Volltext Seite (XML)
.124 S. Lukaš, 21. 22. (w mČHĆe), njecli wuńdu, a kotřiž su na polach, njecli njezastupja <lo njeho. 22. Dokelž to su dny wjećenja, zo by so dopjelnilo wšitko, štož je pisane. 23. Bĕda pak ćežkožiwotnym a ćĕšacym we wonych dnjach; přetož budže wulka ćĕsnosć na zemi, a hnĕw (Boži) nad tu- tym ludom. 24. A padać budźa přez wćtrosć mjeĕa, a jeći budźa wjedźeni mjeze wšĕch po- hanow, a Jeruzalem budźe poteptany wot pohanow, haĕ so dopjelnja ĕasy pohanow.* 25. A budźa znamjenja na slćncu a mĕsaeu a liwĕzdach, a na zemi ćĕsnosć ludźi před wulkim šumjenjom niorja a zmohow; Is. 13, 10; Ez. 32, 7; Joel 3, 15; Mat. 24, 29; Mark. 13, 24. 2(5. A ludźo budźa skhnyć pře bojosć a woĕakowanje toho, štož přińdźe na cyly swĕt; přetož njebjeske mocy budźa so liibać. * 27. A tehdy wuhladaju Syna ĕlowjeka přikhadźaecho w mrćĕeli z wulkej mocu a majestosću. 28. Hdyž pak to poĕina so stawać, po- ldadajće a pozbĕhńće swoje hłowy; přetož waše wumćženje so přibližuje. Kom. 8, 23. 29. A rjekny jim přirunanje: Hladajće na tigowc a na wšitke štomy; 30. Hdyž hižo plćd ze sebje wuplahuja, wĕsće, zo je lĕćo blizko. 31. Tak tež wy, hdyž wuhladaće, zo so to stawa, wĕzće, zo je kralestwo Bože blizko. 32. Zawĕrno praju wam: Tutćn splah njezańdźe, haĕ to wšitko so stanje. 33. Njcbjo a zemja zańdźetaj, moje słowa pak njezańdu. 34. Kedźbujće pak, zo bychu waše wu- troby njebyle wobćežene z wožralstwom a wopiłstwom a ze starosćemi tohole žiwje- nja, a zo by nahle na was njepřišoł tćn dźeń. 35. Přetož jako kosydło přińdźe na wšitkich, kotřiž přebywaju na zemi. 1 36. Kedźbujće toliodla, wšitkćn ĕas so modlicy, zo byšće hćdni byli wućeknyć wšomu tomu, štož so stanje, a wobstać před Synom čłowjeka. 37. Wučeše pak wodnjo w templu, ale w nocy wukhadźejo přebywaše na horje, kotraž Wolijowa rĕka. 38. A wšitkćn lud přikhadźeše rano k njemu do templa, zo by na njeho po- słuchał. STAW XXII. Wyšśi mčšniey mysla na to, zo bychu Jĕzusa, kotre- hož Judaš přepoda, morili. Jĕzus poruea, zo by so jutrowne jehujo přiliotowało; khlĕb do swojelio ćĕła a wino do swojeje krewje přewobroći a swojim wučownikam poda z přikaznju, zo bychu to same činili. Wučownicy so wurĕčuja, štć je wjetši mjez nimi. Jĕzus wĕšći třoje Pĕtrowe za- prĕće, kaza suknju předać a mječ kupić. Po dołhej w smjertnej stysknosći dokonjanej mod- litwje, při kotrejž pćt runja krewi na zemju kapa, bu wot Zidow zajaty; jenomu z nich wotća Pĕtr wucho. Jĕzus praji, zo su na njelio jako na rubježnika wušli. W domje wyššeho mĕšnika je wot Pĕtra třikrćć zaprĕty a wot Židow bity a wusmĕšany, a rano w radźe prašany wuznawa, zo je Syn Boži. JPřibližowaše pak so swjatočny dźeń nje- kisanych khlĕbow, kotryž jutry rĕka. Mat. 26, 2; Mark. 14, 1; 2. A wyšši mĕšnicy a pismawučeni py- tachu, kak bychu Jĕzusa morili; bojachu pak so ludu. 3. Zajĕ pak satan do Judaša, kiž bĕ přimjenowany Iskariot, jedyn z dwanaćich. Mat. 26, 14; Mark. 14, 10. 4. A wćn woteńdźe a porĕča z wyššimi mĕšnikami a wyšnosćemi,* kak by jeho jim přeradźił. 5. A zwjeselichu so a zrĕčachu so, zo jemu pjenjezy dadźa. 6. A wćn slubi; a pytaše přiležnosć, zo by jelio přeradźił bjez zbĕžka.* 7. I*řińdźe pak dźeń njekisanycli khlĕ- bow, na kotrymž dyrbješe jutrowne jehnjo so zarĕzać. 24. t. r. doniž so ludy křesćanstwej njepřiwobroća. XXII. 4. t. r. templowa straža, kotraž kcdźbowaše, zo by w templu a w jeho předdworacli dobry rjad był; bĕchu to levitowje. — 6. t. r. ani zo by so wot ludu zbĕžk stał.
