Volltext Seite (XML)
160 S. Jana, 14. so prajić, zo jelio lubnje, a kajki pokoj swojirn wučownikam zawostaja, kotřiž maju toliodla nad jeho wotkhadom so wjeselie. • -Njech so njerudźi wa.ša wutroba. Weriće do Boha, tež do mnje wĕřee!* 2. \\ r donije mojeho Wćtca su nmolie wobydlenja; by-li tak njebylo, bycit warn prajij; du, zo bych wam mĕsto přiliotował. 3. A hdyž woteńdu a wam mĕsto ze- přihotuju, přiiiduzaso, a wozmu was k sebi, zo byšce, hdźež ja sym, tež wy byli. 4. A hdźe ja du, wĕsće, tež puć wĕsće. 5. Domaš jemu praji: Knježe, njewĕmy, lulźe dźeš; a kak mdžemy puć wĕdźeć? 6. Jĕzus jemu praji: Ja sym puć a prawda a žiwjenje; nichtć njeiidźe k Wćt- cej, khiba přeze mnje. 7. Hdy byšće mje znali, byšće tež mo- jeho Wćtca znali; a wot nĕtka jeho znajeće, a sće jelio widźeli.* 8. Filip jemu praji: Knježe, pokaž nam Wćtca, a to nam dosaha, 9. Jĕzus jemu praji: Tajki ĕas sym z wami, a njejsće mje spćznali? Filipje, štćž widźi mje, widźi tež Wćtca; kak ty prajiš: Pokaž nam Wćtca? 10. Njewĕriće, zo sym ja we Wćtcu, a Wćtc we mni ? Słowa, kotrež j a rĕĕu k wam, njerĕĕu sam wot sebje. Ale Wćtc, kiž we mni wostawa, wćn ĕini skutki. 11. Njewĕriće wy, zo sym ja we Wćtcu, a zo je Wćtc we mni? 12. Jelizo nic, wĕřce tola skutkow sa- mych dla. Zawĕmo, zawĕrno praju wam: Stćž do mnje wĕri, budźe skutki, kotrež ja ĕinju, tež sam ĕinić, a wjetše dyžli te budźe ĕinić, dokelž ja du k Wćtcej.* 13. A wo ĕožkuli budźeće Wćtca pro- syć w mojim mjenje, to sĕinju, zo by Wćte wokrasnjeny był we Synu. Mat. 7, 7; 21, 22; Mark. 11, 24; niže 16, 23. 14. Budźeće-li mje wo nĕšto prosyć w mojim mjenje, to sĕinju. 15. Lubujeće-li mje, dźeržće moje kaznje. 16. A ja budu Wćtca prosyć, a da wam druheho pokojićerja, zo by z wami wostał do wĕčnosće, 17. Ducha prawdy, kotrehož swĕt přijeć njemćže, dokelž jeho njewidźi ani nje- znaje; wy pak jeho spćznajeće, dokelž pola was zwostanje, a we was budźe. 18. Njczawostaju was jako syroty, přiń- du (zaso) k wam.* 19. Hišće khwilku, a swĕt mje wjacy njewidźi; wy pak budźcće mje widźeć, dokełž ja sym žiwy, a wy budźeće žiwi. 20. Na toin dnju spćznajeće, zo sym ja we swojim Wćtcu, a wy we mni, a ja we was.* 21. Kotryž moje kaznje ma a je dźerži, tćn je, kiž mje lubuje; štćž pak mje łu- buje, budźe wot mojeho Wćtca lubowany, a ja budu jeho lubować, a zjewju jeniu sebje samoho.* 22. Judaš, nic tćn Iskariot, jemu praji: Knježe, što je, zo chceš sebje samoho nam zjewić, a nic swĕtej? 23. Jĕzus wotmołwi arjeknyjemu: Lu- buje-li mje štć, budźe moje słowo dź^ržeć, a mćj Wćtc budźe jeho lubować, a mćj k njemu přińdźemoj, a wobydlenje pola njeho sčinimoj.* v , ^puseejće so na mnje, njedajće so z ničim we dowerje ke mni wosłabić; kruta wera predobywa wsitko, tež wšč přećiwnosće; tuž njebćjće so jich. - 7. Štćž we mni bćžske byće spo- znaje, pnndze k spoznacu Wćtca, kotryž dźĕ je we mni a přeze mnje skutkuje. — 12. Nocliceće-li wenc słowej, zo je we mni Wćtc, dyrbiće znajmjeńša' skutkam werić, kotrež dokonjam, a liišće wjetsun dziwam, kotrez budźa wĕriwŁpo mojim do-njebjes-spĕću z mojej pomocu skutkować; přetož wo co f kuh budźeće w mojim mjenje prosyć,. dam wam. Wjetši dźiw, kotryž Jĕzus tudy slubi ie wobrocenje pohanskich ludow, kotrež so sta přez japoštołske prĕdowanje, tak husto z dźiwami pře- W on” wrT l u Wldź ? wn f P° sw °j' im wot-mortwych-wstaću, potajnje swjatki přez Ducha swjateho. — 2U. Wot Ducha swjateho rozswetleni dorozymiće, kak sym ja z Wćtcom a z wami, a kak sće wy zo mnu ssjednocem. — 21. Tajki čłowjek dospołnišo Jĕzusowe słowa spoznaje a namaka we nicli znutrkowne spokojenje a jemu je, jako by Jĕzus sam k njemu porĕčał. - 23. Jĕzus wotmołwi zo /° k0tKŽ i eh ° lub "j a a j eho kazn J e dźerža - Ze swojej wosebitej lubosću zjednoći so wćn z Wćtcom a z Duchom z nimi, a budźe we nich.
