili. 2. Kor. 11, 32. 25. A wuĕownicy wzawši jeho w nocy, spušćicliu jeho přez murju, spušćejcy jelio w korbje. 5. Ty njebudźeš so stajnje mće napřećiwjeć mojim napominanjam, kotrež tebi mžra nje- dadźa. — 12. Z tymle spomni s. Lukaš, zo je Saul w tom samym wokamiknjenju w duchu widźał, kak Ananias k njemu zastupuje. — 22. Ze swojej rćčniwosću a ze swojimi dopokazami předoby Židow, tak zo dyrbjachu k swojej hańbje wuznać, zo Sanl prawdu reči. — 23. Po swojim prĕnim swĕdčenju, kotrež za Khrystusa w Dainasku dawaše, poda so Saul do Arabskeje, a wosta tam tři lĕta, zo by dźĕleny wot swĕta k swojemu japoštołskemu powołanju so přihotował. Jakož dnizy japoštołowje tři lĕta ze swojim božskim wučerjom wobkbadźacbu, a so k rozšĕrjenju njebjeskich wĕrnosći pnhotowachu, tak spćzna Pawoł tu w samoće z njeposrĕdneho powučenja wot Knjeza Bože zjewjenje, božske wĕrnosće, kotrež ze rtom a w listach tak jasuje wučeše. Po třoch lĕtach přińdźe znowa do Damaska, a tu sta so, štož so wot rjadka 23. dale powĕda.