Volltext Seite (XML)
144 S. Jana, 6. 46. Nic jako by std W6tca wklźal, khiba t(>n, kotryž je wot Boha; tbn je widźaJ Wdtca* Mat. 11, 27. 47. Zawemo, zawĕmo praju wam: Stož wĕri do mnje, ma wĕĕne žiwjenje* 48. .Ta sym khlĕb žiwjenja. 49. Waši wĕtcowje su manna jĕdli w pu- sćinje, a su wumrĕli. 2.M6jz. 16,13. f>0. To je kblĕb z njebjes zestupowacy, zo by, štož budźe wot njebo jĕsć, nje- wumrĕl.* 51. Ja sym žiwy khlĕb, kotryž sym z njebjes zešol. 52. Budźe-li štć wot tohole khlĕba jĕsć, budźe žiwy do wĕĕnosće; a khlĕb, kotryž ja dam, je mojc mjaso za žiwjenje swĕta* 53. Tuž wadźachu so Židźa mjez sobu, prajicy: Kak može tutćn nam swoje mjaso jĕsć dać?* 54. Tuž rjekny jim Jĕzus: Zawĕrno, zawĕrno praju wam: Njebudźeće-li mjaso Syna ĕlowjeka jĕsć a jeho krej pić, nje- zmĕjeće žiwjenje we sebi.* 55. Štćž moje mjaso jĕ a moju krej pije, ma wĕĕne žiwjenje, a ja zbudźu jeho na poslednim dnju. 56. Přetož moje mjaso je zawĕrno jĕdź, a moja krej je zawĕrno napoj. l.Kor.11, 27. 57. Štož moje mjaso jĕ a moju krej pije, wostawa we mni, a ja we nim. 58. .Tako mje posła žiwy Wćtc, a ja žiwy sym přez Wćtca: tak budźe tež, štćž mje jĕ, žiwy přeze mnje.* 59. To je khlĕb, kotryž je z njebjes zešoh Nic jako manna, kotrež su waši wćtcowje jĕdli, a su wumrĕli; štćž tutćn khlĕb jĕ, budźe žiwy do wĕĕnosće. 60. To rĕĕeše wuĕo we synagodzy w Kafamaumje. 61. Tuž rjeknyclm mnozy z jeho wu- ĕownikow to słyšawši: Twjerda je tuta rĕĕ, a št6 mćže ju slyšeć?* 62. Jĕzus pak wĕdźo při sebi, zo jelio wuĕownicy na to morkotachu, rjekny jim: To was pohćršuje? 63. (Što) pak, hdyž wuhladaće Syna ĕlo- wjeka donjebjes spĕć, hdźež bĕše prjcdy?* 64. Duch je, kotryž žiweho čini, mjaso njepomha niĕo; slowa, kotrež sym ja k wam rĕĕał, su duch a žiwjenje.* 65. Ale su nĕkotři z was, kotřiž nje- wĕrja. Přetož Jĕzus wĕdźeše wot spo- ĕatka, kotřiž su njewĕrjacy, a št6 jeho přeradźi. 66. A praješe: Tohodla rjeknych k wam: Nicht6 njemćže ke mni přinć, khiba zo je jemu date wot mojeho W6tca. 67. "Wottal mnozy jelio wuĕownicy wo- teńdźechu naspjet, a njekhodźachu wjacy z nim. 4(j. \V6t(' je ze swojej lmadu njewidźomny wuceř. — 47. Jezus wospjetuje a wobkruea, zo kdždy, kiž do njeho weri, žiwy kiileb z njebjes dćstanje a we nim wečne žiwjenje. — 50. Manna njemńže nikolio před ćełnej abo ducliownej smjerću zakitać; ja pak sym k tomu z njebjes přišoł. llotal rćčeše Jčzus wo wĕrje do njebjeskeho khlĕba, jako so samolio mjenuje, a žadaše sebi wot swojich wučownikow wĕrn, zo w6n je t6n wot W6tca p6słany. Wot nĕtka pak rĕči wo wužiwanju toliole njebjeskeho klilĕba, kotryž budźe so nehdy k wužiwanju podawać. Tudy slubi swoje ćeło jako jĕdź a swoju krej jako napoj, slubi, štož je při poslednjej wječeri dokonjał a we swjatym wo- prawjenju •wĕriwym wudźĕluje. — 52. Tudy počina Jĕzus wujasnjeć, zo je w6n tež jedź a praji zjawnje, zo budźe jeho ćĕło, k wumćženju swĕta morjene, khlĕb žiwjenja. — 53. Zidźa jelio słowa wopačnje zrozymichu, sebi myslicy, zo chce swoje nĕtčiše žiwe čĕło jim k wužiwanju dac. 54. Jĕzus njeporjedźi to, štož bĕ w jicli słowach wopačneho, ale wupraja, zo je wužiwanje jeho ćĕła a krewje trĕbne k zdźerženjn duchowneho žiwjenja. Kak so to stanje, njezjewi tudy. My wĕmy, zo so to stawa pod štaltnosćomaj khlĕba a wina. — 58. Tu pokazuje Jĕzus na pł6d hodneho wužiwanja jelio ćĕła, kotryž wobstoji we dospołnym zjednoćenju z nim, kotrež so k spoznaću dawa w cyłym zmyslenju a žiwjenju. — 61. Woni Jĕzusowe słowa cyle zmyslnje zrozymicliu a sebi je wukładowaciiu, a myslachu jeno na jelio netčiše ćĕło. — 63. liudźeće tež potom liišće na mojicli słowach dwelować? — 64. Moje słowa maju so ducliownje zrozymić. Wužiwanje mojelio mjasa, jako koždelio drulieho, njeje tu mĕnjene, to njeby žanoho wužitka a žanolio žiwjenja přinjesło. Ale potajnje, liač runje woprawdźe, budźe moje mjaso a moja krej so wužiwać. St6ž tak po ducliu tute moje słowa zrozymi, přiudźe k prawdźe a k žiwjenju.
