Volltext Seite (XML)
156 S. Jana, 12. so słyši, zo dyrbi jcho mjeno so wokrasnjeć. Wjeřeh toliole sweta ma so wustorćić. Wo za- sakłosći Židow wot Isaiasa wćšćenej. We Khry- v stusu je Wotc česćeny abo zacpĕty. t resć dnjow před jutrami pak přińdźe Jezus do Bethanije> hdźež beše Lazarus, kotryž be wumrčł, kotreiiož Jezus zbudźi. Mat. 26, 6; Mark. 14, 3. 2. Wuhotowaehu pak jemu tain wječeř, a Martha posłužowaše, a Lazarus bĕše jedyn z tych, kotřiž z nim za blidom sedźachu. 3. Tuž Marija wzawši punt droheje wo- prawdźiteje nardoweje* žaJby požałbowa Jezusowej nozy, a wotre jelio nozy ze swojimi włosami; a dom bu napjelnjeny ze žalbinej wdnju. 4. Tu rjekny jedyn z jeho wučownikow, Judaš Iskariot, kiž chcyše jeho přeradźić: 5. Přečo njebu ta žałba předata za tři sta dźesatnikow, a te njejsu date khudym? 6. To pak njerjekny, dokelž mĕješe sta- rosć wo khudych, ale dokelž bĕ paduch, a mošnu mĕjo to, štož bu do njeje kła- dźene, nošeše. 7. Tohodla rjekny Jĕzus: Wostajće ju, zo ł>y to sčiniła k dnju mojeho pohrjeba* 8. Přetož khudych maće přeco při sebi, tnje pak nimaće přeco. 9. Tuž zhoni wulka syła ze Židow, zo tam je, a přińdźechu, nic jeno Jčzusa dla, ale zo bychu Lazara widźeli, kotrehož bĕ wot mortwych zbudźił. 10. Radźachu pak sebi wyšši mčšnicy, zo bycliu tež Lazara morili, 11. Dokclž nmozy ze Zidow jeiio dla woteńdźechu (tam), a wĕrjachu do Jĕzusa. 12. Nazajtra pak wulka črjćda, kotraž na swjedźeii přińdźe, hdyž zasłyša, zo Jĕzus do Jeruzalema dźe, Mat. 21, 1; Mark. 11, 1; Luk. 19, 29. 13.Wzachu palmowe hałzy a wuńdźecłm jemu napřećiwo a wołachu: Hosanna, khwaleny (budź), kotryž dźe w mjenjo Knjeza, kral israelski. 14. A Jĕzus nadeńdźe wńslika, a sydźe so na njeho, jakož je pisane: 15. „Njebćj so, dźowka Sionska, ldej twćj kral dźe sedźacy na žrĕbjećuwćslicy." Zach. 9, 9; Mat. 21, 7; Mark. 11,7; Luk. 19,35. 16. To jeho wučownicy najprjedy nje- zrozymichu; ale lidyž bu Jĕzus wokras- njeny, tehdy so dopomnichu, zo bĕše to wo nim pisane a zo jemu to sčinichu. 17. Swĕdčeše pak jemu lud, kotryž bčše z nim, lidyž Lazara z rowa zawoła a z mortwyeh zbudźi. 18. Tohodla tež wuńdźe lud jemu na- přećiwo, dokelž bĕcliu słyšeli, zo je tćn dźiw činił.* 19.Tuž rjeknychu farisejowje mjez sobu: Widźiće, zo ničo njedocpĕwamy? hlej, cyły swĕt dźe za nim. 20. Bĕchu pak nĕkotři pohani mjez tymi, kotřiž bĕchu přišli, zo bychu so modlili na swjedźcnju.* 21. Ći nčtko přistupicliu k Filipej, ko- tryž bĕ z Bethsaidy galilejskeje, a pro- šacliu jeho pi’ajicy: Knježe, chceiny Jĕ- zusa widźeć. 22. Filip přińdźe a praji Handrijej; a Handrij a Filip rjeknyštaj to Jĕzusej. 23. Jĕzus pak wotmołwi jimaj, prajo: Hodźina je přišła, zo by wokrasnjeny był Syn čłowjeka* 24. Zawĕrno, zawĕi’no praju wam, jelizo pšeńčne zorno do zemje padnywši nje- wumrje, 25. Wostawa wono samo; jelizo pak wumi’je, njese wjele płodu. Stćž swoje žiwjenje lubuje, zhubi je, a štćž swoje XII. 3. hl. Mark. 14, 3. — 7. t. r. wostajće ju, zo by, štož sčini, płaćiło za polirjebny dźeń; Jĕzus tu praji, zo je wona ze žałbowanjom hižo do prĕdka pohrjebnu česć jemu wopokazała. — 18. Dyrbimy dwĕ črjodźe rozeznawać, jenu, kotraž jeho do Jeruzalema přewodźeše a druliu, kotraž jemu napřećiwo ćehnješe. — 20. Bĕchu to pak wĕrni pohani, dokelž tež tajcy přikliadźachu z časami do židowskeho templa, zo bychu so tu modlili a woprowali, pak tajcy, kotřiž bĕchu z pohanstwa k židowstwu přestupili. — 23. t. r. zo by so wot cyłeho swĕta za Messiasa připćznał, ale prjedy dyrbi wumrĕć, podobnje jako pšeńčne zorno hakle płod přinjese, hdyž je w zemi zhniło.