Volltext Seite (XML)
136 S. Jana, 3. 8. Wĕtr duje, hdźež cltce, a słyšiš jeho ldos, ale njewĕš, zwotkel přikhadźa a hdźe dźe; tak je kdždy, kiž je z dueha so na- rodźih* ł's. 134, 7. 9. Nikodemus wotmołwi a rjekny jemu: Kak mdže so to stać? 10. Jĕzus wotmołwi a rjekny jemu: Ty sy wuĕeř w Israelu a to njewĕš? 11. Zawĕmo, zawĕrno prajutebi: Štož wĕmy, rĕĕimy, a štož smy widźeli, wo tom swĕdĕimy, a naše swĕdčenje njepřijimaće. 12. Njewĕriće-li wy, hdyž sym wo zeift- skich wĕcach wam prajił, kak budźeće wĕrić, rjeknu-li wam wo njebjeskich?* 13. A niehtć njestupi do njebjes, kliiba kotryž je zestupił z njebjes, Syn čłowjeka, kiž je w njebjesach. 14. A jako Mćjzes hada powyši w pu- sćinje, tak dyrbi Syn čłowjeka powyšeny być, 4. M6jz. 21, 8. 15. Zo by, štdžkuli do njeho wĕri, nje- zahinył, ale mĕł wĕĕne žiwjenje.* 16. Přetož tak je Bdh swĕt lubował, zo je swojeho jednorodźeneho Syna dał, zo by, štožkuli do njeho wĕri, njezahinył, ale mĕł wĕčne žiwjenje. l. Jan. 4, 9. 17. Přetož Bdh njepćsła swojelio Syna na swĕt, zo by swĕt wotsudźił, ale zo by swĕt přez njeho zbćžny był. 18. Štdž do njeho wĕri, njebudźe wot- sudźeny, štdž pak njewĕri, je hižo wot- sudźeny, dokelž njeje wĕrił w mjenje jednorodźeneho Syna Božeho.* 19. To pak je sud, zo je swĕtło na swĕt přišło, a zo su čłowjekowje ćmu bdle lubowali, dyžli swĕtło; přetož jieh skutki bĕchu złe. Wyšo 1, 9. 20. Přetož kdždy, kotryž złe čini, liidźi swĕtło, a njeńdźe na swĕtło, zo njebycliu jeho skutki so pokhostałe. 21. Štdž pak prawdu čini, dźe na swĕtło, zo bychu jeho skutki zjewjene byłe, do- kelž su w Bohu sčinjene.* 22. Potom přińdźe Jĕzus a jelio wu- čownicy do judejskeje krajiny;* a tu přeby- waše z nimi a křćiješe. Niže 4, 1. 23. Ale tež Jan křćiješe w Ennonje blizko Salima, dokelž bĕše tam wjele wody, a přikhadźachu a daehu so křćić. 24. Přetož Jan njebĕ hišće do jastwa sadźeny. 25. Nasta pak prašenje mjez Janowy- mi wučownikami a Zidaini wo wočisćo- wanju.* 26. A přińdźeehu k Janej a rjeknyeliu jemu: Mištrje! kotryž bĕše při tebi za Jordanom, kotremuž sy ty swĕdčił, hlej, ton křćije, a wšitcy du k njemu. Wyše 1,19. 27. Jan wotmołwi a rjekny: Čłowjek njemćže ničoho dostać, khiba zo by jemu to date było z njebjes. 28. Wy sami mi swĕdčiće, zo prajieh: Ja njejsym Khrystus, ale sym před nim posłany. Wyše 1, 20. 29. Štdž ma njewjestu, je nawoženja; nawoženjowy přećel pak, kotryž stoji a jeho posłucha, z radosću so zraduje nad nawoženjowym hłosom. Tuž je tuta moja radosć dopjelnjena.* 8. To je duchowny narod, dokelž so znutřkownje stawa, njewidźi so zwonkownje. — 12. lldyž njewĕriće, štož sym wam wo duchownym nowym narodźe prajił, kotryž so na zemi na čłowjeku do- kouja, kak budźeće mi wĕrić, hdyž budu wo Bohu a jeho potajnosćach k wam rĕčeć? — 15. Wĕra do Syna Božeho, wosebje zo Syn Boži z wopdrom na křižu njebjeskeho Wotca wujedna, žada so wot koždeho, kiž clice zbožny być. Bjez wĕry do Syna Božeho njeje zbćžnosć. W pusćinje wot Mojzesa powyšeny mjedźany had je znamjo na křižu powyšeneho zbožnika. Kotřiž z dowĕru na tamnelio hada pohladachu, wostachu při žiwjenju, runjež bĕchu wot jĕdojtycli hadow kusnjeni; kotřiž swoju dowĕru stajeja na Khrystusa, křižowaneho zbožnika, přińdu k wĕčnemu žiwjenju, hač runje bĕchu tež wot helskeho hada ranjeni, lirĕch prĕujeju staršeju herbowawši. — 18. Won je so sam wotsudźił, do Syna Božeho njewĕrjo abo jolio zaćisnywši. — 19. Wina jich wotsudźenja a zaćisnjenja je jich złe žiwjenje, kotrehož dla powučenje swjateho evangelia zacpĕwachu a radši w swojim błudźo wostachu. — 21. t. r. k česći Božej. — 22. t. r. z Jeruzalema na kraj; won křćiješe přez swojich wučownikow. — 25. t. r. wo křćeńcy; kotra křćeńca ma wjacy čisćaceje mocy? — 29. Jan mjenuje Jĕzusa na- woženju, t. r. nawoženju cyrkwje; tohodla so wjeseli, zo ludźo k njemu khwataju, sebje mjenuje pak jenož přećela nawoženje, kiž ma njewjestu t. r. čłowjestwo jemu přihotować.
