Volltext Seite (XML)
138 S. Jana, 4. 16. Jĕzus jej praji: Dźi, zawołaj swo- jeho muža, a přińdź sem. 17. Žona wotmołwi a rjekny: Nimam muža. Jĕzus jej praji: Derje sy prajiła: Nimam muža. 18. Přetož pjeć mužow sy pomĕła; a kotrehož nĕtko maS, njeje twńj muž; to sy prawje prajiła.* 19. Žona praji jemu: Knježe, widźu, zo sy ty profeta. 20. Naši wńtcowje su na tutej horje so modlili, a wy prajiće, zo je w Jeru- zalemje mĕsto, hdźež dyrbimy so modlić.* 21. Jĕzus jej praji: Žona, wĕř mi, lio- dźina přikliadźa, hdźež njebudźeće ani na tutej horje, ani we Jeruzalemje k Wćtcej so modlić. 22. Wy so modliće k tomu, štož nje- znajeće; my so modlimy k tomu, štož znajemy, dokelž ze Židow je wumćženje. 4. Kral. 17, 41. 23. Ale přikhadźa hodźina a nĕtko je, lulźež prawi modlerjo k Wćtcej so modlić budźa w duchu a w prawdźe. Přetož tež Wćtc tajkieh pyta, kotřiž bychu (tak) k njemu so modlili.* 24. Bćh je duch, a kotřiž k njemu so modla, dyrbja w duchu a prawdźe so modlić. 2. Kor. 3, 17. 25. Žona přaji jemu: Wĕm, zo Messias přińdźe (kotryž rĕka Khrystus); hdyž po- tajkim tćn přińdźe, zjewi nam wšitko.* 26. Jĕzus jej praji: Ja sym, kotryž z tobu rĕĕu.* 27. A mjeztym přińdźechu jeho wuĕow- nicy a dźiwachu so, zo ze žćnskej rĕ- češe. Žadyn pak njerjekny: Što so prašeš, abo što rĕĕiš z njej?* 28. Tuž wostaji žona swćj karan, a wo- teńdźe do mĕsta, a praji tamnym ludźorn: 29. Pćjće a wohladajće ĕłowjeka, kotryž je mi wšitko prajił, štožkuli sym ĕiniła, haĕ wćn njeje Khrystus? 30. Tohodla wuńdźechu z mĕsta a přiń- dźecliu k njemu. 31. Mjeztym prošacliu jeho wuĕownicy, prajicy: Mištrje, pojĕz. 32. Wćn pak jim praji: Ja mam jĕdź jĕsć, kotruž wy njeznajeće. 33. Tohodla prajachu wuĕownicy injez sobu: Je jemu nĕchtć jĕsć přinjesł? 34. Jĕzus jim praji: Moja jĕdź je, zo sĕinju wolu toho, kotryž mje pćsła, a zo jeho skutk dokonjam.* 35. Njeprajiće wy, zo su hišće štyri mĕsacy, a žnĕ přińdu? Hlej, praju wam: Pozbĕhńće swojej woĕi, a pohladajće na krajiny, zo su hižo bĕłe k žnjam.* Mat. 9. 37; Luk. 10, 2. 36. A štćž žnje, dćstawa inyto, a hro- madźi płćd k wĕĕnemu žiwjenju, zo by sobu so wjeselił tćn, kotryž syje, a kotryž žnje. 18. Pjeć mužow, najskerje mandźelskich, bĕ žona pomžła; z tym, kotrehož mĕjeĕe nĕtko, bĕ w kurwařstwje žiwa. — 20. Na horje Garizim modlaehu so Samaritanowje k Bohu, powołajcy so ua 5. M6jz. 27, 12, mjez tym zo Židźa we Jeruzalemje Boha česćaehu. Tule a druhe nabožniske zwady rozsudźi slubjeny profeta, tak jako so wot slubjeneho Messiasa wočakowaše, a tohodla před- połoži žonska Knjezej tuto prašenje, wo nim nĕkoho mocnišeho dyžli wšĕdneho čłowjeka spoznawši. — 22. Waša Boža słužba nima praweho zamĕra; ze Židow dyrbi zbožnik swĕta wuńć, a na njeho přihotuja Bože słužby, wopory atd. we Jeruzalemje. — 23. t. r. z nutřkownym česćowanjom, kotrež wukhadźa z čisteje a pobožneje wutroby, nic z wonkownej słužbu samej, z dołhimi wobrjadami a woporami chce B6h česćowany być. — 25. Wšitko, štož Božu słužbu nastupa. — 26. Tak zjawnje so Jĕzus Židam jako Messias wuznał njebĕ, tola wĕrnosćiwa a dowĕrliwa žonska bu z tajkim zjaw- nym wuznaćom płaćena. — 27. We rańšim kraju pokazachu so žćnske porĕdko mjez mužskimi, a z nimi zjawnje rĕčeć, mĕješe so za njepřistojne. — 34. t. r. pytam štož je zhubjene. Moja jĕdź wobstoji w starosći za wozboženje čłowjestwa. — 35. W rańšim kraju bĕchu z wjetša štyri mĕsacy po wusywje žnĕ; tola za symjo Jĕzusoweje wučby přińdźeehu žnĕ linydom po wusywje. Won bĕ w Samariji swoje symjo wusywać počał, a hlej tamne krajiny bĕchu hnydom bĕłe k žnjam, dokelž wobydlerjo z mĕsta Sichar, na kotrychž Jĕzus pokazuje ze słowami: Hlejće, pozbĕhńće swojej woči! khwataju we wulkich črjodach k Jĕzusej, zo bychu, štož wćn wĕdźeše, do njeho wĕrili. Wĕriwi Sioharscy bĕchu tak žnĕ Jĕzusowe. . u „
