Volltext Seite (XML)
S. Lukaš, 24. 131 tych jĕdnaćoch, a tych, kotřiž bĕchu z nimi, zhromadźenych, 34. Kotřiž prajachu: Knjez je zawĕrno wstanył a Symanej so zjewił. 35. A wonaj powĕdaštaj, što hĕ so na puću stało, a kak staj jelio spćznałoj na łamanju khlĕba. 36. Jako pak tuto powĕdachu, stoješe Jĕzus srjedźa mjez nimi a praji jim: Po- koj budź z wami! ja sym, njebćjće so! Mark. 16, 14; Jan. 20, 19. 37. Zastrćženi pak a nabojawši so,* mĕnjachu, zo ducha widźa. 38. A rjekny jim: Što sće zastrćženi, a što tajke mysle wustupuja we wašich wutrobach?* 39. Wohladajće mojej rucy a nozy; ja sym to sam; dćtkniće so mje a hladajće, dokelž dueh nima mjasa a kosći, jako widźiće, zo ja mam. 40. Hdyž bĕ to prajił, pokaza jim rucy a nozy. 41. Dokelž pak hišće njewĕrjachu, a z wjesołosće* so dźiwaclm, rjckny: Maće tu nĕšto jĕsć? 42. A.woni podachu jenm kruch pjeĕe- neje ryby a płast mjedu. 43. A hdyž bĕ před nimi pojĕdł, wza zbytki a poda jim. 44. A rjekny k nim: To su słowa, ko- trež sym k wam rĕĕał, hdyž bĕch hišće mjez wami, zo dyrbi wšitko so dopjelnić, štož je pisane w Mćjzesu a w profetach a w psalmach wo mni. 45. Tehdy wotewri jim zmysł, zo byclm pisma rozymjeli.* 46. A rjekny jim: Tak je pisane, a tak dyrbješe Khrystus ćerpjeć, a na třeći dźeń wot mortwych wstanyć; p s . 15, io. 47. A dyrbi so prĕdować w jeho mjenje pokuta a wodaće hrĕchow mjeze wšĕmi ludami, poĕawši wot Jeruzalema. 48. Wy pak sće swĕdkowje toho. Jap. sk. 1, 8. 49. A ja pćsćelu slubjenje swojeho Wćtca na was;* wy pak wostanće w mĕsće, haĕ budźeće wuhotowani z mocu z wysokosće. Jan. 14, 26. 50. A wuwjedźe jich won do Betha- nije, a pozbĕhnywši swojej rucy požoh- nowa jich. 51. A jako jich žohnowaše, wotdźĕli so wot nich, a bu pozbĕhnjeny do njebjes. Mark. 16, 19; Jap. sk. 1, 9. 52. A woni pomodliwši so k njemu wrććichu so do Jeruzalema z wulkej wje- sołosću. 53. A bĕchu stajnje w tempłu,* kliwa- licy a wučesćujcy Boha. Amen. 37. Woni so bojachu, a strćžichu so zjewjenja při zamknjenych durjacli. — 38. t. r. mysliće, zo sym jenož duch, a nic ton samy Klirystus, kotryž z wami wobkhadźeše. — 41. t. r. wjesołosć njedopušći, zo bychu mĕrnje rozmysleli a so přeswĕdčili. — 45. W6n rozswĕtli jich rozom, zo nĕtko wĕšćenja stareho zakonja wo Jĕzusu zrozymichu. Duch swjaty je pozdźišo tuto rozswĕtlĕnje jicli rozoma dokonjał, tak zo woni wšitke potajnosće čłowjeskeho wumćženja zapřijacliu. — 49. Slu- bjenje Wćtca a moc z wysokosće t. j. Ducli swjaty. — 52. t. r. často. Jicli bydło pak bĕše naj- prjedy tam, hdźež bčchu z Jĕzusom poslednju wječeř swjećili. 9*
