Volltext Seite (XML)
146 S. Jana, 7. 20. Čoliodla pytaće mje morić? Lud wotmoiwi a rjekny: Djablisko maš; štć pyta će morić? wyU 5,18. 21. .Tĕzus wotmołwi a rjekny jim: Je- dyn skutk sčinich, a wšitcy so dźiwaće.* 22. Tola Mćjzes jc wam wobrĕzanje dał, (nic, zo by wot Mćjzesa było, ale wot wćteow) a na sabaće wobrĕzujeće ołowjeka. 3. M6jz. 12, 3; 1. M6jz. 17, 10. 23. .Telizo ĕłowjek wobrĕzanje přijima na sabaće, zo l>y Mćjzesowy zakoń so njepřcstupił: přeĕo bnĕwaće so na mnje, zo sym cyłelio ełowjeka wustrowił na sabaće?* 24. Njesudźće po widźenju, ale sprawny sud sudźće. 5. M6jz. 1, 16. 25. Tołiodla prajacłiu nĕkotři z Jeruza- lema: Njeje to tćn, kotrehož pytaju morić? 26. A hlej, zjawnje rĕči, a niĕo jemu njepraja. Su předstojnicy woprawdźe spć- znali, zo tćnle je Khrystus? 27. Ałe wo tutom wĕmy, zwotkel je; wo Khrystusu pak, lidyž přińdźe, nichtć njeliudźc wĕdźeć, zwotkel by był.* 28. Tuž zawoła Jĕzus w templu wuĕo a prajo: A mje znajeće, a zwotkel sym, wĕsće; a njejsym sam wot sebje přišoł, alc wĕrnosćiwy je tćn, kiž mje posła, kotrehož wy njeznajećc.* 29. Ja znaju jeho, dokclž sym wot njeho, a wćn mje pćsła. 30. Tuž pytachu jeho zajeć; ale nichtć na njeho rucy njezłoži, dokelž jeho ho- dźina njebĕ liišće přišla. 31. Z ludu pak wĕrjachu mnozy do njeho, a prajadiu: Budźe Khrystus, hdyž přińdźe, wjacy dźiwow ĕinić, dyžli te, kotrež tćnle ĕini? 32. Farisejowje słyšachu, zo lud wo nim tajke bćrboce; a předstojnicy a fari- sejowje pćsłachu słužownikow, zo bychu jeho zajeli. 33. Tuž rjekny jim Jĕzus: Hišće krćtki čas sym z wami, a wotcńdu k tomu, kiž mje pćsła. 34. Budźeće mje pytać, a njenańdźeće;* a hdźež ja sym, wy njemćžeće přińć. Niže 13, 33. 35. Tuž rjeknychuŽidźa sami mjez sobu: Hdźe ehce wćn hić, zo jeho njenańdźe- my? eliee do rozpjeršenja pohanow liić,* a pohanow wuĕić? 36. Kajka je to rĕĕ, kotruž rjekny: Budźeće rnje pytać, a njenańdźeće, a hdźež ja sym, wy njemćžeće přińć? 37. \a poslednim wulkim dnju* swje- dźenja pak stoješe (tam) Jĕzus a zawoła prajo: Je-li štć laĕny, njecli přińdźe ke mni a pije. 3. M6jz. 23, 27. 38. Štćž do mnje wĕri, jakož pismo praji, ze žiwota toho budźa žćrlić rĕki žiweje wody.* 5. Mojz. 18,15; Joel 2, 28; Jap. sk. 2, 17. 21* Jĕzus inĕni wustrowjenje w6sm a třiceći lĕt ćerpjaceho khoreho na sabaće. — 23* Po Mojzesowym zakonju mĕješe wobrezanje, kotrež je po Iložej porucnosći Abraham jako znamjo sluba postajił, na wosmym dnju po narodźe so stać, byrnje ton samy na sabat připadnył. lldyž so přez to sabat. tohodla njewonjecesći, dokelž bĕ wobrĕzanje wot Mćjzesa porućene, ćim mjenje jtřez to, zo sym zakoń lubosće, kiž je zakoń Boži, dopjelnił khoreho ćłowjeka wustrowiwši. — 27. Jĕzusowu swćjbu a wukhad znajemy, ale Messiasowu njebudźe nichtć znać; wćn drje z Davido- weho splaha w Bethlehemje so narodźi, ale wustupi tak nahle, zo nichto njezhoni, zwotkel je. Tak zrozymichu Židźa słowa profetow, kotrež so na Messiasowy přikhad poćahuja. — 28. Wy znajeće, zwotkel po mjasu sym, ale sym tola wot wĕrneho Boha posłany, kotrehož njeznajeće. — 34. Bu- dźeće horeo žadać za Messiasom. — 35. K pohanam, kotřiž su po wšĕch krajach rozpjeršeni. — 37. To je na wosmym dnju swjedźenja, kotryž so jara swjatocnje swjećeŠe. Na nim, jakož na druhieli dnjach tohole swjedźenja, přinjese mĕšnik ze žćrła Siloe wodu a wuliny ju na wołtař k zna- mjenju radosće nad přichodnym wozboženjom. Při tom spĕwachu so słowa z profety Isaiasa (12, 3): „Budźeće wodu ćerpać z radosću ze žćrłow spom6ženja.“ Tute słowa su Zbožnika pohnułe k rĕći, na kotruž so tudy spomina. — 38. Št6ž za spomoženjom žada, za prawdu a zb6žnosćh, njech do mnje wĕri, a wćn dćstanje linady Ducha swjateho, kotrehož su profeći slubili, tak nadobnje, zo zamćže drułiim sobndźĕlić.