Volltext Seite (XML)
S. LukaS, 23. 24. 129 35. A lud stoješe tain přihladujo; a z nimi smĕjachu so jemu předstojnicy, prajicy: Druhim je pomhai, njecli sebi sam pomha, je-li Khrystus, wuzwoleny Boži. 36. Wusmĕšachu pak jeho tež wojacy, přistupujcy a kisało jemu podawajcy, 37. A prajicy: Sy-li ty kral Židow, pomhaj sebi. 38. Bĕše pak napismo napisane wyše njelio z grekskimi a łaćanskimi a liebrej- skimi pismikami: Tuton je kral Źidow. 39. Jedyn pak z teju złdstnikow, kotrajž wisaštaj, hanješe jeho prajo: Sy-li ty Klirystus, pomhaj sebi samomu a namaj. 40. Druhi pak wotmołwjejo naswari jeho a praji: Ani ty njebojiš so Boha, lulyž sy w tom samym wotsudźenju? 41. Moj drje z prawom; přetož ddsta- wamoj zdobne za to, štož skućichmoj; tćnle pak njeje ničo złeho cinił. 42. A praješe kJĕzusej: Knježe, spomii na mnje, hdyž přiiidžeš do swojeho kra- iestwa. 43. A Jĕzus jemu rjekny: Zawĕmo praju tebi: Dźensa budźeš ze mnu w paradizu. 44. Bĕše pak wokoło šesteje hodźiny, a ćma bu po wšcj zemi liaĕ do dźewja- tcje hodźiny. 45. A słćnco so zaćmi, a zawĕšk w tcmplu roztorže so napoł. 46. A Jĕzus z wulkim hłosom zawołajo rjekny: Wćtĕe, do twojeju rakow poručam swojeho ducha. To prajiwši wudychny. 47. Stotnik pak widźawši, što bĕ so stało, khwaleše Boha, prajo: Zawĕrno, tuton čłowjek bč sprawny. 48. A wšitcy ludźo, kotřiž bĕchu sobu přišli na to přihladować, widźawši, što so sta, bijachu so na swoje wutrobno a wrć- ćichu so. 49. Wšitcy jeho znaći pak stojachu nazdala, a žćnske, kotrež bĕchu jeho z Galileje sćĕhowałe, hladajcy na to. 50. A hlej, muž z mjenom Jćzef, ko- tryž bĕšc radny knjez, dobry a sprawny muž > Mat. 27, 57; Mark. 15, 43; Jan. 19, 38. 51. Kotryž njebĕ zwolił do jicli rady a skutkow, z judejskeho mĕsta Arimathea, kotryž tež sam kralestwo Bože wočako- waše: 52. Tćn přistupi k Pilatej a wužada sebi Jĕzusowe ćĕło. 53. A wzawši je (ze křiža) zawali je do cisteho ruba, a połoži je do rowa (w skale) wurubaneho, w kotrymž liišće nichtć ležał njebĕ. 54. A bĕše dźeń přihotowanja k jutram, a sabat počinaše. 55. Dźĕchu pak za nim žćnske, kotrež bĕchu z Galileje sobupřišłe, a wobhladaclm sebi row, a kak bu jeho ćĕło połožene. 56. A wrććiwši so přihotowachu wo- njacc zela a žałby; na sabaće pak wot- počnychu po zakonju. 2.M6jz.20,10. STAW XXIV. Zćnskim při Jĕzusowym rowje, kotrež so strožiclm, zo Jĕzusowe ćĕło njenańdźechu, wozjewjataj jandźelaj, zo je z mortwycli wstanyl, a wone po- wĕdaju to japoštołam, kotřiž tomu wĕrić nochcy- chu. Pĕtr k rowej přišedši dźiwa so, zo tam ćĕło njenamaka. Dwĕmaj, kotrajž do Emmausa dźĕštaj, wukładuje Jĕzus swjate pismo a je spoznaty wot njeju na łamanju khlĕba. Zhromadźenym japo- štołam pokazuje swojej rucy a nozy a kaza jim, zo bychu so jich dćtknyli; jĕ z nimi a wotewri jim jich rozom, zo bychu pismo zrozymili a Ducha swjateho jim slubiwši spĕje k njebju. Prĕni dźeń po sabaće pak rańo zalie přińdźeclm k ro\ćej, njesycy wonjace zela, kotrež bĕcliu přihotowałe. Mat. 28,1 • Mark. 16, 2; Jan. 20, 1. 2. A namakachu kamjeń wot rowa wot- waleny. 3. A zastupiwši njenamakachu ćĕło Knjeza Jĕzusa. 4. A sta so, hdyž bĕchu w swojej mysli tohodła starosćiwe, hlej, stoještaj dwaj mužskaj při nich w błyšćatej drasće. 5. Hdyž pak so bojachu a swoje wob- ličo k zemi skhilachu, rjeknyštaj k nim: Što pytaće žiweho mjez mortwymi?
