Volltext Seite (XML)
S. Jana, 6. 143 nemu žiwjenju, kotruž wam Syn člowjeka da. Přetož jeho je B(5h Wrttc wobtwjer- (lźih* Mat. 3,17; 17,5; wyše 1, 32. 28. Tuž rjeknychu k njemu: Što mamy činić, zo bychmy skutki Bože dokonjeli? 29. Jĕzus wotmolwi a rjekny jim: To je skutk Boži, zo byšće wĕrili do toho, kotrehož wćn pćsła. l.Jan. 3,23. 30. Tuž rjeknychu jemu: Kajki dźiw činiš, zo bychmy (to) widźeli a tebi wĕ- rili? Što skutkuješ?* 31. Naši wćtcowje su manna jĕdli w pusćinje, jako je pisane: „Khlĕb z njebja (la jim jĕsć.“ 2. Mojz. 16,14; 4. Mojz. 11, 7; Ps.77,24; Mudr. 16,20. 32. Tuž rjekny jim Jĕzus: Zawĕrno, zawĕrno praju wam, nic Mćjzes (la wam khlĕb z njebja, ale mćj Wćtc dawa wam prawy khlĕb z njebja.* 33. Přetož khlĕb Boži je, kotryž zestu- puje z njebja a swĕtej žiwjenje dawa.* 34. Tuž rjeknychu k njemu: Knježe, daj nam přeco tćn khlĕb.** 35. Jĕzus pak jim rjekny: Ja sym khlĕb žiwjenja; štćž ke mni přikhadźa, njebudźe hłćdny, a štćž wĕri do mnje, njebndźe niluly lačny.* 36. Ale rjeknych wam, zo sće mje tež widźeli, a (tola) njewĕriće.* 37. Wšitko, štož Wćtc mi dawa, přin- dźe ke mni; a toho, kiž přińdźe ke mni, njewustorču won; 38. Přetož sym z njebjes zešoł, nic zo bych činił swoju wolu, ale wolu toho, kiž mje pćsła. 39. To pak je wola Wćtca, kiž mje pćsła: zo bych z toho, štož je mi dał, niĕo njezhubił, ale to znowa zbudźił na po- slednim dnju. 40. A to je wola mojeho Wćtca, kiž mje pćsła: zo kćždy, kiž Syna widźi a do njeho wĕri, by mĕł wĕčne žiwjenje, a ja zbudźu jeho na poslednim dnju. 41. Tuž morkotachu Židźa na njeho, dokelž bĕ prajił: Ja sym žiwy kldĕb, ko- tryž sym z njebjes zešoł.* 42. A prajachu: Njeje tutćn Jĕzus syn Jćzefowy, kotrehož nana a mać my zna- jemy? Kak nĕtko tćn praji: Z njebjes sym zešoł? Mat. 13, 55; Mark. 6, 3. 43. Tuž wotmołwi Jĕzus a rjeknyjim: Njemorkotajće rnjez sobu. 44. Nichtć njcmćžc kc mni přińć, khiba zo Wćtc, kiž mje pćsła, jeho sćehnje,* a ja zbudźu jclio na poslednim dnju. 45. Pisane je w profetach: „A budźa wšitcy rozwučeni wot Boha“. Kćždy, kiž je wot Wćtca słyšał a nawuknył, dźe ke mni.* Is. 54,13. 27. Wjacy starajće so za duchownej jždźu, kotraž was wjedźe k wĕčnemu žiwjenju, dyžli za ćĕlnym nasyćenjom, a za krćtkim wokřewjenjom. Z dźiwami je mje Wćtc wohkrućił jako wucerja, wudźĕlerja cyroby, kotraž nasyća k wĕćnemu žiwjenju. - 30. Hdyž sebi wĕru žadas, dyrbis so jako wot Boha pćsłany profeta dopokazać. Što pak tak wulkeho činiš? Zo sy nas z khlĕbom na- syćił? Wjele wjetši dźiw je Mćjzes skutkował, našich wotcow w pusćinje z njebjeskim klilĕbom nasyćejo. Nĕšto wosobniše dyrbiš nam widźeć dać, zo bychmy ći wĕrić mćhli. — 32. Manna, hac runje z mrćĕelow padaše, njebĕ woprawdźity njebjeski khlĕb. Jako cyły stary zakon, tak bĕ manna předznamjo, mjenujcy předznamjo woprawdźiteho njebjeskeho khlĕba, kotryž je Khrystus. je woprawdźity khlĕb Boži, kiž w błudźe a hrĕše pohrjebany swĕt k prawemu njebjeskemu žiw^jenju wubudźa, to je Klirystus. — 34. Dokelž Jĕzus swoju jĕdź khlĕb mjenuje, žadaju sebi jćn Zidźa nĕtko — 35. Jĕzus je khlĕb, kiž za wĕĕne žiwjenje žiwi; štožkuli wĕri do njeho jako Syna Božeho, njebudźe za nĕĕim druhim žadać, ale budźe spokojeny. — 36. Ja sym wam hižo prajił, zo mje w mojim skutkowanju widźiće a tola njewĕriće, zo sym wot Boha pćsłany, dokelž dźiwy same k wĕrje njewjedu, B6h dyrbi ze swojej hnadu dobru wolu podpĕrać. „Wĕrić, lce mnje pKńć“, wotwisuje wot hnady Božeje; žanoho njewotpokazam, hdyž jeho B6h pohnadźi. 41. Zidźa wočakowacliu we slubjenej jĕdźi woprawdźity khlĕb; zo je w6n khlĕb, kiž žiwjenje dawa, nochcychu wĕrić dla khudycli wobstojenjow, w kotrychž bĕ wotrostł. — 44. Njewobćežujće so na wĕc, kotruž njerozy- miće, a kotruž tež njezapřijmjeće, khiba zo njebjeski W6tc ze swojej hnadu was rozswĕtli. Wšitkich ćehnje t. r. pohnuwa hnada Boža, rozswĕtla jich, zo do mnje wĕrja. — 45. t. r. kotřiž su rozswĕtleni a pohnuwani wot hnady Božeje, pKńdu ke mni a wĕrja do mnje.
