Volltext Seite (XML)
S. Jana, 1. 133 17. Přetož zakoń bu daty přez Mojzesa, inifosć a prawda pak bu přez Jezusa Khrystusa. 18. Boha nichtć njeje widźał, jedno- rodźeny Syn, kiž je we klinje Wćtca, je nam wo nim powĕdah* 1. Tim. 6, 16; 1. Jan. 4, 12. 19. A tuto je Janowe swĕdĕenje, hdyž Židźa z Jeruzalema k njemu mĕšnikow a levitow pćsfachu, zo bychu jelio so pra- šeli: Ty, štć sy? 20. A wuzna a njezaprĕ, a wuzna: Ja njejsym Khrystus. 21. A woprašacliu so jelio: Što pak? Elias sy ty? A rjekny: Njejsym. Pro- feta sy ty? A wćn wotmołwi: Nĕ. 22. Tohodla rjeknychu k njemu: Štć sy, zo wotmołwjenje damy tym, kotřiž nas pćsłachu; što prajiš sam wo sebi? 23. Dźeše: Ja sym „hłćs wołaceho w pusćiuje: Přihotujće Knjezowy puć“, jakož je prajił Isaias profeta. Is. 40, 3; Mat. 3, 3; Mark. 1, 3; Luk. 3, 4. 24. A kotřiž bĕchu pćsłani, bĕcliu z farisejow.* 25. A woprašachu so jeho a rjeknychu jemu: Přeĕo potajkiin křćiješ, łidyž njejsy Khrystus, ani Elias, ani profeta? 26. Jan wotmołwi jim prajo: Ja křćiju z wodu, wosrjedź was pak stoji, kotrehož wy njeznajeće. 27. Tćn je, kotryž po mni přińdźe, a kotryž je přede mnu, kotremuž ĕrijowe rjemjenje wotwjazać ja hćdny njejsym. Marlc. 1, 7; Luk. 3, 16; Jap. sk. 1, 5; 11,16; 19, 4. 28. To sta so w Betlianiji za Jorda- nom,* hdźež Jan křćiješe. 29. UTa druhi dźeń wuhlada Jan Jĕzusa, zo k njemu dźe, a dźeše: Hlej, Jelmjo Bože, lilej, kotrež njese hrĕch swĕta.* 30. Tćn je, wo kotrymž rjeknycli: Po j mni přińdźe muž, kotryž je přede mnu, dokelž bĕše prjedy dyžli ja. j 31. A ja jeho njeznajach,* ale zo by wozjewjeny był we Israelu, tohodla přiń- dźech ja z wodu křćić. 32. A Jan wobswĕdĕi prajo: Widźach Ducha (swjateho) zestupowacelio z njebja jako hołbja, a wćn zwosta na nim. Mat. 3, 16. 33. A ja njeznajach jeho, ale tćn, kiž mje pćsła z wodu křćić, mi rjekny: Na kotrehož wuhladaš Ducha zestupowaceho a zwostawaceho na nim, tćn je, kotryž křćije z Duchom swjatym. 34. A ja sym widźał a sym swĕdĕił, zo tćn je Syn Boži. 35. Zaso na druhi dźeń stoješe Jan, a z jeho wuĕownikow dwaj; 36. A Jĕzusawuhladawši, zodźe, rjekuy: Hlej, Jehnjo Bože. 37. A (taj) dwaj wuĕownikaj słyšeštaj jeho rĕĕeć, a dźĕštaj za Jĕzusom. 38. A wobroćiwši so a wuhladawši, zo za nim dźetaj, praji Jĕzus jiniaj: Što pytataj? A wonaj rjeknyštaj jemu: llabbi (štož přełožene rĕka: „mištrje“), lidźe bydliš? 39. Praji jimaj: Pćjtaj a hladajtaj! A dźĕštaj a widźeštaj, hdźe bydli, a wo- staštaj při nim tćn dźeń; (přetož) bĕše wokoło dźesateje hodźiny.* 40. Bčše pak Handrij, bratr Symaua Pĕtra, jedyn z dweju, kotrajž bĕštaj wot Jana to słyšałoj a za nim šłoj. Mat. 4,18. 41. Tćn nadeńdźe najprjedy swojeho bratra Symana, a praji jemu: Nadešłoj smoj Messiasa (štožje přełožene Khrystus). 42. A přiwjedźe jeho k Jĕzusej. Po- hladawši pak na njeho rjekny Jĕzus: Ty sy Syman, Jonasowy syn; ty budźeš rĕkać Kefas, štož so přełožuje Pĕtr.* 18. \V6n je nam \vo Boliu wšitko wozjewił, štož mamy wždźcć, zo bychmy zbćžni byli. — 24. lil. Mat. 3, 7. — 28. t. j. k rozeznawanju wot Bethanije při Jeruzalemje, hdźež Lazarus bydleše. — 29. Kotryž budźe prawe jutrowne jehnjo, woprowane za hrechi sweta, k wumćženju čłowjekow. — 31. t. r. ja jeho nčtko njewidźach a po wosobje njeznajach. Jan bž wot dźĕćacych lĕt w pusćinje přebywał. Přir. niže 32 a 33. — 89. t. j. popołdnju štyrjoch. — 42. Přir. Mat. 16, 18.