Volltext Seite (XML)
39. To pak rjekny wo Dueliu, kotrehož dostać mejachu do njeho werjacy; přetož Duch hišće njebe daty, dokelž Jezus hišće njebe wokrasnjeny.* 40. Tuž (mnozy) z tolio ludu, słyšawši tute jeho słowa, prajachu: Tuton je za- wčrno profeta. 41. Druzy prajachu: Tuton je Klirystus. Nčkotři pak prajachu: Přiudźe Khrystus z Galileje? 42. Njepraji pismo: Z Davidoweho sy- mjenja a z mĕstačka Bethleliema, lidžcž beše David, ma přińć Klirystus? Micli. 5, 2 43. Tak nasta rozšćĕpjenje w ludźe , jelio dla. 44. Nčkotři pak z nicli chcychu jeho zajeć; ale niclitć njezłoži na njeho rucy 45. Tuž přińdźechu słužownicy k wyš- šim mĕšnikam a farisejam; a ći rjeknychu jim: Oohodla njejsće jelio přiwjedli? 46. Słužownicy wotmołwicliu: Ženje njeje čłowjek tak rččał, jako tonle čłowjek 47. Tuž wotmołwichu jim farisejowje: Sće tež wy zawjedźeni? 48. Je što z předstojnikow do njeho wčrił, abo z farisejow? 49. Ale tńn lud, kotryž njeznaje zakoń; poklaty budź! 50. Nikodemus rjekny k nim, tćn, ko- tryž bč w nocy k njemu přišoł, kotryž bčše jedyn z nich: Wyše 3, 2 51. Sudźi naš zakoń čłowjeka prjedy, dyžli je wot njeho słyšał a spćznał, što čini? 5. Mojz. 17,8; 19.15 52. Wotmołwichu a rjeknychu jemu Sy tcž ty Galilcjski?* přepytaj pismo, a hladaj, zo z Galileje (žadyn) profeta nje- pokhadźa. 53. A woteńdźechu, kćždy do swojeho domu. STAW VIII. Jĕzus wtmiože žonsku při mandźelstwałamanju popadnjenu, na zemju pisajo. Mjenuje so swĕtło swĕta a praji, zo farisejowje we swojicli hrĕ- chach wumru; tež praji, kotři su woprawdźe jeho wučownicy, kotři wotročcy aho swobodni. Praji, zo ći, kotřiž jemu, wĕrnosć rĕčacemu, njewĕrja, ani z Boha njejsu, ani z Abrahama, ale zo maju djaboła za wćtca. Hidźerjam rjekny, zo djaboła nima, ale zo Wćtca česćuje, a zo je před Abrahamom. Hdyž chcychu jeho kamje- njować, wuńdźo z templa. Jĕzus pak poda so na Wolijowu horu. 2. A při switanju přińdźe znowa do templa, a wšitkćn lud přińdźe k njemu, sydnywši so wučeše jich. 3. Přiwjedźechu pak pismawučeni a farisejowje žonu, při lnandźelstwałamanju popadnjenu, a stajicliu ju dosrjedźa. 4. A rjeknychu j emu: Mištrj e, tuta žona bu runjc při mandźclstwałainanju popadnjena. 5. W zakonju pak nam Mćjzes přikaza, taike kamjcnjować. A što ty prajiš? 3. M6jz. 20,10. 6. To pak prajachu jeho spytujey, zo bycliu jclio mćhli wobskoržeć.* Jčzus pak dele so skhiliwši pisaše z porstomna zemju. 7. A hdyž njepřestachu jeho so prašeć, pozbčhny so a rjekny jim: Štćž mjez wami je bjez lirĕclia, njech ćisnje prĕni kamjeń na nju. 5. M6jz. 17, 7. 8. A znowa so skhiliwši pisaše na zemju. 9. Zasłyšawši pak (to) wotkhadźachu jedyn po druhim, počawši wot staršich; a Jĕzus zwosta sam, a žona wosrjedź (ludu) stćjcy. 10. Jĕzus pak pozbĕhnywši so rjekny jej: Žona, hdźe su, kotřiž tebje wobskor- žachu? njewotsudźi tebje nichtć? 11.Wona rjekny: Nichtć, Knježe. Jĕzus pak rjekny: Ani ja će njewotsudźu; dźi a njehrĕš wjacy. 39. Jĕzus njebĕ hišće wumćžeuje dokonjał a k Wćtcej so wrććił, zo by Ducha swjateho pćsłał. — 52. t. r. wučownik Jĕzusowy? Z Galileje njepřińdźe profeta, ćim mjenje Messias. VIII. 6. Farisejowje wočakowachu, zo so Jĕzus smilny přećiwo hrĕšnicy wopokaže a ju za- mołwjeć zechce, a tak dćstanu woni pnčinu, zo mćža jeho jako přestupnika Mćjzesoweho zakonja wobskoržeć. Jĕzus pak wopokaza so smilny přećiwo hrĕšnicy a tola tež posłušny přećiwo Mćjaeso- wemu zakonjej. — U. Jčzus njewotsudźi žćnsku, dokelž njebĕ zešoł, zo by sudźił, ale hrĕšnikow pytał a zbćžnych činił; to wćn tež tudy čini, hrĕšnu žćnsku _k pokuće a k polĕpšenju žiwjenja, hrĕšnych farisejow pak k spćznawanju jich hrĕchow napominajo.
